Ehlibeyt Öğretisi Dualar ve Kısa Sureler (3990000027296)

Taha Akyol salt gazeteci yazar olarak değil, tarihsel ve sosyolojik perspektiflerden bakarak derinlikli tahliller ve ciddi yorumlar yapmaktadır... Türkiye’de akademik tarihçiliğin ne yazık ki boş bıraktığı önemli bir alanda, İran’da Şiiliğin, Osmanlı’da Sünniliğin nasıl bir tarihsel süreçte ve hangi şartların sevkiyle devlet ideolojisi olarak işlendiğini, bunun kurumsal ve siyasi tezahürlerini dikkatle ve isabetle ortaya koymaktadır.

-Prof. Dr. Ahmet Yaşar Ocak

İran ile Türkiye hiç benzemiyor. Ne geçmişte benziyordu ne de bugün...

Bu gerçeği kavramakta zorluk çekenlerin Taha Akyol’un bu kitabını dikkatle okumalarının tam zamanıdır...

-Ahmet Taner Kışlalı, Cumhuriyet

Taha Akyol’un Osmanlı’da ve İran’da Mezhep ve Devlet adlı ufuk açıcı kitabı... Altına imzamı atacağım görüşlerdir.

-Beşir Ayvazoğlu, Zaman

Taha Akyol’un Osmanlı’da ve İran’da Mezhep ve Devlet kitabı, her bölümüyle ayrı bir master çalışması, hatta tez...

-Güneri Cıvaoğlu, Milliyet

Taha Akyol tarihin derinliklerine inerek, iki ülke arasındaki farkların niye Türkiye’de laik cumhuriyete, İran’da teokratik cumhuriyete yol açtığını anlatıyor...

-Hasan Cemla, Milliyet

Elimde harika bir kitap var: Taha Akyol’un Osmanlı’da ve İran’da Mezhep ve Devlet adlı çalışması... Kendisi Türkiye’nin yetiştirdiği ender ciddi ve bilimsel yazılar yazan bir düşünür.

-Serdar Turgut, Hürriyet

Aşk yolunun çilesi huzur, karanlığı nurdur. Hakiki aşk; görünen-görünmeyen, bilinen-bilinmeyen, manalı-manasız tüm mesafeleri aradan kaldırır, uzağı yakın eder. Göğsüne sabrı ve duayı kuşanan âşık, vuslat ümidiyle her an sefer hâlindedir. Ruhları arıtan vuslat ümidinde samimiyet vardır, gayret vardır, gözyaşı vardır, teslimiyet vardır. Her ses, her nefes bir diriliştir aşk yolcusu için. Seher vakti, sefer vaktidir. Zamanın sinesinde emin ve aheste bir yürüyüş, adım adım, bir başka âleme yolculuk. Uyanma, ferahlama, yaklaşma, yakınlaşma ve sığınma anı…

Mavi bir güzellikti secde... Kaybolmak, yok olmak, bırakmak...

İçimde bir şiir var, dışarı çıkmak bilmiyor.

Öyle şeyler var ki, anlatılmıyor...

Gitmek iste, mühim değil, gidilmiyor...

Gündüze iyi deme, akşam oluyor. Geceye alışma Güneş doğuyor.

Bir büyük plan kusursuz işliyor. İlahiî nizam sapmıyor, şaşmıyor. Hep bir hikmet var, sonunda anlaşılıyor.

Her şeyin bir vakti var. Acele et ya da etme. Zamanı hep yavaş yavaş geliyor. Muratlar tek bir atölyede işleniyor.

Ne zaman korksan “Korkma”, biraz şımarsan “Şımarma” deniyor. Anla ki hep dengede kal isteniyor. Ve şunu bil, Allah yardım ederse seni kimse yenemiyor.

Sen, her kimsen, eğer gerçekten inanıyorsan, zannın boşa çıkartılmıyor. Bir kere Allah demeye gör, yolların açılıyor.

Dün hep gidiyor. Ve yarın, bugün Allah diyenler için geliyor...

Tasavvuf, kendi müntesiplerini her zaman kalbi bir yola davet eder. Manevi ve kalbi yöntemlerle seyr-u sülük kapılarını aralar. Bunu yaparken aklın sorgulaması, düşünmesi, manevi hakikatleri kavramaya çalışması söz konusu değildir. Tavsiye edilen tefekkür ise daha ziyade kalbi ve ruhidir. Halbuki bu kitapta akıl da devreye konulmakta, aklî ilimlerde kullanılan hafıza fotografları tekniği ve çağrışım metodu bu çalışmanın temelini teşkil etmektedir. Yani akıl ve kalp bütünlüğü içinde tasavvufi ahlaki kavramların "hafıza çivileri denilen anahtar kelime ve kavram tekniği" ile okuyucu tarafından özümsenmesi hedeflenmektedir.

Aslında bu yöntemin hafızayı ve zekayı geliştirme yönü de söz konusudur. Bir diğer ifadeyle, bir yandan tasavvufî kavramlara dair eğitim verilirken, diğer yandan zeka ve hafızanın eğitimi de söz konusudur.

Elinizdeki kitapta uygulanan fotografik hafıza teknikleri sayesinde herkes, tasavvufi kavramları ve bu kavramların şekillendirdiği değerler sistemini çok daha hızlı, çok daha etkin bir özgüven içinde öğrenebilecektir.