İnkılâp Kitabevi, Zülfü Livaneli seçkisine dünya edebiyatının usta yazarı Stefan Zweig’dan tesirli bir başyapıt daha ekliyor!

Gerçek olaylardan esinlenilerek kaleme alınan Bir Çöküşün Hikâyesi, XV. Louis döneminde Fransız sarayında epey etkili olmuş aristokrat bir kadının kral tarafından Normandiya’ya sürülmesini, kaybettiği saygınlığı ve şaşaalı hayatını yeniden kazanmaya çalışmasını ele alıyor. Çünkü Madame de Prie için “…kıskançlığın, nefretin ve yalanların olmadığı bir hayat yaşamaya değmezdi.” Bunun için varını yoğunu ortaya koyan Madame de Prie’i bekleyen acı son ise kuşkusuz ki kaçınılmazdı.

Zweig bu eserinde, bizleri oldukça derinlikli bir karakter analiziyle baş başa bırakıyor, duygularımızı altüst etmekten ise çekinmiyor.

Bir Çöküşün Hikâyesi, bu kez kalemiyle edebiyatımıza unutulmayacak bir imza atan Livaneli’nin önsözüyle okurlarıyla buluşuyor.

Tanınmış roman yazarı R., kısa dağ gezisinden dönmüştü. Sabahın erken saatlerinde Viyana’ya ulaştı, istasyondan bir gazete aldı, tarihe göz attığındaysa doğum günü olduğunu hatırladı. “Kırk bir” diye geçirdi hemen aklından ve bu düşünceden ne memnun oldu ne de üzüntü duydu. Bir taksi çevirdi ve evine giderken gazeteye şöyle bir baktı. Yardımcısı, o yokken gelen birkaç ziyaretçinin ve bir yada iki telefon mesajının olduğunu ev sahibine bildirdi. Bir yığın mektup onu bekliyordu. Kayıtsız bir şekilde mektuplara baktı, birkaç tanesini gönderenler ilgisini çektiği için açtı; adresleri yabancı el yazısı ile yazılmış büyük paketleri ise bir kenara yığdı. Bu arada koltuğunda rahatlayıp sabah çayını içerken gazetesini bitirmiş, makale okuyordu. Sonra bir puro yaktı ve ayırmış olduğu mektuba uzandı.

Bir kadının el yazısıyla alelacele kaleme alınmış, birkaç düzine mektuptan oluşan sıradan bir mektup gibi müsveddeydi. İstemsizce, bir kere daha, acaba gözden kaçırdığı bir şey var mı diye zarfı yokladı. Fakat zarf boştu, ne bir imza ne bir gönderici adresi ne bir kağıt ne de bir çift söz… “Tuhaf” diye düşündü ve müsveddeyi okumaya başladı. “Beni hiç tanımamış sana,” diye başlıyordu. Kafası karışmıştı. Bu, ona mı yazılmıştı yoksa hayali bir kişiye mi? Birden merakı uyanmıştı ve mektubun geri kalanını okumaya başladı...

1912 yılının Mart ayında Napoli limanında, büyük bir transatlantiğin boşaltılması sırasında ilginç bir olay yaşandı. Gazeteler bu olay hakkında ayrıntılı ama oldukça abartılmış haberler yayımladılar. Ben de “Oceania”nın bir yolcusuydum ancak ne ben ne de diğer yolcular o tuhaf olayın tanığı olamadık çünkü olay gece, transatlantiğe kömür yüklenip yük boşaltılırken meydana gelmişti. Biz yolcular da gürültüden uzak kalmak için karaya çıkmıştık, kafelerde ya da tiyatrolarda vakit öldürüyorduk. Yine de şahsi görüşüm, o sıralarda açıkça dile getirmediğim bazı tahminlerimin, o heyecan verici sahnenin, gerçek açıklaması olduğudur. Aradan bunca yıl geçtiğine göre artık o tuhaf olaydan hemen önce gerçekleşmiş bir konuşmayı açıklamamda bir sakınca yoktur diye düşünüyorum.

Gece yarısı New York’tan kalkıp Buenos Aires’e gidecek olan büyük yolcu vapurunda, son saatin alışılmış telaşı ve koşuşturması yaşanıyordu. Karadakiler arkadaşlarını geçirmek için itişip kakışıyor, eğik kasketli telgrafçı çocuklar birtakım adlar bağırarak yolcu salonlarında oradan oraya koşturuyor, bavullar ve çiçekler sürüklenerek vapura yükleniyor, orkestra güvertede durup dinlenmeden çalarken çocuklar merdivenlerde merakla bir aşağı bir yukarı koşuşuyorlardı. Bu kargaşanın biraz ötesinde, gezinti güvertesinde bir tanıdıkla laflıyordum ki yanı başımızda iki ya da üç kez keskin bir flaş patladı; kalkıştan hemen önce gazeteciler ünlü birini soru yağmuruna tutuyor ve fotoğralarını çekiyordu anlaşılan. Arkadaşım o tarafa bakıp gülümsedi. “Ender bulunan bir kuş düşmüş ağlarına: Czentovic.” Bu açıklamanın üzerine ona anlamaz gözlerle bakmış olmalıyım ki sözlerine devam etti: “Mirko Czentovic, dünya satranç şampiyonu. Turnuva oyunlarıyla doğudan batıya bütün Amerika’yı bucak bucak dolaştı, şimdi de yeni zaferler kazanmak için Arjantin’e gidiyor.”

Fransa’da bir iç savaşın hüküm sürdüğü, insanların topluca katledildiği bir dönemde geçen Lyon’da Düğün, birbirini seven ve son arzuları Tanrı huzurunda evlenmek olan iki gencin hüzünlü öyküsüdür. Mahkûmların korkuyla ölümü bekledikleri karanlık bir hapishanede yapılan bu büyülü nikâh töreni, bir an için kurtuluş umudu doğursa da, o kanlı günlerdeki kaçınılmaz son gerçekleşir yine. İnsanların ruh hallerini betimlemede usta olan Zweig, kimi zaman, tanımadığı bir şehrin karanlık sokaklarında dolaşırken tanık olduğu bir olay üzerine dünyadaki yaşamların çeşitliliğine hayran olan bir adamı, kimi zaman da rahat bir yaşam uğruna masumiyetini feda etmiş, ancak bir günlüğüne tıpkı ilk aşkında olduğu gibi saf ve temiz bir mutluluğu yeniden yaşayan genç bir kadını anlatır. İnsana ait en derin noktaların küçük bir ana sığdırıldığı bu öyküler, yazarın etkileyici anlatımıyla bizleri günlük yaşantıdan sıyırıp farklı iç dünyalara bir yolculuğa çıkarıyor.

