Batılı maceracılar ve arkeologlar 1923’e kadar ülkemizin kültürel varlıkları olan arkeolojik eserlerimizi yağmaladılar. Hiç umulmadık kişiler bu yağmaya göz yumarken, bazı görevlilerimiz ülkemizin ıssız köşelerinde canları pahasına direndiler. Bu çalışma, arşiv kaynaklarından yararlanarak, İslahiye’de (Gaziantep) bulunan Zincirli ve Sakçagözü höyüklerinden Hitit dönemine ait eşsiz eserlerimizin Almanlar tarafından nasıl götürüldüğünü ve o dönem bu eserlerimizi korumakla görevli en yetkili kişi olan Osman Hamdi Bey’in yabancılarla sıra dışı ilişkisi üzerinden yağmanın şaşırtan dinamiklerini inceliyor.

Heterofil

Çoktan benim olanın peşinden koşmak zorunda değilim. Bunu bir başkasından teslim almak. Benim olanın 
sahibi sen değilsin. Doğduğum için var olan haklarım 
senin değil.

Medea’ya Göre Ahlak

Medea’nın başlangıcıdır bu. 
Medea için başlangıç.
Medea’ya göre başlangıç.
Medea sayesinde dünyanın başlangıcı.

Toz

Evlendiğimiz gün, annem ilk kez ruj sürüyor...
Babamla onu ilk kez dans ederken görüyorum...
Annem gerçekten hayatımda gördüğüm en güzel kadın...

Istırap Korosu

Dur, köprüdeyim, sallanmaktayım, yoldayım…az kaldı, bana da 
aynından söyle, dudağımızda başka tat olmasın…

Bir soluk alıp mola vermekte fayda var, zira Türkiye’de tiyatronun serüveni oldukça uzun ve meşakkatli.
Ayşegül Yüksel de bizi bu zorlu yolculuğa rahat ve keyifli bir anlatımla çıkarıyor. Cumhuriyet’in kuruluş
yıllarından ödenekli tiyatrolara, oradan özel, alternatif ve amatör tiyatrolara kadar sahnelerde yer etmiş
deneyimli isimlerden, günümüzün umut vaat eden tiyatroya gönül vermiş gençlerine kadar kapsayıcı bir
anlatımı bizlere sunuyor. Bir dönemin en önemli oyunları ve toplulukları, günümüzün ses getiren isimleri ve
sahnelemeleriyle buluşuyor; AST bir yaşına daha giriyor; Dostlar yürüyüşüne devam ediyor...

Ve tiyatro, tüm insanlık tarihini kapsayan sürecinde herhangi bir araştırmacının ve incelemecinin bu alanda
son noktayı koymasının olanaksız olduğu yerde, dünyanın herhangi bir köşesinde olduğu gibi Türkiye’de
de dört koldan gürül gürül ilerliyor. Bu kitap da tiyatronun Türkiye serüveni, kısa bir Türkiye tiyatro tarihi ve
uzun yolda sadece kısa bir mola... Şimdi bir duralım, yarın yola devam ederiz...

Iphigenia

Neyi bekliyoruz, Agamemnon? Yola çıkmak için daha ne kadar bekleteceksin bizi burada? Neyin oyunu bu? Gitmemizi istiyorsan, gidelim o halde. İstemiyorsan da eve dönelim. Neredesin, Agamemnon?

Helen

Bütün notaları aynı anda çalamazsın. Zordur. Ritim, tempo. Kurallara uymalısın.

Seni Seviyorum Türkiye

Aşka ve bugünden başka bir dünyaya inanmışız. Bir ülkeden kurtulmak için değil, tanımak ve kendimizi bulmak için beraber yola çıkmışız.

Berlin Zamanı

Caddeler kaçışan insanlarla dolu. Bakıyorum yukarıdan. Bağırıyorum aşağıya Anne! Baba! Arkadaşlar! Sesini unuttuğum eski sevgililer. Tanıdık kimse yok mu? Nerede? Ev nerede?

Tiyatro dediğimiz şey, esasen bir insandan başka bir insana bir oyun alanı olarak karşılıklı konsensusla tayin edilmiş bir mekanda ve önceden belirlenmiş bir sürede canlı bir temasla sunuluyor olması. Bu da tiyatroya kendi iletişim coğrafyasını ve zamanlamasını oluşturabilme ayrıcalığı tanıyor. Dolayısıyla, tiyatro gerçek hayatta kolayca mümkün olamayan bir şeyi yapma, yani hem oyuncunun hem de seyircinin mevcudiyetinde, içsel bir enerji ve ihtiyaç doğrultusunda zaman/mekanla dilediği gibi oynayabilme potansiyelini taşıyor. Tiyatroda Zaman/Mekan kitabının da bu potansiyeli gerçekleştirme, soyut ve somut kavramlar üzerinde yeniden düşünme konusunda ufuk açıcı olmasını dileriz.

Modern Türk Tiyatrosu Üzerine İncelemeler, Tanzimat'tan günümüze kadar yazarlarımızın kaleme aldığı tiyatro eserleri hakkında yazılan inceleme ve değerlendirme yazılarından oluşuyor. Kitapta; Ahmed Midhat'tan Abdülhak Hâmid'e, Reşat Nuri Güntekin'den Hüseyin Rahmi Gürpınar'a, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'ndan Yaşar Nabi Nayır'a, Feyyaz Kayacan'dan Bekir Büyükarkın'a, Osman Zeki Özturanlı'dan Yahya Akengin'e birçok yazarımızın tiyatro eserleri farklı bakış açıları ile değerlendiriliyor. İnsanın sanat yapan bir varlık olması, tiyatronun da insanı en iyi anlatan sanat dallarından birisi olması, bu inceleme ve değerlendirmeler ile bir kez daha gözler önüne seriliyor. Konuşma ve eylemlere dayanan tiyatro, aynı zamanda da toplum kültürünü yansıtan bir sahne sanatıdır. Bu kitaptaki metinler de kültürümüzün yansımalarını ele alıyor. Kitapta ele alınan inceleme ve değerlendirmeler ile Türk toplumunun yaşantısı, değerleri, yanlışları, çıkmazları, yaşanmışlıkları, kavgaları, mücadeleleri, komiklikleri vb. hâlleri yansıtılmaya çalışılıyor.

Bale birçoğumuz için hep özeldir, özel kalmıştır. Kimimiz özenmiştir, kimimiz yapmıştır, kimimiz ilgilenmemiştir pek.

Uzağımızda ama olabildiğince yakınımızda…

“Keşke yapsaydım” diye düşündüğümüz de olmuştur, “yapamazdım ki” diye vazgeçebildiğimiz de. Seyretmekten hep keyif aldığımız, gıpta ettiğimiz de.

