Bekliyorum, Olana da olacağa da kucağımı açtım. Neler gelecek ve neler gidecekse hepsine bir eyvallah bıraktım. Dingin bir ruhla zapt ediyorum bedenimi, Endişelerimi yıkıyorum gözyaşlarımla. Titreyen ellerimle sakinleştiriyorum korkularımı. "inan ve bekle burada"diye tembihliyorum. Şüphelerin sarmaya başladığı düşünceleri bulutlara teslim ediyorum. Alıp çok uzaklara götürsünler diye. Buyurun, eşlik edin siz de düşüp kalkmalarıma...

Yıllardır bizlere Kürt "Kürtçülük" isyanları diye anlatılan ve Osmanlı devletinden bize miras kalan isyan ve katliamların üzerini biraz kazıyınca nakşibendi tarikatının Halid-i kolu karşımıza çıkıyor. Gerek Kürtçülük, gerekse siyasal İslam'ın temelleri bugünkü Irak'ın Süleymaniye şehrinin bir kasabası olan Karadağ'da dünyaya gelen Mevlana Halid-i Bağdadi'nin kurucusu olduğu nakşibendi tarikatının Halid-i kolunun Anadolu toprakları ile bugünki Suriye, Irak ve İran'ı kapsayan coğrafyada örgütlenerek bölgeyi 200 yıllık kan, acı ve gözyaşına boğmasına sebep olmuştur. Bugün ayrılıkçı Kürt hareketinin stratejisini ve müttefiklerini tanımak ve anlamak için bu kitap içinde bulunan HOYBUN örgütünün kuruluş senedini ve bu senetdeki imza sahiplerinin kimler olduğunu anlamak gerekir. 200 yıllık bir kalışma bugünki olgu ve algılarla anlatılamaz ve anlaşılmaz.

Birkaç ay önce büyük ümitlerle kuruduğu iş yerini batırmıştı. Hâlbuki inançlıydı ve inançlarının gereklerini yapmaya çalışıyordu, çalmıyordu, haksızlık etmiyordu kimsenin malına namusunu göz dikmiyor kendi hâlinde kendi dünyasında yaşıyordu, bu işi kurmadan  önce daimî bir işte çalışıyordu fakat siyasî düşüncelerinden ve hayat felsefesinden dolayı kendisine zorluklar çıkarılmış ve işten ayrılmak zorunda bırakılmıştı. Süleyman yirmi dokuz yaşındaydı henüz evlenmemişti. Yakışıklıydı düzgün konuşurdu ve beyefendi bir hâli vardı, bir münazarada konuşunca insanları etkileyen güçlü sözcükler kullanırdı, etkileyiciydi.İşini kaybedeli dört ay olmuştu, parasızlık çekiyordu borçları vardı. Eski arkadaşları ve onu pek aramıyordu hatta sokakta caddede gördüklerinde yollarını değiştiriyorlardı.
Kenan Kınış’tan sarsıcı bir ilk roman. Her sayfasında duyu yükünüz artacak, kitabı elinizden bırakmakta zorlanacaksınız.

Aşk gibi kutsal bir olguyu incitmeden, Hislerimize yön vermeyi öğrenebilirsek hayatımıza giren ya da girmeye çalışan insanlara, kendilerini tanıtma fırsatı, kendimize de onları tanıma fırsatı verebiliriz. Sevilebilme ihtimali olan bilemediğimiz yönleri olabilir… Elimizde mum ışı kadar dahi olsa ışık var ise bir nebze ışık tutalım o yönlerine, kimse karanlığında esir kalmasın DUYGUSAL KURAKLIĞININ… Gel yeniden tanışalım seninle. Seni bir yerden gözüm ısırıyor gibi; bir koğuşta gardiyanlık yaptın mı? Benim adım Üzümlü kek ya senin?

“Vücut geliştirme konusunda hiç kimsenin amatör olmaya hakkı yoktur. Bir erkeğin vücudunun sahip olduğu gücü estetiği ve güzelliği görmeden yaşlanması utanç vericidir.”“Beden gücünüzü ve güzelliğinizi en üst sınırına kadar geliştirerek nasıl bir insan olabileceğinizi görmeden, tamamen dikkatsizlikle yaşlanmak bir rezalettir.”  