Stefan Zweig, Efsaneler’inde üç ibret verici hikaye ile insanlık arayışını ele alıyor; hikaye edilen kişilerin gerek Tanrıya yakın olma ihtiyacını, gerekse kimlik arayışını ve hayatın anlamını konu ediyor. Eski Ahit ve Bhagavad Gita gibi kutsal kitaplardan esinlenerek kişilerin imtihanlarını eşsiz kurgusuyla okurlara sunuyor.

Zweig, şiddete karşı uyarırken, merhamet etmeyi unutmamamız gerektiğini bizlere hatırlatıyor ve hem bireysel hem toplumsal özgürlüğün altını çizerek insanlığa önemli dersler veriyor. Bu kitabın her hikâyesiyle farklı dünyaları keşfedecek, savaş, din ve ahlak konuları hakkında düşünmeye başlayacaksınız. Zweig’ın kendi değişiyle efsaneler “[...] inanmamakla [...] inanmanın karışımı olan, yeni ve daha yüce bir okuma zevki.”

Efsanelerin orijinal ilk baskısında kitabın amacı şu şekilde açıklanıyor; korkulu karanlıkta kaybolmuş yetişkinlere masal anlatmak.

Satranç, dünya genelinde kabul görmüş ünlü psikolog Stefan Zwein’in önemli eserlerinden birisidir. Psikoloji alanındaki deneyim ve bilgisini eserlerine aktaran Zweig, bu ustalığını Satranç’ta da göstermiştir. Satranç, içerisinde yer alan rollerin yazar biyografisinde incelediği bireyleri işlemesi, psikolojik yönleri desteklemesi biçiminde sergilemiştir.

Ünlü psikolog Zweig, Brezilya’ya göç ettiği dönemde çeşitli yazılar kaleme almış ve bunlardan birisi de Satranç olmuştur. Zweig, kişisel hayatında yaşadığı göçlerden olacak ki Satranç’ta Buenos Aires’e giden yolcu gemisine yer vermiştir. New York’tan hareket eden bu gemi Satranç’ın geçtiği olay yeri konumundadır. Öyle ki bu gemi olasılığı düşük olan ve tesadüf eseri gerçekleşen bir karşılaşmaya şahit olur. Bu karşılaşmada satrançta yenilgiyi aşağılama olarak gören McConnor, son dünya şampiyonu M. Czentovic ve uzun zamandır satrançtan uzak kalan usta oyuncu Dr. B. rol almaktadır.

Satranç oyununu sevenlerin, psikolojiye ilgi duyanların bir seferde okumayı isteyeceği bu eser Zweig’in ölmeden önce yazdığı birkaç eser arasında yer alması ile bir nebze daha önem kazanmaktadır.

Satranç, dünya genelinde kabul görmüş ünlü psikolog Stefan Zwein’in önemli eserlerinden birisidir. Psikoloji alanındaki deneyim ve bilgisini eserlerine aktaran Zweig, bu ustalığını Satranç’ta da göstermiştir. Satranç, içerisinde yer alan rollerin yazar biyografisinde incelediği bireyleri işlemesi, psikolojik yönleri desteklemesi biçiminde sergilemiştir.

Ünlü psikolog Zweig, Brezilya’ya göç ettiği dönemde çeşitli yazılar kaleme almış ve bunlardan birisi de Satranç olmuştur. Zweig, kişisel hayatında yaşadığı göçlerden olacak ki Satranç’ta Buenos Aires’e giden yolcu gemisine yer vermiştir. New York’tan hareket eden bu gemi Satranç’ın geçtiği olay yeri konumundadır. Öyle ki bu gemi olasılığı düşük olan ve tesadüf eseri gerçekleşen bir karşılaşmaya şahit olur. Bu karşılaşmada satrançta yenilgiyi aşağılama olarak gören McConnor, son dünya şampiyonu M. Czentovic ve uzun zamandır satrançtan uzak kalan usta oyuncu Dr. B. rol almaktadır.

Satranç oyununu sevenlerin, psikolojiye ilgi duyanların bir seferde okumayı isteyeceği bu eser Zweig’in ölmeden önce yazdığı birkaç eser arasında yer alması ile bir nebze daha önem kazanmaktadır.

Ressam Ferdinand anavatanı Almanya’nın cehenneme döndüğü bir savaş döneminde ülkesinden ayrılıp İsviçre’ye yerleşir. Savaşın yüreğinde bıraktığı yaraların etkisinden ve korkularından henüz kurtulamamıştır. Sakin günlerini eşiyle birlikte bir göle bakan evlerinde resim yaparak geçirmekte ve etrafını saran özgürlük havasını içine çekmektedir. Fakat tüm hayatı, nedensiz yere erken uyandığı bir günün sabahında ona gelen mektupla altüst olur. Bir yandan masum insanları ölüme gönderen bir makine olarak gördüğü anavatanının, bir yandan onu kaybetmek istemeyen eşinin, diğer yandan da kendi iç kargaşasının baskısı altında ezilen Ferdinand büyük bir panik ve hezeyan içinde bir mecburiyete doğru çekildiğini hissetmektedir. Peki, kurtuluş var mıdır? İnsanların özgür iradelerini ellerinden hiç acımadan çekip alan bu makineye karşı zafer kazanmak mümkün olacak mıdır?

Çaresizliğin, insanın kendi içindeki mücadelesinin ve aynı zamanda umudun çarpıcı bir hikâyesi olan Mecburiyet, II. Dünya Savaşı’nda yaşanan korkunçluklar karşısında büyük bir hüzne kapılıp eşiyle gönüllü ölümü tercih eden Zweig’ın zihnine belki de yakından bir bakış sunuyor bizlere.

Sıradan bir giriş bekleyenlerin şaşıracağı “Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu”  Stefan Zweig’in önemli eserlerindendir. Okuyucuların her şeye hazırlıklı olması gereken ve bir anlık dalgınlıkta kitabın sayfalarının yüzüne çarpabilecek türden bir eserdir. Her sayfa bir sonraki sayfanın okunma arzusunu daha da arttırırken merak duydunuz da artacak.

R.’nin yaşamı ve karmaşık psikolojik yapısı yaşamının değişmesine neden olmaktadır. İki kadın arasında ayrım yapmakta güçlük çeken R.’nin yaşamına Bilinmeyen Bir Kadın ve yazdığı uzunca bir mektup da eklenince eser daha ilgi çekici hale gelmektedir.

Stefan Zweig her eserinde farklı bir hikayeyi ele alması, psikolojiyi ustaca kullanması ve farklı söylem ile hafızalarda kalmaktadır. Bu eserde unutmayacağınız “Sana, beni asla tanımamış olan sana.” söylemi ve devamındaki ifadeleridir.