Bu kitapla baleyi tanımak, baleyi öğrenmek, baleye bakmayı bilmek, baleyi sevmek ve yakınlaşmak; sorularınıza cevap bulmak, hepsi mümkün olacak. Bildiklerinizi hatırlatacak, eksiklerinizi tamamlayacak, hiç bilmediklerinizi öğretecek.

Temel bilgilerin yer aldığı bir başvuru kaynağı olan bu kitap, aynı zamanda baleyi tanıtmak, sevdirmek, yaygınlaştırmak amacı da taşıyor, ufuk açmayı amaçlıyor.

Bale Kitabı ile düşlerinizdeki baleyle buluşabilmeniz dileğiyle...

Sicilyalı yazar Caspanello’dan yeni bir oyun. “Sınırlar beş kadının hikâyesini anlatır.

Bu beş kadın denize bakar, birini ya da bir şeyi bekledikleri bellidir ve bir şekilde zaman geçirmeleri gerekir. Zamansız beklemenin içinde sohbet ederek, şarkı söyleyerek ve oyun oynayarak vakit geçirirler. Sandalye kapmaca bir çeşit zaman öldürme oyunudur onlar için

ve bu dört sandalye beş kadına yetmektedir aslında. Süre geçtikçe aradaki bağlar da güçlenir. Koşullar eşit olduğu için herkes eşittir, kimse ‘öteki’ değildir. Ancak giderek ilişkileri bir güç gösterisine dönüşür ve dengeler bozulur. Bu beş kadına ne olacağı bilinmez, dahası kendileri de bilmemektedir.”

Senem Cevher

“İnsanı,insana, insanla, insanca anlatma sanatı,” demiş Shakespeare tiyatro için. Biz de Nilüfer’de, bir yandan kültür ve sanat âşığı Nilüferlileri tiyatroyla buluştururken, bir yandan da sanatın insanı ‘en güzel anlatan-en güzel eğiten’ dalı tiyatroya yepyeni eserlerle katkı sunmanın kıvancını yaşıyoruz.

Bu yıl tüm dünyayı sarsan CoViD-19 salgını nedeniyle çok farklı bir yarışma süreci geçirmiş olsak da
gelen başvuruların bir önceki yıla göre neredeyse iki katına yaklaşması, #evdekal çağrılarına uyan yetenekli
yazarlarımızın üretkenliğini de gözler önüne sermiş oldu. Artık bir gelenek haline gelen ve uzun yıllar sürmesini arzu ettiğimiz bu yarışmaya katılan tüm eser sahiplerini kutluyor ve kendilerine teşekkür ediyorum..”

Turgay ERDEM

Nilüfer Belediye Başkanı

Tarih boyunca çok sayıda ülkeye ve millete ev sahipliği yapan Balkan coğrafyası, kültürel bir zenginliği de beraberinde getirmiştir. Öte yandan çok uluslu olmanın olumsuz bir getirisi de olmuş, ülkeler arası anlaşmazlıklar ve savaşlar bu coğrafya kültürünün adeta bir parçası haline gelmiştir. Bu anlaşmazlıkların en çok yaşandığı ülkelerden biri olan Kosova’daki kaos ortamı, 2008 yılında bağımsızlık ilanı ile sona erer. Genç ülkenin ‘yeni kuşak’ yazarları ve yönetmenleri, tiyatro sahnesinde Kosova kimliğini oluşturmaya çalışıyorlar.

The development of performance theory as social science and rejection of theatre solely as aesthetic entertainment in performance studies offers scholars and students an outlet to explore alternative human expression. It is necessary to provide the students of social sciences with the theoretical and methodological devices that will encourage and enable them to research the performances of real life in order to make the invisible social issues perceptible through the lens of theatricality.

As an interdisciplinary field developed at the intersection of theater, anthropology, speech-act theory, feminist studies, and queer studies, performance studies explored the roles performance and performativity play in the analysis of social issues including race, sexuality, gender, minorities, nation, democracy, freedom, faith, and citizenship. It is possible that some students may desire to produce knowledge by participating in the culture, learn to perceive culture as text, and write and create their own work while others focus on analyzing, directing and acting theatre plays. Both are necessary and vital for the use of theatricality as a powerful tool of humanity and formation of healthier communities that are aware of each other’s needs and struggles.

Toplumun farklı kesimlerinden gelen bir erkeğin ve genç bir kadının yaşamlarına yeni bir yön vermek için oynadıkları oyun. Yalnız başına yaşama tutunmaya çalışan Aylin, meslek, aile, çocuk yeni, pırıl pırıl bir geleceğe ait ne varsa ulaşabilmek için başarılı işadamı, sevgili başarısız aile babası Kemal’i kaçırır. Düzene karşı çıkarken düzenin dışına çıkamayan iki insan; biri kaçıran, diğeri kaçırılan. Arkada teneke çalan bir dünya. Gerçekte hangisi kurban? Satır Başı, yeni başlangıçları sorgulayan bir ikilem.

Abdülhamid döneminde doğumevi açmak ve sağlık konusunda halkı bilinçlendirmek için çırpınan Prof. Dr. Besim Ömer Akalın’ın gerçek öyküsünden yola çıkılarak yazılmış bir oyun.

Genç Besim Ömer’in, kendisi gibi kadın doğum uzmanı olan üç arkadaşını da yanına alarak ülkedeki ilk doğumhaneyi ‘kaçak’ olarak kurmasının öyküsü, neşeli bir yaklaşımla anlatılıyor.

Müzeyyen,

Müzeyyen Senar’ın, 100. doğum yılı nedeniyle yazılmış, onun yaşam öyküsünün ve Cumhuriyet döneminin saygın kültürel-sanatsal ortamıyla değer yargılarının anlatıldığı bir oyun.

2008 yılında, “Barış Gelini” adıyla, dünya barışı için İtalya’dan yola çıkan Pippa Bacca, Gebze ilçesinde bir kamyoncu tarafından tecavüz edilip vahşice öldürüldü.

Yollu bu olay için yazılmış bir oyun. Absürd ve fantastik bir kurguyla tecavüzü, mağdurun gözünden değil, doğrudan tecavüzcünün gözünden işleyerek, bir dönüşüm hikayesi anlatıyor ve “tecavüz” kavramını tartışmaya açıyor.

Hitit Kraliçesi Puduhepa, uzun yıllar savaştıkları Mısır ülkesiyle Kadeş Antlaşması’nı yaparak barış sağlamak ister. Barışı pekiştirmek için kızını Mısır ülkesine gelin verecektir.

Kadeş Gelini, barış kavramını çağlar öncesinden bir aşk öyküsü üstüne kuran bir oyun.
Ateş Su Aşk Yunus: Anadolu aydını Yunus, beylerin toza ve kana buladığı ülkede, aşkı, barışı ve kendini bulmanın peşine düşer. Arkasında ise sürekli devletin bir casusu dolaşır. Emegin inanca, inancın aşka, aşkın sorgulamaya ve direnmeye dönüştüğü tek kişilik bir oyun.

