Bazı Şiirleri (9786051692470)

Ateş Hırsızları Söylencesi’nin elinizdeki yeni basımı, ressam Yılmaz Aysan’ın 1987 yazında, şiirler daha dosya halinde elden ele gezerken çizdiği ve sonraki yılların zorlu koşullarında yitirilen “kayıp desenler”i de otuz yıl sonra bir araya getiriyor: Refik Durbaş’ın ifadesiyle ülkemizin büyük toplumsal çalkantılara konu olan son kırk yılında derin izler bırakmış “ateş kuşağı”nın “hayat, aşk ve ölüm tutanağı.”

Biliyorum
Ne o günler yaşanır yeniden,
Ne o mahalle canlanır,
Ne de sen, o sen olabilirsin.
Ama o günleri ve seni özleyen bir ben varım
Benim umut ağacım da döktü yapraklarını
Yeni bir bahar beklemek yok artık.
Gözlerim, gözlerin gibi kara bulutlarda
Artık gökyüzü o güzel mavisinde değil
Bugün sen de bulamayabilirsin beni
Hiçbir şey eski adresinde değil

İçimdeki sıkıntıyı öldür sihirbaz bir an için dostumun yalnızlığını bitir ipleri görünmez yap tavana asılı aşklara çelme tak itibarsız bırak hayatı bir kere olsun salıncağından kurtul bir ışık saç eldivenlerinden hayretlerimizi artır gönlümüze dünya neşesi kat yer altına indiğimizde başlayacak ne de olsa hakikat

Kahkahaların Sustuğu Yer
...
Sen uyandın mı hissizlikten?
Bu vahşi çaresizlikten
Toz gibi dağılıp, hiçlikten
Uyanmamaya zorlayanların cümlesinden
Uyandın mı? Uyanabildin mi?
...
Bir ağaç gördüm düşümde
Kuru dalları dâr olan
Bir sen vardın yeşil dallarda sallanan
Güneşliydi bir yarısı
Pusluydu yarası
Sence de ölmek o kadar kolay mıydı?
Kahkahaları susturan bir karga vardı
Hani kahkahaların sustuğu yer vardı
Burası orası mıydı?
...
Sen inatla gelmiyorsun.

Olsun!
Şimdi kahkahalar susuyor utancından.
Kahkahaların Sustuğu Yer burası
Ben: Kahkahaları Susturan Adam.

Ey düşlerimin mahiri;
Tüm sırlarımı aşikar eden
Şu ufukta batan akşam güneşi
Bilsin ki:
Gün batımının huzuru,
Senin silüetini hayal ettiğimden…
O göz alıcılığı,
Seni betimlediğimdendir!