Sigmund Fred’un yakın arkadaşı ve sıra dışı kişiliği ile bilinen Stefan Zweig’in kaleminden Korku, psikanalitik teoriden etkilenmiştir. Birçok eserinde olduğu üzere Zweig bu eserinde de psikolojiyi ustada kullanmıştır. Avukat bir eş ve piyanist bir sevgili arasında kalan kadın, refah dolu yaşamdan korku dolu yaşama sürüklenir. İki çocuk annesi kadın eşini atlamasına yönelik üçüncü bir kişi tarafından uygulanan şantajlar karşısında zor anlar yaşar. Şantaja kadının çektiği vicdan azabı da eklenince olay içinden çıkılmaz bir hal alır.

Korku’yu okurken gözlerinizi kapatmadan önce olayların akışına kapılıp hikayenin etkisi altına girebilir ve gözlerinizi açtığınızda kendinizi olayın içerisinde bulabilirsiniz. Korku’yu okuduktan sonra ise aklınızda kalacak söylemlerden birisi de Zweig’in ifade ettiği “Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü; ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.” deyişi olacaktır.

O olağanüstü gecede yaşananları kendim için yazma fikri bu sabah birden bire aklıma geldi. Bir yandan bu şekilde yaşananları, doğal akışı içinde tekrar göreceğimi düşünürkendiğer yandan da bu yaşananların sıra dışılığını anlatamayacağımdan korkuyordum. Bu karışık duygular içerisinde o olağanüstü geceyi kağıda dökme fikrinin önüne geçemdim.Ne sanatsal bir kabiliyetimne de edebiyat alanında bir deneyim sahibiyim. Sadece lise eğitimim sırasında daha çok güldürü olan bir iki denemem olmuştu. Bunun haricinde edebi bir girişimim yok. Bunun da ötesinde insanın etrafında olup bitenlerin içine yansımasını düzgün bir şekilde yazmak için bir teknık var mı, onu da bilmiyorum. Anlama uygun bir sözcük yazıp yazmayacağımın da farkında değilim. Yazarların elinden çıkan eserlerde o hissedilen dengeyi bulup bulamayacağımı da merak etmişimdir.

Bütün zıtlıklar nasıl bir arada toplanabilir? Bu sorunun somut cevabı ise Stefan Zweig tarafından kaleme alınan Bir Kadının 24 Saati’dir. Eğitimli ancak kumar bağımlılığından kurtulamayan bir genç ve ona samimi duygularla yardım eden soylu bir kadın. Sürükleyici bir hikaye. Toplumun bir olayı yorumlaması mı yoksa o olayı anlamaya çalışması mı o olayı meşrulaştırır? Bir çok sorunun ve cevabının yer aldığı bu eserde Zweig bir kadının 24 saatini başarı ile anlatmıştır.

24 saatlik bir sürecin anlatıldığı bu kitapta Stefan Zweig, bu kitabın kısa olduğu önyargısı ile yaklaşanlara, 24 saatte olabilecek şeylerden çok daha fazlası ile karşımıza çıkıyor. Karşı cinse yönelik eser kaleme almak ise Zweig’in bu eserinde korkusuzca ve başarı ile ortaya koyduğu eser.

“Böylesine boş bir kafanın bunca çabuk gelen bir ünden sarhoş olmaması düşünülebilir miydi?”

Hayatım boyunca tek bir düşünceye saplanıp kalmış insanların her türü hep dikkatimi çekmiştir. Çünkü bir insan, kendini sınırladığı ölçüde sonsuzluğa da yaklaşmış demektir.

“Böyle yapay bir şizofreni, böyle bir bilinç bölünmesi, elbette ki normal bir insan için düşünülemez. Fakat ben her türlü normallikten kaba güç kullanılarak koparılmıştım. Bir tutukluydum ve suçsuz yere hapsedilmiştim. Aylardır ustaca bir biçimde yalnızlığın işkencesini yaşıyordum. İçimde biriken öfkemi çoktandır herhangi bir şeye boca etmek isteyen bir insandım. Bu anlamsız oyundan başka elimde başka bir şey bulunmadığından, öfkem, öç alma isteğim, fanatik bir biçimde bu oyuna yönelmişti. Kendisiyle tek savaşabileceğim, yine kendimdi, öteki Ben’imdi. Kendime karşı oynarken oyunun akışı içerisinde aşırı bir heyecan ve hırs noktasına yükseliyordum.”

“Satranç” Buenos Aires’e doğru yol almakta olan bir yolcu gemisinde, bir dünya şampiyonuna karşı oynanan birkaç el satranç oyunundan İkinci Dünya Savaşı sırasındaki Nazi Almanyası’na dek uzanan nefes kesici bir öyküyü konu ediniyor.

“Ben o gece bir insanla, onun hayatı için mücadele ettim. Bir ölüm kalım mücadelesi vardı. Neredeyse her şeyini kaybetmiş o insanın, ölümün eşiğine gelmiş bu insanın tüm hırsları ve tutkularıyla son bir şeye tutunmaya çalıştığını hissediyordum. Düşeceği uçurumu hisseden bir insan gibi kenetlenmişti bana. Ben ise sahip olduğum her şeyle onu kurtarmak için çabalıyordum.”
Avusturyalı yazar Stefan Zweig’in bu novella’sı, başkalarına dair çoğu zaman kolayca vardığımız yargıların ardındaki hikâyelere ve kendisinde hikâyesini anlatacak cesareti ancak ileri bir yaşta bulabilmiş bir kadının 24 saatte değişen duygu dünyasına dair eşsiz bir anlatı ortaya koyuyor.

“Şimdi artık anlayabiliyorum ki, –bunu anlamayı öğrettin bana!– bir kızın, bir kadının yüzü, bir erkek açısından alışılmadık ölçüde değişkendir. Kadın yüzü, çoğunlukla bazen bir tutkunun, bazen bir çocuksuluğun, bazen bir yorgunluğun sadece aynasıdır ve aynadan yansıyan bir görüntü kadar hızla akıp gider. Bir erkek açısından bir kadının yüzünü yitirmek çok daha kolaydır. Geçen yılların o çehrede yarattığı değişiklikler, ışık ve gölge oyunu gibidir, üstelik giysiler her defasında kadının yüzünü farklı çerçeveler içinde gösterir.