Mutlakıyet, Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemlerini yaşamış olan İsmail Hakkı Baltacıoğlu (1887-1978), eğitim, pedogoloji, dil ve tiyatro konularında emek ve eserler vermiş bir düşün ve eylem adamıdır. Ülkemizde daha çok eğitimci kişiliği ile tanınan Baltacıoğlu, mücadeleci, devrimci, yenilikçi, aydınlanmacı yapısıyla çok yönlü bir kişiidir.

Bu kitapta, onun yaşamı, daha 1910'larda Türk eğitim sistemine soktuğu okulda tiyatro çalışma ilkeleri, ulusal tiyatro sanatımız üzerine çeşitli yazılar ve Tiyatro adlı kitabının tamamı yer alıyor.

Ayrıca, onun geleneksel gösteri sanatlarımızdan kopmayarak çağdaş tiyatroya ulaşma hedefi doğrultusundaki ilginç, gerçekçi ve devrimci görüş ve uygulamaları tanıtılıyor.

Bu kitap, İsmail Hakkı Baltacıoğlu'nun eğitimci olmanın ötesinde, aynı ağırlıkta bir tiyatro adamı olduğuna dikkat çekmek niyetini taşırken, onun tiyatro sanatımız üzerine radikal görüşlerini tekrar tartışmaya açmak amacını da gütmektedir.

"Tiyatro Kavramları Sözlüğü", MitosBoyut Tiyatro/Kültür Dizisi içinde bundan sonra yer alacak olan "Tiyatro Adamları Sözlüğü", "Tiyatro Yapıtları Sözlüğü", "Tiyatro Kuruluşları Sözlüğü", vb. gibi sözlüklerle, tiyatro alanına giren tüm genel bilgileri kuşatmayı amaçlayan bir yapıttır. "Tiyatro Kavramları Sözlüğü", yalnızca drama ve tiyatro sanatıyla ilgili evrensel, teknik ve kuramsal kavramlara özgü bir yapıt olup, tiyatro tarihini, kişileri, dönemleri ve ülke tiyatro tarihini, kişileri, dönemleri ve ülke tiyatrolarını göndermeler halinde içermektedir. "Tiyatro Kavramları Sözlüğü", Tiyatro ile ilgili herkesin tiyatro/kültür kitaplığını bütünleyecek temel bir başvuru kitabıdır.

... Tiyatro kavramıyla eşanlamlı anılan Shakespeare, başlı başına bir bilgi ve tiyatro okulu alanını oluşturduğu gibi, tiyatro tarihinde en çok oynanmış ve yayınlanmış yazar olarak en çok başvurulan, en "klasik" ve en "çağdaş" tiyatro adamıdır da. İşte, "Shakespeare Sözlüğü", bu alanı karşılamak için hazırlanmış bir "Shakespeare Tiyatrosu Sözlüğü"dür. "Shakespeare Sözlüğü"nün tüm tiyatroseverlerin kitaplığını bütünleyecek önemli bir başvuru kitabı olduğuna inanıyoruz. -Aziz Çalışlar-

Günümüz Türk tiyatrosu, on dokuzuncu yüzyılın ortalarından başlayarak, Batı tiyatrosu doğrultusunda gelişmektedir. Bu süreçte tiyatromuz, bir yandan dünya tiyatrosunu yakından izler, yeni oluşumları seyircisine iletmeye çalışırken, bir yandan da kendi gerçeğini yansıtma, kendi kimliğini bulma çabası içine girmiştir. Bu kitapta Prof, Dr. Sevda Şener, bu gelişim sürecinde tiyatromuzun yaşadığı bazı girişimleri, sorunları ve aşamaları inceledikten sonra, bu süreçte oyunları tiyatro edebiyatımız ve pratiğinde önemli etki bırakmış yazarlarımız üzerine genel değerlendirmeler yapıyor, oyunlarının tiyatro dünyamıza kazandırdıklarını saptıyor. Bu yazarlarımız: Nâzım Hikmet Reşat Nuri Güntekin Cevat Fehmi Başkut Ahmet Kutsi Tecer Sabahattin Kudret Aksal Melih Cevdet Anday Aziz Nesin Güner Sümer Orhan Kemal Dinçer Sümer Sedat Veyis Örnek Memet Baydur Murathan Mungan

Eleştirinin Eleştirisi’nin en önemli özelliği kolay anlaşılır ve savunulan düşüncelerin somut örneklerle pekiştirilmeye özen gösterilmiş olması. Bu açıdan kitap, eleştiri üzerinde düşünmek istemeyen herkese seslendiği gibi hem yüksek öğretimde hem de liselerde kullanılabilecek bir ders malzemesi niteliği taşıyor. Bu kitap, tiyatromuzdaki son yıllardaki gelişmeleri eliştirel açıdan irdelemek gibi bir amaç gütmüyor; bir tiyatro eleştirisi yazmanın ABC’sini irdeliyor; ve bunun yanında somut eleştiri örneklerinden yola çıkılarak eliştiri yazmada karşılaşılabilecek temel sorunları gündeme getiriyor ve bunların nasıl aşılabileceğini tartışıyor.

Doğaçlama Tiyatro Yöntemi

Mitos Boyut Yayınları

"... Çocuk yazınımız ve tiyatromuz son yirmi yıl içinde oldukça gelişti. Bugün çocuk bakışını yakalayan, onun dünyasını keşfeden yazarlarımız var kuşkusuz. Ne var ki bunlar biz azınlığı oluşturuyorlar. Konu çocuk tiyatrosu olunca sorun büsbütün giriftleşiyor. Yazar yapıtında çocuk bakışını yakalamış olabilir, çocuğu önemseyerek, onun sorunlarını gündeme getirebilir. Ama sahne yorumunda yönetmen ve oyuncular aynı duralığı gösteremiyorlarsa, yazarın bakışı doğal olarak çarpıtılacaktır. Bu kitapta yer alan yazılarda bunun somut örneklerini göreceksiniz." -Zehra İpşiroğlu

Dünyadaki pek çok oyunculuk kuramını etkilemiş olan Asya Tiyatrosunda oyuncuların kuklaların hareketlerini taklit ederek bir göstergeler dizgesi yarattığı ve Asya Tiyatro geleneğinin bu dizgeler üzerine kök saldığı düşünülürse, kukla tiyatrosunun salt bir gösteri biçimi olmanın ötesinde, çeşitli teatral kuramların oluşmasında yönlendirici bir işlevi üstlendiği gerçeği ortaya çıkar. Bu kitap, Prof. Jayadeva Tilakasiri’nin Asya Kukla Tiyatrosu üzerine yaptığı çok kapsamlı bir araştırmanın ürünüdür. Aynı zamanda bu eser, yabancı kukla tiyatroları üzerine, ülkemizde Türkçeye çevrilmiş ilk kitap olma özelliğini de taşımaktadır.