Vücut ağırlığıyla yapılan çalışmalar alet ve makinelerle yapılan çalışmalardan sonra kasların daha kalıcı, dayanıklı ve uzun süre boyutunu koruduğu bilimsel olarak kanıtlanmıştır.  Bir vücut geliştirme antrenörü, yazarı, hakemi ve çalışan fitness meraklısı olarak,  arkasındaki bilimi incelemek için yıllarımı harcadım. Bilgilerimi aletsiz, makinesiz, “aparatsız” olarak kendi vücut ağırlığımızla yapacağımız hareketleri açıklayarak uygulamasını anlatıp fikirlerimi paylaşacağım.   Son olarak antrenman tutarlılığının öneminden bahsedelim. Kas inşa etmek zaman, çaba ve özveri gerektirir. Sonuçları bir gecede göremeyeceksiniz. Tutarlı kalırsanız ve egzersiz rutininize bağlı kalırsanız ilerleme görmeye başlayacaksınız. Gerçekçi hedefler belirleyin, ilerlemenizi, takip edin ve motive kalın.  

Burcu Yılmaz, kısa ama etkili iki hikayesinde cesaretli kalemi, esprili yaklaşımı ve farklı bakış açısıyla bizleri gerçekler ve hayaller arası bir yolculuğa çıkarıyor. Jung'un 'Gölgeler' olarak adlandırdığı ve çoğumuzun görmeyi tercih etmediği karanlık yanlarımızı farklı kişilikler, faklı mekanlar, farklı tercihler ve gizemli olaylar eşliğinde aynalıyor.Asansör; bizi, bilmek istemediklerimizle tanıştırıyor.
Çimen Erengezgin

Bedenin Ev Halleri, sanatçı Kadriye Erdemir'in; antropoloji, sosyoloji ve felsefi açılar olmak üzere sanatı oldukça geniş bir zeminden ele alıp insanı; bireysel ve varoluşsal yönden incelediği bir eserdir. Yine Erdemir, önemli sanatçılardan örnekler verip eserlerini konu bağlamında tahlil ederek savunduğu tezini özenle temellendirmektedir.

Merve Yezda Bingöl

Bir çeşit Araf’tır Son Dördün… Çılgınca geleceğe koşmaya çalışırken, geçmişin bataklığına saplanıp kalmaktır. Değişkeni çoktur insanların hayatta. Ama tek bir sabitleri vardır. Herkesin kendine özel yaratılmış tek bir Pi sayısı. Dora’nın Pi sayısıydı Demir… İnkâr etmeyi denedi, değişkenlere tutunmaya çalıştı. Başka sabitler aradı kendine. Ama ne yaparsa yapsın, Pi sayısı olmadan kendi çapını hesaplayamazdı insan. Er ya da geç o da bunu anlayacaktı…

Bu kitap eski Anadolu Türkçesinin gramer özelliklerini yansıtan bir kitaptır. 14. Yüzyılda Türk beyliklerinin yaşattığı bir dönemdir. Bunun en güzel örneği 14. Yüzyıl divan sahibi olan Ahmedî divanında görmekteyiz.  Türk dilinin bu evresini bu şekilde hafızalara yerleştirmek amaçlarımız kilit noktasıdır. Bu kitapta ses bilgisi ve şekil bilgisi Ahmedi dîvanı beyit örnekli sunulmuştur. 

“Değişmem gerektiğini biliyorum, nasıl değişeceğimi bilmiyorum. Beni yoran, üzen, yıpratan duygularımı bırakmak istiyorum. Nasıl bırakacağımı bilmiyorum, bakış açımı değiştirmem gerekiyor. Başka bir bakış açısına nasıl geçilir bilmiyorum.”

Değiş, düşünme, üzülme, bunların hepsini söylemek kolay. Peki nasıl değişeceğiz? Bu kitapta değiştirmek istediğiniz duygu, düşünce ve davranışlarınızı nasıl bırakacağınız hakkında sekiz ayrı yöntem ve teknik verilmiştir.

Freud bu kitabında "ilkel" olarak tanımlanan toplumları inceler ve günümüz toplumlarıyla kıyaslar. Totemler, ensest korkusu ve büyüye inanma konularında toplumların tarih içinde nasıl değiştiğini anlamak için, Totem ve Tabu birincil kaynaklardandır.