O zamanlar henüz yeni bir genç kız olduğum için senin unutkanlığını anlayabilecek durumda değildim. Seninle ölçüsüz ve sürekli ilgilendiğim için iç dünyamda senin de sık sık beni düşüneceğini ve bekleyeceğini sanan çılgınca bir düşünce vardı. Yoksa aslında senin için bir hiç olduğumu, bana ait herhangi bir hatıranın en hafif şekliyle bile seni etkilemediğini bilseydim şayet, sanırım soluğum kesilirdi.”

Satranç, dünyaca tanınmış Avusturya-Macaristanlı yazar Stefan Zweig’in Brezilya’da sürgündeyken yazdığı ve Şubat 1942’deki intiharından sadece birkaç gün önce tamamlayıp Amerikalı yayıncısına gönderdiği son başarısıdır. Zweig, Satranç kitabı ile Avrupa kültürünün Nasyonel Sosyalist ve Faşizm tehlikesi altında yok oluşuna değinir.

New York’tan Buenos Aires’e gemiyle seyahat edenler arasında bulunan Dr. B, Naziler tarafından tutuklanıp işkence görmüş ve tutukluluğu sırasında tesadüfen eline geçen bir kitap ile satranç oynamayı öğrenmiştir. Aynı gemide onunla birlikte Dünya Satranç Şampiyonu ile satranca gönül vermiş Amerikalı zengin petrol milyoneri de seyahat etmektedir. Dr. B, kendini birden hiç beklemediği bir oyunun içerisinde bulur.

Gerilimli, heyecan dolu kurgusunun yanında kahramanın ruhsal gelgitlerinin ustalıkla tasvir edildiği bu uzun öyküde her bakımdan etkileyici anlatıma şahit olacaksınız.

Stefan Zweig, 1881’de Viyana’da dünyaya geldi. Avrupa’ da iyi bir eğitim gördü. 1. Dünya Savaşı sırasında İsviçre’de ikamet etti. Savaş sonrasında ilk evliliğini Frederike von Winternit’ le yaptı. 1934’de Nazi baskısı nedeniyle ülkesini terk etti. 1939’ da ikinci evliliğini Lotte Altman’la yaptı. Sonra New York’a, ardından da Brezilya’ya gitti ve buraya yerleşti. 1942’ de intihar etti. Çeşitli sebepler söylense de bu intiharın asıl sebebi hiç bilinmedi.

Stefan Zweig, öykü ve romanlarının yanında, yazdığı yaşam öyküleriyle de hala yaşayan bir yazardır. Yaşamından geriye onlarca eser bırakmıştır. ''Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Bir Çöküşün Öyküsü, Satranç, Amok Koşucusu, Olağanüstü Bir Gece, Yakıcı Sır ve Mecburiyet '' en ünlü eserleri arasında yer alır.

Stefan Zweig, 1881’de Viyana’da dünyaya geldi. Avrupa’ da iyi bir eğitim gördü. 1. Dünya Savaşı sırasında İsviçre’de ikamet etti. Savaş sonrasında ilk evliliğini Frederike von Winternit’ le yaptı. 1934’de Nazi baskısı nedeniyle ülkesini terk etti. 1939’ da ikinci evliliğini Lotte Altman’la yaptı. Sonra New York’a, ardından da Brezilya’ya gitti ve buraya yerleşti. 1942’ de intihar etti. Çeşitli sebepler söylense de bu intiharın asıl sebebi hiç bilinmedi.

Stefan Zweig, öykü ve romanlarının yanında, yazdığı yaşam öyküleriyle de hala yaşayan bir yazardır. Yaşamından geriye onlarca eser bırakmıştır. ''Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Bir Çöküşün Öyküsü, Satranç, Amok Koşucusu, Olağanüstü Bir Gece, Yakıcı Sır ve Mecburiyet '' en ünlü eserleri arasında yer alır.

Stefan Zweig, 1881’de Viyana’da dünyaya geldi. Avrupa’ da iyi bir eğitim gördü. 1. Dünya Savaşı sırasında İsviçre’de ikamet etti. Savaş sonrasında ilk evliliğini Frederike von Winternit’ le yaptı. 1934’de Nazi baskısı nedeniyle ülkesini terk etti. 1939’ da ikinci evliliğini Lotte Altman’la yaptı. Sonra New York’a, ardından da Brezilya’ya gitti ve buraya yerleşti. 1942’ de intihar etti. Çeşitli sebepler söylense de bu intiharın asıl sebebi hiç bilinmedi.

Stefan Zweig, öykü ve romanlarının yanında, yazdığı yaşam öyküleriyle de hala yaşayan bir yazardır. Yaşamından geriye onlarca eser bırakmıştır. ''Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Bir Çöküşün Öyküsü, Satranç, Amok Koşucusu, Olağanüstü Bir Gece, Yakıcı Sır ve Mecburiyet '' en ünlü eserleri arasında yer alır.

Stefan Zweig, 1881’de Viyana’da dünyaya geldi. Avrupa’ da iyi bir eğitim gördü. 1. Dünya Savaşı sırasında İsviçre’de ikamet etti. Savaş sonrasında ilk evliliğini Frederike von Winternit’ le yaptı. 1934’de Nazi baskısı nedeniyle ülkesini terk etti. 1939’ da ikinci evliliğini Lotte Altman’la yaptı. Sonra New York’a, ardından da Brezilya’ya gitti ve buraya yerleşti. 1942’ de intihar etti. Çeşitli sebepler söylense de bu intiharın asıl sebebi hiç bilinmedi.

Stefan Zweig, öykü ve romanlarının yanında, yazdığı yaşam öyküleriyle de hala yaşayan bir yazardır. Yaşamından geriye onlarca eser bırakmıştır. ''Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Bir Çöküşün Öyküsü, Satranç, Amok Koşucusu, Olağanüstü Bir Gece, Yakıcı Sır ve Mecburiyet '' en ünlü eserleri arasında yer alır.

Stefan Zweig, 1881’de Viyana’da dünyaya geldi. Avrupa’ da iyi bir eğitim gördü. 1. Dünya Savaşı sırasında İsviçre’de ikamet etti. Savaş sonrasında ilk evliliğini Frederike von Winternit’ le yaptı. 1934’de Nazi baskısı nedeniyle ülkesini terk etti. 1939’ da ikinci evliliğini Lotte Altman’la yaptı. Sonra New York’a, ardından da Brezilya’ya gitti ve buraya yerleşti. 1942’ de intihar etti. Çeşitli sebepler söylense de bu intiharın asıl sebebi hiç bilinmedi.

Stefan Zweig, öykü ve romanlarının yanında, yazdığı yaşam öyküleriyle de hala yaşayan bir yazardır. Yaşamından geriye onlarca eser bırakmıştır. ''Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Bir Çöküşün Öyküsü, Satranç, Amok Koşucusu, Olağanüstü Bir Gece, Yakıcı Sır ve Mecburiyet '' en ünlü eserleri arasında yer alır.