Antik Tragedyalar ve Çağdaş Yorumları

Mitos Boyut Yayınları

"Köy seyirlik oyunlarının günümüz için de geçerli olan bazı özellikleri, bu kaynağın değerini arttırmaktadır. Bu özelliklerin başında köy halkının oyuna katılması, organik bir oyuncu-seyirci bütünlüğünün sağlanmış olması gelmektedir. Bundan başka köy oyunlarındaki pagan büyü törenlerinin izi açıkça görülmekle beraber, sırasında güncel toplum olaylarına da yer verilmektedir. Günlük yaşamla ilintisini koparmamış olmaları bu oyunları günümüz için de işlevsel yapmakta."

Gösteri Sanatlarında Işıklama Tasarımı

Bu kitapta, 1977'de kaybettiğimiz, yazdığı oyunlarla 1960 kuşağının gizli hüznünü, ince duyarlılığını öne çıkarmış Güner Sümer'in yeni bulunan iki oyunu ilk kez yayınlanıyor. 1961'de yazmış olduğu Aşk Bir Masaldır, gençlerin ergenlik sorunları üzerine odaklanmış, yalın işlenmiş bir gençlik oyunu. Oyunda, gençler için sevgi ve anlayış dolu bir dünyanın özlemi dile getiriliyor. 1966'da yazılan Ölü Mevsimler, ülkemizin o dönemdeki siyasal çalkantılara bağlı toplumsal olaylarını ele alıyor. Saldırgan Amerika'nın Wietnam savaşı, buna karşı çıkan ülkemiz gençlerinin yurt dışına kaçmak zorunda kalmaları, Kıbrıs'taki olaylar nedeni ile Rum yurttaşlarımızın yurdu terk edişleri gibi konular işleniyor. Kitapta ayrıca, Prof. Sevda Şener'in, bu iki oyunu da içeren, yazarın tüm oyunlarını inceleyen bir yazısı bulunuyor.

Bu bildiri kitabı, Doğuş Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü'nün 25 Mart 2010 tarihinde düzenlediği Güngör Dilmen'in 50 Sanat Yılı Sempozyumu ' nda sunulan 12 bildiriden oluşmaktadır. Öğretim üyesi, yazar, çevirmen, yönetmen ve oyuncular tarafından sunulan bildiriler, çok değerli oyun yazarımız Güngör Dilmen'in yapıtlarına değişik bakış açıları ile yaklaşarak Dilmen tiyatrosunun anlam zenginliği ve biçimsel özelliklerine ışık tutmaktadır. Doğuş Üniversitesi'nin katkıları ile ortaya çıkan bu çalışmadan tüm tiyatro severlerin yararlanacağını umuyoruz.

Barok’ta Dans Müziği kitaplarında Barok dans müzikleri teorik, biçimsel, tarihsel özellikleri ve karakterleri yönünden incelenmiş, 20’den fazla dans, Erken, Orta ve Geç Barok dönemden 25 bestecinin 37 yapıtı üzerinden değerlendirmiştir. İncelenen yapıtların müziklerine ve dansların görsel materyaline internet üzerinden kolay erişim için kitap içerisine QR kodlar konulmuştur. Okuyucunun kapsamlı bir anlayışa ulaşabilmesi için sadece Barok dönem ile sınırlı kalınmamış, Barok dansların öncüllerine ve sonraki dönemlerdeki tezahürlerine de yer verilmiştir. Barok dönemde olgunlaşmaya başlayan dans notasyonunun gelişimi ve 20.yy.daki yeniden keşif süreci de bahsi geçen kapsamlı anlayışın oluşması açısından önem arz etmesi sebebiyle kitaba dâhil edilmiştir. Yapılan incelemelerle; söz konusu dans müziklerinin geçirdiği evrimsel süreç, bestecilerin dansları yapıtlarında kullanma şekilleri ve bestelerin oluşum süreçlerindeki önemli noktalar ile ilgili içgörü kazanılması amaçlanmıştır. Kitaplar, Barok dans müziklerini icra eden yorumcular, bu konuyu araştıran teorisyenler ve müzikologlar için yol gösterici birer kaynak olacaktır.

Barok’ta Dans Müziği kitaplarında Barok dans müzikleri teorik, biçimsel, tarihsel özellikleri ve karakterleri yönünden incelenmiş, 20’den fazla dans, Erken, Orta ve Geç Barok dönemden 25 bestecinin 37 yapıtı üzerinden değerlendirmiştir. İncelenen yapıtların müziklerine ve dansların görsel materyaline internet üzerinden kolay erişim için kitap içerisine QR kodlar konulmuştur. Okuyucunun kapsamlı bir anlayışa ulaşabilmesi için sadece Barok dönem ile sınırlı kalınmamış, Barok dansların öncüllerine ve sonraki dönemlerdeki tezahürlerine de yer verilmiştir. Barok dönemde olgunlaşmaya başlayan dans notasyonunun gelişimi ve 20.yy.daki yeniden keşif süreci de bahsi geçen kapsamlı anlayışın oluşması açısından önem arz etmesi sebebiyle kitaba dâhil edilmiştir. Yapılan incelemelerle; söz konusu dans müziklerinin geçirdiği evrimsel süreç, bestecilerin dansları yapıtlarında kullanma şekilleri ve bestelerin oluşum süreçlerindeki önemli noktalar ile ilgili içgörü kazanılması amaçlanmıştır. Kitaplar, Barok dans müziklerini icra eden yorumcular, bu konuyu araştıran teorisyenler ve müzikologlar için yol gösterici birer kaynak olacaktır.

Hazırlıklar süratle tamamlandı. Dört ay gibi kısa bir sürede Rumeli Hisarı yapılarak, Bizans’ın Karadeniz yolu kapatıldı. Büyük toplar döktürüldü. Ordu, 1453 yılı başlarında toplanarak Edirne’den hareket etti. Fonda Mehter takımı Tekbir ve Selamdan sonra “Ceddin deden, neslin baban” marşını çalmaya başlar. Müziğin sesi yavaş yavaş kısılırken askerlerin, “Medet Allah’ım medet Ya İstanbul Ya Cennet” diye bağırmaları işitilir.

***

Mersin-Gülnar’ın Beydili Köyünde doğdu. Beydili Köyü İlkokulu, Antalya Aksu Öğretmen Lisesi ve Konya Selçuk Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilgiler Bölümünden mezun oldu. Anadolu Üniversitesi Tarih Bölümü’nde Lisans tamamladı.