1844 Eylül'ünde Paris'te Marx'la tanıştı ve onunla ortak kuramsal çalışmalara yöneldi. 1847 Haziran'ında Londra'da, sonradan Komünistler Birliği'ne dönüşen Doğrular Birliği'nin kongresine katıldı. 1848 devrimi sırasında, Marx'la birlikte Köln'e geçti ve ayaklanmalara katıldı.

1864'te Uluslararası Emekçiler Derneği (Enternasyonal)'nin kuruluş çalışmasında yer aldı ve yürütme organına seçildi. Çalışma dünyasına ilişkin gündelik deneyimleri, kapitalist üretim tarzının gelişme biçimlerini derinlemesine çözümleyebilmesine olanak sağladı. Marx'ın ölümünden sonra Kapital'in ikinci ve üçüncü ciltlerinin bazı bölümlerini tamamlayarak yayınladı. Anti-Dühring, Doğanın Diyalektiği (1873-1886), üretim ilişkilerinin akrabalık biçimleri üstünde belirleyici rol oynadığını gösterdiği Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni (1884) adlı eserlerini yayınladı. 5 Ağustos 1895'de Londra'da öldü.

Lenin'in sağlığı, devrim ve savaşın getirdiği gerginlik sonucu oldukça zarar görmüş; suikast girişiminde aldığı yaralar sağlık durumunu daha da kötüye götürmüştü. Kurşun hâlâ boynunda idi ve omuriliğe yakın durduğu için, o günün tıp tekniğiyle çıkarılması mümkün değildi.

1922 Mayıs’ında ilk defa felç geçirerek sağ tarafı kısmen felçli kalan Lenin’in hükümetteki rolü giderek azaldı. Aynı yılın aralık ayında geçirdiği ikinci felçten sonra aktif politikadan çekildi. 1923 Mart’ında geçirdiği üçüncü felcin sonrasında konuşma yeteneğini de yitirerek ölene kadar yatağa bağımlı kaldı.  

1917 Ekim Devrimi’nin esin kaynağı ve önderi olan Lenin, Marksizm’in çağın gereklerine göre hem kuramsal, hem politik, hem de ekonomik alanda, temel ilkelere bağlı kalarak yeniden uyarlamaya çalıştı. Peki Vladimir İlyiç Lenin kimdir? İşte hayatı...

Karl Marx ekonomi ve siyaset üzerine teorileriyle tanınıyor. Karl Marx, 5 Mayıs 1818'de Almanya'nın batısında, Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Orta öğretimini Trier’de tamamladı. Bonn ve Berlin üniversitelerinde hukuk öğrenimi görürken tarih ve felsefeyle ilgilendi, Hegelci E. Gans’ın derslerini izledi. 1841’de “Demokritos’un ve Epikuros’un Doğa Felsefelerinin Farklılıkları” adlı doktora tezinde, dinin maddecilik açısından eleştirisini yaptı. Karl Marx, 14 Mart 1883’te hayatını kaybetti ancak fikirleri hala yaşıyor. Dünya tarihini birçok açıdan etkileyen Marx, dünyanın en önemli filozoflarından biri olarak kabul ediliyor. İşte Karl Marx’ın hayatı…

Orhan Veli Kanık, İstanbul‘un Beykoz semtine bağlı Yalıköyü'nde 13 Nisan 1914 tarihinde doğdu. Babası Cumhurbaşkanlığı Armoni Orkestrası şefi, klarnet ustası Mehmet Veli Kanık, annesi Fatma Nigar Hanım'dır.

Orhan Veli Kanık'ın edebiyata ilgisini ilk fark eden kişi, ilkokul öğretmeni Sedat Bey oldu ve bu konuda yetenekli gördüğü öğrencisini yazmaya teşvik etti. Kanık'ın çocukluk yıllarında kaleme aldığı ilk öyküsü, ''Çocuk Dünyası'' eski yazıyla basılan bir dergide yayımlandı.