Stefan Zweig, 1881’de Viyana’da dünyaya geldi. Avrupa’ da iyi bir eğitim gördü. 1. Dünya Savaşı sırasında İsviçre’de ikamet etti. Savaş sonrasında ilk evliliğini Frederike von Winternit’ le yaptı. 1934’de Nazi baskısı nedeniyle ülkesini terk etti. 1939’ da ikinci evliliğini Lotte Altman’la yaptı. Sonra New York’a, ardından da Brezilya’ya gitti ve buraya yerleşti. 1942’ de intihar etti. Çeşitli sebepler söylense de bu intiharın asıl sebebi hiç bilinmedi.

Stefan Zweig, öykü ve romanlarının yanında, yazdığı yaşam öyküleriyle de hala yaşayan bir yazardır. Yaşamından geriye onlarca eser bırakmıştır. ''Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Bir Çöküşün Öyküsü, Satranç, Amok Koşucusu, Olağanüstü Bir Gece, Yakıcı Sır ve Mecburiyet '' en ünlü eserleri arasında yer alır.

İnkılâp Kitabevi, Zülfü Livaneli seçkisine dünya edebiyatının usta yazarı Stefan Zweig’dan tesirli bir başyapıt daha ekliyor! Olağanüstü Bir Gece bu kez, kalemiyle edebiyatımıza unutulmayacak bir imza atan Zülfü Livaneli’nin önsözüyle okurlarıyla buluşuyor.

Baron Friedrich, genç yaşında ailesinden kalan yüklü miras ile hayatına oldukça kaygısız ve rahat bir özgüvenle devam ederken; giderek duyarsızlaştığının, kimseye, hiçbir olaya karşı tek bir duygu kırıntısına dahi sahip olamadığının farkına varır. Bu durum onu adeta yaşayan bir ölüye çevirmiştir. Bunun üzerine, sıradan bir pazar gününün gecesinde yaşadıkları, onun yeniden hayata tutunmasına sebep olmuş, daha önce hiç duyumsamadığı bir “yaşama sevinci” hissiyatına kavuşturmuştur.

Olağanüstü Bir Gece, Zweig’in özgün kaleminin zirve yaptığı döneme ait bir eser ve onca yılın ardından ölümsüzlüğünü halen yitirmemiş eşsiz bir modern klasik.

Kitap Adı: Olağanüstü Bir Gece - Livaneli Kitaplığı
Kitap Yazar Adı: Stefan Zweig
Yayın Direktörü: Gülşen İşeri
Editör: Saliha Ulusoy
Son Okuma: Gökçe Şenoğlu
Kapak Tasarım: Emir Tali
Sayfa Tasarım: Beyzanur Karabulut
Sayfa Sayısı: 72
Ebat: 12,5x21
Tür Çağdaş Dünya Edebiyatı
Kağıt / İç Baskı: III. Hamur Enzo, 52 gr.
Cilt / Kapak: Amerikan Bristol 230 gr.
ISBN / Barkod: 9789751045218

Zweig’ın eşsiz anlatımıyla dünya tarihinin seyrine bir bakış, insanlığın
evrensel deneyimlerine bir ayna...Stefan Zweig, İnsanlığın Yıldızının
Parladığı Anlar’da on dört tarihsel, kısa anlatı üzerinden insanlık
tarihinin gidişatını neredeyse bütünüyle değiştiren, şekillendiren
“an”lara, durumlara/hallere/kişilere odaklanıyor. Her zamanki
ustalığıyla okurunu keyifli, sürükleyici, düşündürücü, zaman zaman
iç burkucu bir yolculuğa çıkaran Zweig, tarihin heyecan verici dönüm
noktalarını başka gözlerle görmemizi sağlıyor.İstanbul’un fethinden
Napoléon’un Waterloo’daki yenilgisine, Dostoyevski’nin kurşuna
dizilmekten kurtuluşundan Tolstoy’un dramına, Lenin’in devrim
için yola çıkışından Goethe’nin sevdalılık hallerine uzanan insanlık
tarihinin kolektif hafızasına bir saygı duruşu...
[İnsanlığın Yıldızının Parladığı Anlar] Zweig’ın tek bir belgeden ya da
tarihî bir figürün hayatındaki tek bir olaydan bütünlüklü bir hikâye
çıkarma ya da başka bir deyişle, bu kişinin tüm hayatını ve başarılarını
hayat hikâyesindeki tek bir ana sığdırma becerisinin belki de en iyi
örneğidir.
Olıver Matuschek

Karşılıksız sevmenin ve üzeri yılların acılarıyla örtülen bir sevginin destansı öyküsüdür, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu…

Yazar bir gün hiç tanımadığı bir kadından mektup alır ve mektup, ‘Çocuğum daha yeni öldü’ diye başlar. Bu genç kadın karşılıksız bir tutku içinde bağlanmıştır yazara ve onu ilk gördüğü günden, mektubu yazdığı ana kadar duygularını samimi bir ifadeyle dile getirir.

Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, sevgisini ve özlemini yıllarca içinde büyüten bir kadının psikolojisini ve karşılıksız sevilmenin kelimelerle nasıl hayat bulduğunu anlatan ve insan psikolojisinin derinliklerinde yolculuk yapmamızı sağlayan başucu bir eser.

Satranç kitabı psikolojik gözlemeleri ile yazarın en çok okunan eserlerinden bir olma unvanını fazlasıyla hak etmektedir. Stefan Zweig Satranç kitabını ölümünün hemen öncesinde tamamlamıştı ve yazdığı yıllarda Brezilya’da yaşıyordu. 1934’te Naziler tarafından sürgün edilince ülkesini terk edip, önce İngiltere’ye, 1940’ta da Brezilya’ya yerleşmişti.

New York’tan Buenos Aires’e doğru yol alan bir gemideki yolcuların arasında dünya satranç şampiyonluğunu kazanmış Mirko Czentovic’in bulunmaktadır. Şampiyonun karşısına bu sefer çok farklı bir rakip çıkar Dr. B. Nazilerin işkencelerine karşı zihin sağlığını korumak için stranç oyununu kalkan olarak kullanan Dr.B, Dünya Şampiyonu Mirko Czentovic’in hamleleriyle bilinç altındaki kabuslarının yüzeye çıkmasına engel olamayacaktır.

Zweig, bu hikayesinde kocasını aldatan bir kadının psikolojisine ayna tutmaktadır. Her anını kocasına yakalanma korkusu içinde geçiren bir kadının içine düştüğü çıkmazı olağanüstü üslubuyla gözler önüne sermektedir.