Artvin-Borçka-Damar Ortaokulu’nda öğretmenlik ve müdürlük, Osmaniye-Düziçi-Ellek Ortaokulu’nda, Mersin-Erdemli- Tömük Yeşildere Ortaokulu’nda, Gülnar Lisesi’nde, Gülnar Çok Programlı Lisesi’nde müdürlük ve Mersin Gülnar İmam Hatip Lisesi’nde öğretmenlik ve müdürlük yaptı.

Osmaniye-Düziçi, Mersin-Yenişehir ve Gülnar İlçelerinde İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü görevlerinde bulundu. Mersin Milli Eğitim Müdürlüğü’nde Eğitim Uzmanlığı görevinden 2017 yılında emekliye ayrıldı. Evli ve beş çocuk babasıdır.

Türk tiyatrosunun kuruluşunda öncü bir isimdir Muhsin Ertuğrul.  Tiyatronun önünden geçende bile emeği vardır! Birçok sahnenin açılışına, programlar hazırlanmasına önayak olur; yönetir, uyarlar, çevirir. Hem İstanbul’da hem Ankara’da hem İstanbul Şehir Tiyatroları’nda hem de Devlet Tiyatrosu’nda nerede bir tirat atılsa nerede bir sufle verilse oradadır Muhsin Ertuğrul. Talimat da yazar oyun metni de. Hamlet’i o hazırlar hesaplaşmaya,  Faust’a o çektirir derdi tasayı. Darülbedayi günlerinden beri durmaz hiç. Yeri gelir perdenin ipini çeker yeri gelir suflör meselesine aldırış eder.  Suflör kapağını kaldırtan da odur “işi olmayan”ın kulise girmesini yasaklayan da. Seyirciye katı kurallar getirmekten geri durmaz büyük tiyatrocu. Saygı duyduğu seyirciden saygı bekler.

Muhsin Ertuğrul aynı zamanda Türk sinemasının da öncülerindendir.  Öyle ki bir döneme adını vermiş, yıllar boyu tek başına filmler çekmiştir. Lebleci Horhor’dan Halıcı Kız’a nice filmde kamera arkasında o vardır.  Bazen kameranın önünde de gözükür… 

Gökhan Akçura’nın hazırladığı Muhsin Ertuğrul kitabında, alanının uzman isimleri usta sanatçıyı çok yönlü ele alıyorlar. İdareci Ertuğrul’un iş yaşamındaki iniş çıkışlarından Avrupa ve Sovyet Rusya’ya seyahatlerini, getirdiği yenilikleri, ilk özel tiyatroyu kurma hikâyesini anlatıyorlar; kısaca sahneden beyaz perdeye, seyirciyle hemhâl olmuş bir portre çiziyorlar… 
Ve Ertuğrul bugün hâlâ çıkıyor sahneye, vuruyor perdeye…

Namık Kemal, tiyatronun Batı kültüründe oynadığı rolü yakından görmüş, kendisi de milletinin ilerlemesini sağlamak için tiyatrodan faydalanmıştır. Namık Kemal’in Magosa’da sürgünde iken yazdığı beş perdelik Gülnihal ilk olarak Osmanlı Tiyatrosu’nda sahnelendi.
Namık Kemal Gülnihal’de hem birkaç aşk hikâyesini hem de kötü bir idarecinin memleketi ne hâle getirdiğini anlatır. Kaplan Paşa, sancağında ileri gelen pek çok kişiyi öldürdüğü için halkın tepkisini çeker. Amcasının oğlu Muhtar Bey’i öldürüp onun nişanlısı İsmet Hanım’la evlenmeyi planlar. Olayların çözümünde önemli rol oynayan Gülnihal, kardeşini zehirlettiği için Kaplan Paşa’ya kin besleyen Zülfikar’ın kendisine olan aşkından faydalanır. Muhtar Bey’in hapisten kurtarılmasında ve Kaplan Paşa’nın cezalandırılmasında ön planda olan hep Gülnihal’dir.

Namık Kemal’in kurgu yönünden başarılı eserlerinden biri olan Gülnihal’in Tiyatro Klasikleri serisi içinde gerekli ilgiyi göreceğini düşünüyoruz.

Direktör Ali Bey, Ayyar Hamza’yı Molière’in Les Fourberies de Scapin adlı eserinden Osmanlı-Türk sosyal hayatına göre uyarlamıştır (1871).

Muhterem ve Zuhuri Efendiler İstanbullu zengin iki kişidir. Cimri ve otoriter olan bu babalar, oğullarını onların bilgileri dışında kendi seçtikleri zengin kızlarla evlendirmeye kalkışırlar. Ama Sena Bey ve Nimet Bey sevdikleri kızlarla evlenmeyi istemektedir. Piyesin asıl olayı şudur: İki delikanlı gayet sıkışık bir durumda para ihtiyacı içindedir; bunlardan Nimet Bey’in uşağı olan Hamza, delikanlıların cimri babalarından, çeşitli kurnazlıklarla bu parayı almayı başarır; piyes de uşağın çevirdiği bu dolaplardan meydana gelir.

Türk Klasikleri serisi içinde olması gereken eserlerden biri olan Ayyar Hamza’da Direktör Âli Bey’in yüksek mizah seviyesi görülmektedir. Komedi sevgisi bilinen okuyucumuz tarafından ilgi ve beğeniyle okunacağını ümit ediyoruz.

Türklerin yer yüzünde bir ulus oluşturmaya başladıkları zamanlardan bu yana (kabaca M.Ö. 3000-2000 ‘lerden sonra) Dünya Sanat Tarihi ve zanaat tarihine en büyük katkısının olduğu alanlardan biri de dokuma sanatı ve zanaatıdır. Osmanlı döneminden önce Türkmen ve sonra Yörük olarak adlandırılan Türkler kendileri ve bazen de saray için veya kentli Türkler için giyim kuşam, yaygı kilim gibi her
türden dokumaları ürettiler. Bununla birlikte Ahilik ve benzeri teşkilatlarda örgütlenmiş bir sanatkar ve zanatkar kitlesi de söz konusu idi. Türkmen ve Yörük olarak adlandırılan Türkler uç beyleri olarak bilhassa Osmanlı döneminin ilk zamanlarından (14. Yüzyıl başı) itibaren Söğüt, Sakarya, Kocaeli ve çevresine de yerleştikten sonra söz konusu dokuma sanat ve zanaatlarını bu bölgelerde icra ederek belli oranda günümüze de ulaşmasını sağladılar. Değerli Sanat Tarihçisi Dr. Tülin ÇORUHLU’nun tam bir yetkinlikle yazdığı “Kaynarca ve Kandıra Dokumaları” başlıklı bu kitap işte bu önemli Türk dokuma sanat ve zanaatlarının günümüze gelebilmiş ürünlerinin, Kaynarca ve Kandıra’da tespit edilmiş örneklerini kayda geçirerek ve inceleyerek, günümüze ulaştırıyor. Böylece Dr. ÇORUHLU eliyle bu dokumalar kaybolup unutulmaktan kurtulmuş oluyor. Dr. Öğretim Üyesi Tülin ÇORUHLU bu kitapta Bölgenin Tarih, Coğrafyası, Sosyo-kültürel yapısı ve Kırsal Mimarisi yanı sıra kaynak teşkil eden arşiv belgelerinden de konu çerçevesinde söz ediyor. Daha sonra malzeme, kullanılan teknikler ve türlerden bahseden araştırmacı sırasıyla Bez ve kilim örneklerini ve işleme ve dokuma motiflerini ele alarak ve ayrıca tüm konuyu değerlendirerek çalışmasını bir sonuca ulaştırıyor.