Nazım Hikmet‘in yazılarından dolayı mahkum edilmesini protesto etti ve düşünce özgürlüğüne imkan verilmediğini öne sürerek, yakın dostları Melih Cevdet ve Oktay Rıfat ile birlikte, şairin serbest bırakılması için 3 gün boyunca açlık grevi yaptı. Bu eylemiyle, siyaset ve edebiyat çevrelerinde büyük yankı uyandırdı.

Orhan Veli Kanık, 14 Kasım 1950 tarihinde, beyin kanaması sonucu girdiği komada yaşamını yitirdi.

Cenazesi, Rumelihisarı‘nda bulunan Aşiyan Mezarlığı'nda toprağa verildi. Yakın arkadaşları tarafından 1 Şubat 1951 tarihinde anısına ''Son Yaprak'' adlı tek baskılık bir dergi yayımlandı.

Son yıllarda ülkemizin içinde bulunduğu durumu uzun uzun anlatmaya gerek yok. Bu durumdan çok, bu durumun yarattığı “tek adam rejimi mi, yoksa demokratik parlamenter rejim mi” ekseninde doğan tartışma bu kitabın yazılmasının bir nedeni... 
Neredeyse tüm muhalefet partileri, sorunun “tek adam rejimi” diye tanımlamayı uygun buldukları rejimden kaynaklandığını öne sürüyor, demokratik parlamenter rejime dönülmesiyle sorunların çözüleceğini savunuyorlar. İşte tam bu noktada, “Dönülmesi istenen demokratik parlamenter rejim gerçek demokratik midir, değilse bir üçüncü seçenek var mıdır, varsa nedir?” soruları akla geliyor.  Yöneten ve yönetilen ayrımının özel mülkiyetle, yani sınıflı toplumlarla birlikte ortaya çıkmasının hemen ardından “Nasıl bir dünya istiyoruz ve bunun için ideal bir yönetim şekli nasıl olmalıdır?” sorusuna cevap aranmaya başlandı. Bu sorunun cevabı da doğal olarak, sömüren ve sömürülen sınıflar için farklı oldu. Nitekim tarih boyunca süregelen tüm yönetimlerin, farklı sınıfların çıkarları doğrultusunda ve farklı biçimlerde kurulduklarını görüyoruz. Karl Marx'ın “Bugüne kadarki tüm toplum tarihi, sınıf mücadelelerinin tarihidir” sözü de bunun ifadesi.

Bu kitapta tarih boyunca ideal bir yönetimin nasıl olması gerektiğine ilişkin olarak ortaya atılmış teorilerden, ideal yönetim biçimlerinin dile getirildiği ütopyalardan ve yaşanan olumsuzlukların yarattığı endişelerin konu edildiği distopyalardan örnekler veriliyor. Geçmişte uygulanmış ve günümüzde uygulanmakta olan devlet biçimleri, dayandıkları inanç sistemleri ve felsefi görüşlerle birlikte ele alınarak, yukarıdaki sorulara cevap bulmaya çalışılıyor. 

Gülhane’den Tekirdağ Uçak Restoran’a, 
Gülçavuş’tan Gala Gölü’ne,
Karaağaç ve Lozan Anıtı’ndan Edirne Doğal Yaşam Çiftliğine,
Dupnisa Mağarası’ndan Pavli’ye,
Dört Kuşaklık Tarihi ile Yardımcı Peynirlerinden Mutlu İnsanlar Kenti Kırklareli’ ye
Havsa’nın Lezzet Duraklarından Merzifon’a 
Kâh tarihin gizemli dehlizlerine, kâh hayallerimize gidiyoruz. 
Ve yine günümüzün kültür, ekonomik ve sosyal yapısı ile karşılaşıyoruz.
Sizleri ağırlığın Trakya’da olduğu bir yolculuğa davet ediyorum. 
Doğası, insanı ve lezzetleriyle coğrafyamızın güzelliklerini görmek, tanışmak ve tatmak ayrıcalığını deneyimlemeye hazır mısın?
Zevkle okuyacak, okudukça zaman yolculuğuna çıkacaksınız.
Evet, GeziYorum’la gezilerimize devam ediyoruz!
Haydi, benimle seyahat etmeye var mısın?