Ünlü bir avukatın karısı olan Irene, şehre yeni gelmiş olan bir müzisyene aşık olur. Böylece müzisyenle yasak bir ilişkiye başlar. Bu yasak ilişkiyi öğrenen meçhul bir kadın Irene’ye şantaj yapmaktadır. Her geçen gün kadına ödediği paralarla hem maddi hem de psikolojik çöküntü içine giren İrene artık dışarıya çıkmaya bile korkar hale gelmiştir. Şantajcı kadından kurtulma yolları arayan Irene çözümü kendi yöntemleriyle bulur.

Yasak aşkın bir kadının ruhunda açtığı derin yaralarını bir ustalıkla ele alan yazar yine insan psikolojisinin üzerine derinlemesine tahliller sunduğu bu eserini keyifle okuyacaksınız.

Yapıtlarında psikolojiyi odak noktası olarak belirleyen Stefan Zweig, özellikle toplum dışında yaşayan insanların hikâyesini anlatmaya değer bulur.

 İlk kez yayımlandığı 1922’den beri büyük ilgiyle okunan Amok Koşucusu’nda, Avrupa’ya doğru yapılan tekdüze bir yolculuk, gemideki doktorun duyduğu yardım çığlığını reddetmesiyle başlayan vicdani bir yargılama sürecine dönüşür. Ait olduğu yerden uzaklara sürülmüş doktor, tropik topraklarda karşılaştığı Avrupalı kadına saplantılı bir aşk besler. Kadına karşı duyduğu takıntı, doktoru tıpkı Amok koşucusu gibi hedefi belirsiz koşuya sürüklemektedir.

Chess Story

İnsanın iç dünyasında büyük rol oynayan kaygı ve psikolojik baskı gibi kavramların ele alındığı Korku, 1920’de yayımlandığından beri okuru heyecanlandıran kurgusuyla dikkat çekmiş, günümüze dek birçok defa beyaz perdeye uyarlanmıştır.
Irene Wagner, kentin en ünlü avukatıyla sekiz yıldır evli, aynı zamanda iki çocuk annesidir. Zenginlik içindeki yaşamı, tesadüfen tanıştığı genç piyanistle başlayan ilişkisi nedeniyle altüst olur. Korkunun pençesine düşen Bayan İrene, bir şantajcının onu tehdit etmesiyle kendini, attığı her adımda büyüyen ruhsal çelişkilerle dolu bir denklemin içinde bulur.

Korku, cezadan daha ağırdır.

Çünkü cezanın getirdikleri bellidir, süresi sınırlıdır. Oysa yakalanma korkusu, belirsiz ve sınırsızdır.

Tıpkı Irene’in yaşadığı gibi.

Irene sekiz yıllık evliliğinde, burjuva sınıfının sahip olduğu tüm ayrıcalıklara sahip olmuş ve onları sonuna dek kullanmış bir kadındır. Kocası, çocukları, parası bir noktada ona yetmez ve yeni bir arayış içine girer. Bu arayışlar onu genç bir piyanistin kollarına götürür. Yaşadığı bu gizli kapaklı ilişkinin bir tanığının ortaya çıkması tüm büyüyü bozmaya yeter. Görünürde her şeye sahip bir kadının yaşadığı tatminsizlik, yaptığı hatalar, hissettiği suçluluk, yaşadığı utanç ve peşini hiç bırakmayan korku içerisindeki sıkışmışlığına, arayışları içerisinde hep çözümsüz kalışına şahit olmaya hazır mısınız?

Şah, mat, fil, vezir ve diğerleri… İşte Mirko Czentovic’in hayatı tamamen bundan ibaretti. Küçük yaşta anne ve babasını kaybetmiş, iyi yürekli bir rahip tarafından koruma altına alınmıştı. Mirko, yaşıtlarının aksine oldukça içine kapanık ve sakin bir çocuktu. İnsanların onun zekâsından şüphe etmesine sebep olacak kadar tepkisizdi. Satranç taşlarıyla tanıştıktan sonra da bu sessiz çocuktan bir dünya şampiyonu çıktı ortaya.

New York’tan Buenos Aires’e gitmek üzere olan bir yolcu gemisinin güvertesindeki bir grup satranç oyuncusuyla başlar öykü. Milyoner bir adam, gemide bir satranç dünya şampiyonu olduğunu duyar ve ona tek bir el oyun oynamayı teklif eder. Mirko teklifi kabul eder ancak beklenmeyen bir şey gerçekleşir.

Amok Koşucusu; Doğu Hint Adaları'nda görev yapan Hollandalı bir doktorun, yardıma ihtiyaç duyan bir kadına yardım etmenin vicdani yükümlülüğü ile yaşadığı karmaşık duygular arasında sıkışıp kalmasının hikâyesidir.

Doktor, dara düşüp kendisine başvuran zengin bir kadının yasal olmayan talebini geri çevirir. Bu ret cevabında kadının mağrur tavrı karşısında kapıldığı öfkenin ve gururuna yenik düşmenin de etkisi vardır.

Ancak söz konusu olan bir kadının hayatıdır. Talebi geri çevirdiğine pişman olan doktor, bu sefer de kadına yardım etme arayışı içerisinde bulur kendini.

Doktorun son bir görevi daha vardır: Otopsi için kurşun tabut içerisinde İngiltere’ye doğru yol alan bu kadının onurunu korumak…

Hâlâ konuşmuyorlardı. Ama Paula onu usulca tutup pencere önüne götürdü. Dışarda ne yaptığını bilmeyen insanlığın yaratmış olduğu acıdan uzak, sonsuz bir dünya duruyordu ve onun için parlıyordu; sonsuz gökyüzünün altındaki sonsuz yıldızlar...

Başını gökyüzüne kaldırdı ve dünyadaki insanlar için kendi yasalarının dışında bir yasanın olmadığını, birbirlerine bağlılık dışında gerçek bir bağlılık olmadığını bütün yüreğiyle anladı. Dudaklarının yakınında karısının huzurlu nefes alışverişini duyumsuyordu ve bazen bedenleri de birbirlerini hissetmenin mutluluğuyla titriyordu. Fakat susuyorlardı.

Yürekleri; bütün kelimelerin ve insanların koyduğu yasalardan uzak, sonsuz özgürlüğün huzuru içerisindeydi.

Mecburiyet; savaş sırasında askere alınmamak için İsviçre’ye kaçan ressam Ferdinand’ın, askerlik işlemleri için konsolosluğa çağrılmasının, karısının şiddetle karşı çıkmasına rağmen kendisini gitmek mecburiyetinde hissetmesinin ve insanın yaşadığı karşı konulmaz duygular, çelişkiler ile çatışmaların anlatıldığı hikâyesidir.