Günümüz halk bilimi çalışmaları, geçmiş kuşaklardaki metin merkezli araştırmalardan ziyade, mevcut birikimin uygulamalarının farklı mecralarda da yer bulduğu fikri üzerinde yoğunlaşarak bu alanları mercek altına almaktadır. Bu farklı alanlar halk biliminin devingen yapısının kaynağındaki toplumun gelişip değişmekte olduğu olgusu üzerinden hareketle disiplinler arası çalışmaların yapılmasına olanak sağlar hale gelmiştir. Çağımızda büyük bir hızla değişen toplumsal, ekonomik ve teknolojik şartlar, sözlü gelenek içerisinde doğan ve yaşatılan halk bilimi ürünlerinin de evrilerek bu yeni şartlara uyum sağlamasını doğurmaktadır. Sözgelişi, günümüzde halk bilimi araştırmalarının yöneltildiği, internet, yazılı ve görsel basın, sosyal medya gibi alanlar, halk bilimi ürünlerinin, toplumsal şartlara uyum sağlamadaki başarısından kaynaklanmaktadır.

Türk güldürü sineması denildiğinde akla ilk gelen Kemal Sunal, sadece bir karakter olmanın ötesine geçerek, rol aldığı eserlerde yapımcı ve yönetmenlerinin üzerine çıkmış, tıpkı Batı sinemasının en önemli yüzlerinden biri olan Charlie Chaplin (Şarlo) gibi başlı başına bir güldürü ekolu haline gelmiştir. Bu da genellikle yapımcı-yönetmenlerin isimleri ile anılan sinema geleneğinin aksine birçok farklı isimle çalışmış olmasına rağmen, Türk sinemasında başkaca bir oyuncu için böyle bir adlandırma yapılması düşünülmediği halde Kemal Sunal’ın oynadığı eserlere “Kemal Sunal Filmleri” ifadesinin kullanılmasını olağan kılmıştır. Sadece Şaban rolü ile değil, diğer tüm rollerinde Türk mizah kültürünün yansımalarını hissettiren Kemal Sunal’ın toplumsal hafızada sürekli yer işgal etmesi de şüphesiz insanımızın kavrayışını, anlayışını, yaşayış ve düşünüş özelliklerini sunmasıyla alakalıdır. Bu özellikleri ile Kemal Sunal halk edebiyatımızdaki Keloğlan, Nasreddin Hoca, Karagöz, Meddahlık gibi anlatı geleneğinin sinemamızdaki tezahürü haline gelmiştir.

2018 yılında Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı bünyesinde doktora tezi olarak savunularak kabul edilen “Kemal Sunal Filmlerinde Folklor ve Mizah” isimli çalışmanın gözden geçirilerek kitaplaşmış hali olan bu eserde, halk bilimi ve sinema disiplinleri arasındaki ilişkiyi bir güldürü sineması ekolü olarak addedilebilecek Kemal Sunal nezdinde ortaya koyma amaçlamış ve Kemal Sunal’ın gerek ana karakter gerekse yan roller olarak görev aldığı 82 sinema eseri halk bilimi alanının inceleme şubeleri dâhilinde, içerik çözümlemesi yöntemi ile ele alınmıştır.

2006 yılında Rhodiapolis kazıları kapsamında başlayan çalışmalar, tiyatronun 4 yıl süren kazılarının ardından tamamen toprak altından gün yüzüne çıkartılmasıyla sonuçlanmıştır. Rhodiapolis kentinin tarihi ve dönemsel yapılaşması incelenmiştir.

İhsan Özgen, Sanatı Yaşamak kitabında “Sanatçı olmak kolay değildir, sanatı yaşamak ise başka bir şey. Ben ise sadece sanat denilen ‘ev’in bir konuğuyum ve orada yaşamak istedim hayatım boyunca. Hepsi bundan ibaret.” demişti. Bir ev olarak sanata sığınan, onu yapan değil yaşayan olmanın arzusunu yaşamı boyunca üstünde taşıyan İhsan Özgen’in yolculuğuna yakından tanık olacağınız bu kitap; müzik, resim ve edebiyat gibi pek çok sanatla iç içe geçmiş tutkulu bir arayışın izlerini de gözler önüne seriyor. 
Türk müziğinde özellikle kemençe virtüözü olarak anılsa da kemençenin yanı sıra tanbur, lavta ve viyolonselle yaptığı icralar, saz müziğine olan yoğun dikkatiyle beraber sanatta evrensel olanla kurmak istediği bağlantı İhsan Özgen’i tek bir sıfatla anmamıza mâni oluyor. Müzisyenliğin yanında ressamlık, deneme yazarlığı ve kemençe yapımcılığı gibi birçok alanda kendi kabuğunu genişleterek ilerlemeyi seçmiş Özgen’in, sanatını ve yaşamını nasıl beslediği hem kendisinin hem de yolculuğuna eşlik eden yakınlarının dilinden röportajlar, belgeler ve fotoğraflarla anlatılıyor. 
Bu kitap; yaşamı seslerin, renklerin ve çizgilerin peşinde geçmiş bir sanatçının arayış yolculuğuna eşlik etmek isteyen okurlarını bekliyor.

Her beden insanlığın hantal tarihinin yükü ile dünyaya gelir. Oyuncu ise bu yükü bir heykeltıraşın çamuru şekillendirmesi gibi şekillendirerek her defasında yeni bir beden yaratır. Farklı yaşlardaki, farklı topraklardaki, farklı cinsiyetlerdeki, farklı renklerdeki bedenlere dönüşür ama hep aynı beden ile yaratır.
Bu kadar karmaşık bir yaratım sürecine sahip olan oyunculuğun hem yaratıcısı hem de malzemesi olan oyuncunun bedeni bu şekillendirişi ancak onu tanıyarak ve ona hükmederek gerçekleştirebilir. Oyuncunun kendi bedenini gündelik yaşam gerçeğinden farklı olarak sahne estetiğine uygun kullanmasını sağlamak; bedeni ruhsal, duygusal ve fiziksel anlamda bir bütün olarak ele almak ile başlar.
Bu kitap ile, oyuncunun bedensel ifadesi için gerekli bedensel farkındalığı oluşturacak belirleyenler, tiyatro tarihi esas alınarak aktarılmaktadır. Bedeni evrimsel olarak şekillendiren sosyal, kültürel, bilimsel ve sanatsal yönlendiricilerin ışığında tiyatro tarihi içerisinde bedenin tarihi incelenmektedir. Tiyatral anlatımın oluşturulmasında “oyuncu” ve temel malzemesi olan "beden" üzerine düşünce üreten, kuramsal nitelikli çalışmalar aracılığıyla yöntemler geliştiren önemli tiyatro ve bilim insanlarının yaklaşımları irdelenmektedir. Hem oyuncunun kendi bedenine hem de kuramcı ve yönetmenlerin oyuncunun bedenine hükmetme çabaları ile oyuncu bedeninin tarihi ortaya konulmaktadır.

