Ateşe vermiştik ikindiyle akşam aralarınıaynı yangının sesi ile islenen alınlarımızıdayadığımız camlarda kırılmıştı şiirlerin beli.
Bir yaz daha eksildi ömrümüzden,ben de mi göçüp gitsem kuşlara aldanıpdünyaya küserek bir daha gelmesem.
Zeus’un sunağı varsa, benim de ikindilerimve kendini kışlara pazarlayan güzlerim varkaranlıklarının çürüdüğü…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.