Salon boşalmıştı, sandalyeyeler hâlâ bir tek soluk lambanın ışığında rastgele itilip kakıldıkları gibi duruyorlardı. Bu cansız boşlukta esrarengiz bir görüntüleri vardı; istemeden içlerinden birine bakışlarıyla benim aklımı başımdan alan zarif bir varlığın görüntüsünü yerleştirdim.

Varlığımın derinliklerindeki bakışı hâlâ canlıydı. Hareket ediyordu ve ben onun karanlıklardan bana doğru parıldadığını seziyordum; gizemli bir sezgi onun bu duvarların arasında olduğunu hissediyordu ve bu umut kanımın kaynamasına yol açıyordu.

Ve hâlâ çok sıcaktı! Gözlerimi kapatır kapatmaz, önümde mor kıvılcımlar uçuşuyordu. İçimde hâlâ beyaz sıcak gün alevleniyor ve hâlâ ışıldayan, nemli, kıvılcımlı olağanüstü gece hararetleniyordu.

Mürebbiye; Stefan Zweig’ın insanın kusurlarını, zaaflarını, özlemlerini, karşılaştığı engelleyici durumlarını ustaca anlattığı birbirinden güzel bir öykü derlemesidir.

Görünmez olana bağlananın işi, elle tutulur olana düşkün olanınkinden daha zordur; çünkü diğeri geçici, bizimki ise kalıcıdır.

İnsan eliyle yapılan her şey nasıl zamanın ve insanoğlunun tahrip edici anlayışıyla yok olup gidiyorsa, kuyumcunun aslını taklit ederek hazırladığı bu emanet de böylece yok olup gitti ve izi de sonsuza kadar silindi. Ama saklanan sır sayesinde ayakta kalan ezeli şamdan, hâlâ farkına varılmadan ve sapasağlam olarak vatanındaki mezarında bekleyip nöbet tutuyordu.

Gömülü Şamdan; Yahudilerin kutsal emaneti yedi kollu şamdanın, Roma'yı yağmalayan Vandalların eline geçmesi ile başlayan ve seksen yıllık bir hasretten sonra Bizans’ta ortaya çıkışının ve son şahit Benjamin’in ellerinde Kudüs’e gömülmesinin hikâyesidir.

İçimdeki bu donuklaşma hissinin ne kadar ilerlemiş olduğunu o gün anladım. Bir yere bağlanmadan, tutunmadan, akan suyun üzerinde gider gibi yaşıyordum. Soğuk bir ölü, yüzen bir cesedimsi varlık olduğumu daha iyi anlıyordum. İçime bir donukluk, acımasız, soğuk bir duygusuzluk yerleşmişti ve içimdeki çürümenin dışarıdan da anlaşıldığı aşamanın başına gelmiştim.

Çok garip, bu olağanüstü gece beni ansızın nelerle yüzleştirmiş; geçmişimin en karanlık yanlarının, en gizli dürtülerimin şimdi apaçık karşımda durur biçimde nasıl da kapalı kalmış benliğimi birdenbire ortaya çıkarmıştı!

Olağanüstü Bir Gece; seçkin bir burjuva olarak yaşamını sürdürürken giderek duyarsızlaştığını fark eden bir adamın, işlediği bir suçla başlayan ve bütün gece boyunca süren dönüştürücü deneyiminin hikâyesidir. 

Hemen kitabı elime aldığımı, gözden geçirip, okuduğumu düşünüyorsunuzdur. Hayır, öncelikle yanımda kitap olmasından kaynaklanan bir tür ön hazzı tatmak istiyordum.

Satrançın çekici yanı, stratejisinin birbirinden farklı iki beyinde ayrı ayrı gelişmesidir. Bu zihinsel mücadele de siyahın beyazın manevralarını bilmemesi, hasmı anlamaya ve önlemeye çalışmasıdır. Aynı şekilde beyaz da siyahın gizli amaçlarını aşmak ve engellemek çabasındadır.

Şimdi siyah ile beyaz tek ve aynı kişilikte birleştiklerinde, ortaya tek ve aynı beynin eşzamanlı olarak bir şeyi bilmesinin ve ama bilmemesinin gerekmesi, beyaz olarak hareket ettiğinde daha bir dakika önce siyah tarafken istemiş ve amaçlamış olduğunu bir komutla bütünüyle unutmayı başarabilmesi gibi saçma bir durum olacaktı.

Ama belki de insan, en büyük utancı kendine en yakın hissettiklerine karşı duyar. Korku cezadan çok daha kötüdür, çünkü ceza bellidir, ama korku belirsizdir. İster ağır, ister hafif ceza hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o bitmek bilmeyen gerilimin korkunçluğu kadar kötü değildir.

Ağlaması seni yanıltmasın, o sadece bir boşalmaydı. Baskı altında içte tutulan gözyaşları, dışarı akıtılanlardan daha acıtıcıdır.

İki kadın dışarı çıkarken yaşlı adamın kasılan yüzü gevşedi.
Zor nefes alıyor, göğsünden hırıltılar çıkıyordu.
Bir süre sonra sesi kesildi. Doktor kalbine baktığında adamın ölmüş olduğunu anladı.
Yaşlı adamın acısı artık sona ermişti.

Oda boş ve havasız gibiydi. Kendisini hiç kimsenin istemediği bir yalnızlık içinde olduğunu hissediyordu. Sadece oda değil, kendisi de bomboştu. Uzaklaştırılmış, boşluğa fırlatılmış, tükenmiş ve yıpranmış, neden buraya geldiğini hatırlaması için biraz zaman geçmesi gerekiyordu.
Bugünden bir şey beklemediği halde, saatine huzursuzluk içinde neden baktığını anlamıyordu.

Hayatının en büyük özelliği ve sevinç kaynağı olan aldatmaca, şimdi yeniden yüreğini tutuşturmuştu. Bir kenara fırlatılıp atılan, üzerine basılarak ezilen bir mumun ışığı gibi değil, alev alev yanan bir sevinç yangını gibi olmalıydı sonu. Uçuruma dans ederek düşmek istiyordu.

Gömlek yakalarının üstünde vurdumduymazlık maskesini yüzlerine geçirirler, dudaklarının kenarındaki kıvrımları yok edebilirler, heyecanlarını dişlerinin altına hapsedip gözlerindeki endişeyi saklarlar, yüzlerinde hareket eden kasları yapmacık bir kibarlıkla gizlerler ama işte ellerini kontrol edemezler.