Devlet adamlığı yanında edebiyat sahasında da çalışmalar yapan Ahmet Vefik Paşa, halkı tiyatroya alıştırmak için Molière’in çok sayıdaki oyununu dilimize kazandırmıştır. Molière’in Le Médecin Malgré Lui adlı komedisini sosyal hayatımıza ve âdetlerimize uyarlayarak Zoraki Tabip adıyla yayımlamış ve Bursa’da yaptırdığı tiyatroda sahneye koymuştur.
Zoraki Tabip’te olaylar, zengin bir ağa kızının genç bir şairi sevmesi ve babasının kızını zengin bir adamla evlendirmek istemesi etrafında gelişir. Kocası İvaz’dan dayak yiyen Selime ondan intikam almayı kafasına koyar. Selime, Hamza Ağa’nın hasta kızını iyileştirecek doktoru arayan Himmet ile Korkut’u kandırarak onlara kocasının iyi bir doktor olduğunu ancak dayak yemedikçe bunu kabullenmediğini söyler ve olaylar böylece gelişir.
Zoraki Tabip Tiyatro Klasikleri serisi içinde başarılı bir uyarlamadır. Ahmet Vefik Paşa’nın üç perdelik bu adapte eserine, komedi sevgisi bilinen okurumuzun ilgi göstereceğini umuyoruz.

Spontanite Tiyatrosu, önemli bir sahne sanatı olmasının yanı sıra Psikodrama Grup Psikoterapisi ve Sosyometri Sisteminin önemli bir terapötik parçasıdır. Yaşamın gerçek sahnelerinin sergilenmesini hedefleyen bir oluşumdur. Sanat, yaratıcılığın estetik ile ifade bulmuş biçimidir ve anaakım tiyatro sanatı performans sırasında yaratıcılıktan biraz mahrum kalmakta, her akşam aynı şeyi sergileyen oyuncular yaratmaktadır. Seyirciler spontanite tiyatrosunda aktif izleyen rolünü alırlar. Spontanite Tiyatrosu sahnesinde seyircilerin gerçek öyküleri, duyguları, çatışmaları yalnızca bir kez oynanır. Yaratıcılık anın içinde gerçekleşir ve herkes yaratıcıdır, herkes kendisinin sanatçısıdır. Kalıplaşmış olanın dışına çıkılır. Böylesine bir yapı bireylere gerçek buluşmaların kapısını aralar. Spontanite Tiyatrosu, içinde barındırdığı özel yapısı yardımıyla şirket ve okul eğitimlerinde son derece etkin olarak kullanılabilmektedir. Ayrıca Psikodrama Kuramı Sistemi ve Teknikleri de anaakım tiyatro sanatı içinde sahnelemede, mizansenin yaratılmasında, oyunun yorumlanmasında, dekor ve kostüm tasarımı gibi birçok konuda önemli bir araç olarak kullanılabilecek olan bir başka önemli alandır ve bu kitap içinde ele alınmıştır. İstanbul Psikodrama Enstitüsünün Başkanlığını yürütmekte olan Deniz Altınay’ın bu kitabının tiyatro sanatçılarının, öğrencilerinin, amatör sanatseverlerin ve konservatuvar ve üniversitelerdeki eğitim uzmanlarının bir başucu kaynağı olacağı kanısındayız.

Altın Kafeste Yangın (V. Murad)
Oyun, ruhsal dengesizlik nedeniyle, tahtta ancak üç ay kalabilen, tahttan indirildikten sonra 28 yıl ailesiyle birlikte özgürlüğünden yoksun bırakılan Sultan V.Murad’ın acı dolu günlerini anlatır.

Fiyasko
Apayrı beklentileri olan beş kardeşin, uzunca bir süre sonra, evlenmeğe karar veren engelli kardeş için bir araya geldiklerinde, kimisinin bencil ve umursamaz, kimilerinin duyarlı davranışlar sergilemelerini anlatan oyun, beklenmedik bir biçimde biter. Ortaya dayanışma yerine, fiyasko çıkar.

Çığlık Çığlığa
İnsanın insana, bu arada kendisine yaptığı kötülükleri ve yanlışlıkları, tarihten örnekler de vererek anlatan oyun, ardında acılar bırakarak sona ererken, çığlıkları kalmıştır geride.

Akademisyenler, amatör tarihçiler ve oyuncular tiyatro tarihini farklı şekillerde, farklı zamanlarda ve farklı yerlerde biçimlendirdi. Bu kitapta öğrencilere, tiyatro meraklılarına ve elbette genel okurlara tiyatro tarihini incelemenin ve yazmanın en önemli yönleri hakkında kolay anlaşılır ve ilgi çekici bir dizi makale sunuluyor. Farklı konularda katkıda bulunanlardan oluşan uluslararası bir ekip, tiyatro tarihinin nasıl oluştuğunu araştırırken, tarihsel olgularla siyasi ve sanatsal gündemlerin birbirine nasıl bağlandığını gösteriyor ve tarihin bizim için neden önemli olduğunu açıklıyorlar.

David Wiles: Londra Üniversitesi Royal Holloway’de tiyatro profesörüdür. Yedisi Cambridge’den olmak üzere dokuz kitap yayınladı. Bunların arasında şunlar var: Theatre and Citizenship: The History of a Practice (2011) ve A Short History of Western Performance Space (2003). Maske kullanımına ve performans mekânına özel bir ilgi göstererek Yunan tiyatrosu ve Elizabeth Dönemi tiyatrosu hakkında geniş kapsamlı yayınlar yaptı. Kitapları Runciman, Criticos ve STR ödüllerinin aday listelerine girdi.
Christine Dymkowski:  2012 Ekim ayına kadar Londra Üniversitesi Royal Holloway’de Dram ve Tiyatro Tarihi profesörüydü. IFTR/FIRT Feminist Tiyatro/Tiyatroda Kadınlar çalışma grubunun kurucularındandır, Edwardiyen ve çağdaş kadın oyun yazarları ve yönetmenleri hakkında kapsamlı yazılar yazmıştır ve bunların arasında The Cambridge History of British Theatre (2004) için Cicely Hamilton’un Diana of Dobson’unun bir vaka çalışması da var. Shakespeare üzerine çalışmaları şunlardır: Harley Granville Barker: A Preface to Modern Shakespeare (1986); Cambridge University Press’in Shakespeare in Production serisinde (2000) ‘The Tempest.