Bütün dikkatlerini, varlıklarının en görünür yeri olan yüzlerine odaklandığı için ellerini unuturlar. Sadece bu ellere bakarak gülümseyen dudakların ve kayıtsız gibi görünen bakışların neleri gizlediğini anlayan insanlar olduğunu unuturlar.

Doğanın bazen ateşi ve buzu, ölümü ve hayatı, coşkuyu ve umutsuzluğu birkaç nefese sığdırabildiğini, her şeyden uzak kendi dünyamda yaşamış olan ben, ancak yirmi yıl sonra bu olayla kavrayacaktım. İnsan ölümün yaklaştığını hissettiğinde ölümün gölgesi kapkara düşüyor, işte o zaman hayatta her şeyin rengi soluklaşıyor.

Sen kimsin ki benim için? Sen beni asla tanımayan, bir çamurlu su birikintisinin yanından geçer gibi yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep yoluna devam eden ve her zaman beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için? Yeryüzünde hiçbir şey sevgi, kuytuluklardaki bir çocuğun fark edilmeyen sevgisiyle karşılaştırılamaz. Bu sevgi, yetişkin bir kadının tutkulu ve bilinçaltında hep isteyen aşkının hiçbir zaman olamayacağı kadar umarsız, kendini karşısındakine hizmet etmeye adayan, boyun eğen, hep pusuda yatan ve tutkuyla yoğrulmuş bir sevgidir. Ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım.

Avusturalyalı yazar ve romancı stefan zweig’in; her okuyucunun kendisinden bir şeyler bulacağı, derin tutkuları ve sağlam karakterli kurguları ile öne çıkan;

Satranç

Korku

Bilinmeyen bir kadının mektubu

Bir yüreğin ölümü

Bir kadının 24 saati

Gibi eşsiz eserleriyle ruhunuzun derinliklerinde bir yolculuğa çıkmak ister misiniz?

Satranç

Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

Korku

Bir Kadının Yaşamından 24 Saat

Olağanüstü Bir Gece

Ay Işığı Sokağı

Amok Koşucusu

“Bütün dünyanın, kalbi dışındaki bütün dünyanın bomboş olduğunu hissediyordu.”

Stefan Zweig’ın 1925 yılında yayımlanan eseri Korku; saygınlık komplolarının altında, utanç, vicdan ve suçluluk rüzgârlarının aynı anda estiği benzersiz bir romandır. Konforlu bir yaşam süren saygın bir kadın, evliliğinden ve burjuva yaşantısından sıkılarak yeni heyecanlar ve maceralar aramaya başlar. Ancak gizemli bir şantajcının ortaya çıkmasıyla bütün huzur dolu dünyası ters yüz olur. Bu andan sonra hayatına hâkim olan tek şey her an iliklerine kadar hissettiği korkudur.
Korku, insanın yaşamındaki hassas duyguların nasıl değişebilir olduğunu, hayatın anlamını yeniden kavrama yolundaki genç Irene ile okurlara sunuyor.

“Hayat hakkında hiçbir fikri yoktu, sözlerin sadece patlamaya hazır hava balonları gibi olup arkalarında hiçbir iz bırakmadan kaybolduklarını yeni öğreniyordu.”

Stefan Zweig’ın tutku ve kıskançlık duygularını küçük bir çocuğun gözünden anlattığı Yakıcı Sır 1913 yılında yazıldı. Tatil için Avusturya Alplerine giden bir adamın sıkıcı geçen zamanlarını bir flörtle canlandırmak istemesiyle bir anne ve küçük oğlunun arasında geçen mücadeleci bir macerayı konu alır. Büyüme arzusuyla dolup taşan merak dolu küçük çocuk, annesiyle yabancı bir adam arasında yaşanan sırrı öğrenmesiyle bunun peşine düşer.
Yakıcı Sır yetişkinler dünyasına açılan kapıyı aralamasıyla karşılaştığı şeylerin sonucunda hayatındaki kişilere duyduğu sevgi, saygı ve güven duygusunu yitiren küçük bir çocuğun hikâyesi.

Eğer kişi, olayları başlangıçtaki sebeplerle değil de sonrasındaki heyecanla değerlendirirse sevginin gücü yanlış anlaşılır; bundan önce yaşanan hayal kırıklıkları, kalbin o kara boşluğunda büyük yalnızlık alanları oluşturur. Henüz yaşanmamış ağır duygular burada bekler ve bunu hak ettiğine inanılan ilk kişiye kollarını açarak koşar.

“… Yeryüzünde hiçbir şey kuytudaki bir çocuğun fark edilmemiş aşkına benzemez…”

Ünlü roman yazarı R. evine gelen isimsiz bir mektubu okumaya başlar. Mektup intiharın eşiğindeki bir platonik aşıktan gelmektedir ve mektupta anlatılanlar R.’ye hayatının şokunu yaşatacaktır. Daha çocuk yaşlardayken R.’ye hayranlık duyan küçük bir kızın yıllar içinde hayranlıktan aşka ve tutkuya dönüşen hikâyesi, ilk ağızdan tüm detaylarıyla bu mektupta anlatılmaktadır. Zweig, psikolojik tasvirlerinin gücünü bu uzun öyküde sonuna kadar kullanmış ve okuyucusunu isimsiz kahramanının ruh halini bire bir hissetmeye davet etmiştir.

Dünya edebiyatının klasiklerinden olan Meçhul Bir Kadının Mektubu, bir aşkın, bir unutulmuşluğun, imkânsıza karşı bir umudun öyküsüdür.

“… ‘Amok koşucusu’nun ne demek olduğunu biliyor musunuz?’ … ‘tam bir çılgınlık, bir tür kuduz hali, sıradan bir alkol zehirlenmesiyle karşılaştırılamayacak delice bir saplantı’…”

Avrupa’nın kolonilerinden birinde görev yapan bir doktorun hayatı, gene kendisi gibi Avrupalı olan ve kendisinden yardım isteyen bir kadının sırrını öğrenmesiyle değişir. Yardıma ihtiyacı olan bir insana karşı yapmış olduğu hata ve bu hatanın telafi çabası doktorun amok koşusunun da başlangıcı olur. Amok Koşucusu, etkili tasvirleriyle koloni insanının ve orada bulunan Avrupalıların hayatlarını, birbirlerine karşı tutumlarını gözler önüne sererken yaptığı hatanın pişmanlığını yaşayan bir insanın ruh halini de okuyucusuna hissettirmekte. Olağanüstü anlatıma sahip bu uzun öyküde Zweig, aklından hiç çıkarmadığı intihar düşüncesini gerekçelendirmekte olup kendisini de intihara götüren süreçlere kendince bir erdem kazandırma çabasındadır.