Modern dram sanatı hakkında yapılabilecek en kısa ve açıklayıcı tanımlamalardan biri onun uçların sanatı olduğudur. Öyle ki, kategorik anlamda tanımlı bir saha ve özgül bir faaliyet alanı olarak ortaya çıktığından beri hem aktörleri hem de seyircileri amansızca sınar. Kabaca 1880’li yıllardan bugüne tarihlenen bu olgu, sadece farklı bir ifade biçiminin peşine düşmüş uygulayıcıların değil, bütün izleyici pratiklerinin, görme ve işitme fiillerinin bile geniş ölçekte sorgulandığı bir imtihan alanına dönüşmüş durumdadır. Bu öncülden yola çıkan elinizdeki çalışma, modern dram sanatını tüm tiyatro tarihine bağlayan ve onu diğer uygulamalardan ayıran dinamikleri bir bütün halinde çözümlüyor.

İnsanoğlu İlk Çağlardan beri anlayamadığı, algılayamadığı bazı olayları doğaüstü güçlerle ilişkilendirmiş, bu nedenle değişik tanrılar yaratmış, zor zamanlarında onlara sığınmak durumunda kalmıştır. Aslında güçsüz olan, ancak çıkarları için bu durumu abartarak, insanları baskı altında tutmak gerektiğini düşünen bu tanrılar, her çağda varlıklarını sürdürmüşlerdir. Günümüzde süpergüç konumundaki devletlerin yaptığı gibi...

Binlerce yıl önce yaşanan Troia savaşında ve savaş sonrasındaki gelişmelerde, bunun örnekleri görülmüş, insanlar kendi yarattıkları ve doğaüstü gücün odağı olarak gördükleri bu tanrılara boyun eğmişlerdir. Aklın gelişmesi ve emeğin öneminin ortaya çıkması, bu yapay tanrı dönemini kapasa da, bugün para ve silah gücünün yoğunlaştığı ülkelerin baskısı, özgürlük ve bağımsızlık olgusunu zedeleyegelmiştir. Troia savaşıyla ilgili bu üç oyun, uzun insanlık serüveni içinde, eskilerde kalmış olaylar zincirini yansıtmaya çalışırken, günümüzün olaylarıyla da, bir koşutluk ortaya koymayı düşünmektedir.

Günümüzde teknolojik gelişmeler ve zorlu yaşam şartları çocuklara oyun için zaman bırakmasa da, oyun çocukların yaşamının bir parçasıdır. Kuşaktan kuşağa geleneksel olarak aktarılan çeşitli çocuk oyunları, çocukların vazgeçilmez eğlencelerini teşkil etmektedir. Sosyal değişme sürecinin makro değişimleri beraberinde getirmesi sonucu geleneksel kültür değişim ve yıpranmaya uğramaktadır. Bu kültür içerisinde yer alan geleneksel çocuk oyunlarıda bu süreçten etkilenmektedir. Günümüzde eğlence araçlarının değişmesi, iletişim araçlarının gelişmesi sonucu geleneksel çocuk oyunları nitelik değiştirmiş, hatta eskisi gibi oynanmaz olmuştur. Ülkemizde oynanan geleneksel oyunlar genellikle taşla ve sopayla oynanan ya da topla oynanan kovalamaca tarzında oyunlardır. Kitabın ilk bölümünde oyunun tanımı, tarihçesi, oyunlarda kullanılan bazı tekerlemelere yer verilmiş, ikinci bölümünde ise ilköğretim ve ortaöğretimde, araçlı ve araçsız olarak oynanabilecek geleneksel oyunlar ele alınmıştır.

Yirminci yüzyılın ortalarında etkinlik kazanan yapısalcılık, gerçeği birbirine bağımlı bir parça-bütün ilişkisi içinde anlama ilkesinden yola çıkan bir öğrenme ve değerlendirme yaklaşımıdır. Bir kavram olarak kurumlaşması Prag Dilbilim Okulu’na rastlayan yapısalcı yöntem, yirminci yüzyılın yarısında batı ülkelerinin hemen hepsinde tartışma gündemi yaratan bir akıma dönüşür.

Yapısalcı yöntem, metni şifrelenmiş bir dizge olarak kabul eder. Oyun metni çözümlemesinde, metinde somut olarak var olan göstergeler değil, işaret ettiği anlam kolayca belirlenemeyen örtük göstergeler önem taşır. Yüzeydeki görüntünün altında, derinde yatan kuralların ve yasaların oluşturduğu yapıyı arayan yöntem, yapıyı oluşturan birimlerin tek başlarına anlam taşımadıklarını, birbirleriyle olan bağıntılardan anlam kazandıklarını savunur.

Anton Çehov’un Martı adlı oyunu örtük göstergelerle şifrelenmiş bir oyun metni olarak karşımıza çıkmakta, yapısalcı çözümleme yöntemi sonucunda yazarın kullandığı tekrarların karakter çözümlemesinde örtük anlamları ortaya çıkardığı görülmektedir. Bu çalışmada Anton Çehov’un Martı oyunundaki temel kurgulamanın ve oyun kişisi yönelimlerinin metodolojik olarak saptanması amaçlanmıştır.

*Aida *Aşk İksiri *Boris Godonov *Carmen *Cavalaria Rusticana *Çingene Baron *Cosi Fan Tutte *Don Carlsos *Don Giovanni. *Don Kişot *Faust *Fidelio *Figaro’nun Düğünü *Forgy and Bess *Freischütz, Die *Gianni Schicci *Hansel ve Gretel *Hofman’ın Masalları *Idomeneo *Il Trovatore *İnci Avcıları *La Bohem *La Traviata *Lakme *Lohengrin *Macbetch *Madam Butterfly *Manon Lescaut *Maça Kızı *Nabucco *Nurenbergli Usta Sarkıcılar *Norma *Orfeo ve Euridik *Otello *Palyaço *Parsifal *Prens İgor *Ren Altını *Rienzi *Rigoletto *Romeo ve Julyet *Rosenkavalier, Der *Salome *Saraydan Kız Kaçırma *Samson ve Dalila *Satılmış Nışanlı *Savaş ve Barış *Sevil Berberi *Siegfried *Sihirli Flüt *Talihin Kudreti *Tanhausser *Tanrıların Sonu *Titus’un Merhameti *Tosca *Tristan ve İsolde *Truvalılar *Turandot *Uçan Hollandalı *Valküreler *Werther *William Tell *Yarasa *Yevgeni Onegin