“Siyaseti biz yapmazsak; davranışlarını,  karakterlerini, görüşlerini beğenmediğimiz kişilerin bizi yönetmesine fırsat vermiş oluruz, bizler siyaset yapmazsak eleştiri hakkımızı da kullanmamız uygun olmaz,” dedim. *** Size soruyorum; okumak, parası olanların hakkı da, olmayanların hakkı değil mi? *** Deyim yerindeyse; Çin’den Çan’a aday araştırmalarımız devam ediyor, gözümüz Çan’da, kulağımız Çin’deydi. *** Ahaa! Sınıflara ayrılmış bir toplumu, sınıfsal bir yapıyı sahada görüyordum, çizgilerin çok belirgin çizildiği iki farklı renk; beyaz yaka, mavi yaka… *** İşte beklediğim an bu an dedim, bu fırsatı kaçırmamalıyım diyerek fütursuz bir şekilde;  “Öğrenci hakları ne olacak?” diye bağırdım. *** Siz hangi taraftasınız veya bulunduğunuz tarafta olmayı nasıl, neden seçtiniz, hiç düşündünüz mü? *** Alo dediğinde; ”yaktın beni Taner, Cumhurbaşkanı adayı olacaktım, siyasi hayatımı bitirdin,” dedim. *** Mülakat bende kayırmacılık, ayrımcılık, torpil kelimeleriyle eş anlamlı yer etmişti, bir daha mülakata girmek nasip olmadı, olmasın da… *** İktidarın yaptıkları, hükmettikleri basın tarafından halkın gözlerine soka soka, beyinlerine lazer ile kazınır. *** Kendi aracımla yasa dışı bildiri dağıtıyormuşum! *** ”Çıktığım yolda tek başıma da kalsam yine yürürüm,” dedim. *** Sorgulayan bir yaşamımız olmalı… 

İnsanlar yaşamlarında zaman zaman bazı dönüm noktalarına denk gelirler. Önlerinde açılan iki ayrı seçenekten hangisini seçeceklerine bir türlü karar veremezler. Seçilen yol ne olursa olsun her zaman akıllarında "Öteki yolu seçseydim acaba hayatım nasıl olurdu?" sorusu kalır.
Diğer yolun sonunda ne olur hiç bilinmez ama seçtikleri yol sayesinde yaşamları şekillenir. Gidilmeyen yol ise hayatın sonuna kadar merak edilen bir gizem olarak kalır.
Belki de şairin dediği gibi sadece seçilen yolda olanlar olacaktır ve diğerinde hiçbir şey değişmeyecektir.

Mehmet yolunu çoktan seçmişti. Sarp yamaçta artık küçücük bir nokta gibi görünen baba evine ve o evde yaşayan ailesine içinden tekrar veda etti. Aslında evde hiç kimse o sırada gittiğini bilmiyordu.
Sırtındaki çuvalda gitgide ağırlaşan mısır unları, iki küçük toprak çanak içinde tereyağ ve peynir topakları, birkaç yamalı eski çamaşırını koyup beline bağladığı bohçası, acı veren çocukluk anıları ve o anda gözlerine yerleşen hüzün ile birlikte kararlı adımlarla yürümeye başladı.
Bulunduğu yere ait olmayan, büyük gelen, uyumsuz ve aynı zamanda gereksiz bir eşya gibi görüldüğü evden sonunda ayrılmış gidiyordu. Gözlerinde beliren yaşlar yağmura karışırken patika yoldan denize doğru bu kez hızlı adımlarla yürümeye başladı.

Yürüdü, yürüdü, yürüdü... 

O artık yolun az seçilenine sapmıştı ve tüm olanlar da bu yüzden oldu.

Hayat gelip geçen bir gölgedir. 
(William Shakespeare)  Gölgelerin karanlığında oynaşıyor hayatlar. Yollarımıza koyduğu taşlar ve rengarenk çiçekleri vaktinden önce görmüyoruz. Hepsi sıkı sıkıya mühürlü zifiri karanlığa. Bazen bir denizkızının masalsı gizeminde, bazen bakışlarımızı üzerinden alamadığımız aşina gözlerde, kavuşulamayan sevgililerde, ya da aniden gölgemizi üstümüzden çekip alarak bizi çırılçıplak bırakan acı gerçeklerde, büyük isyanlarda şahit oluyoruz varlıklarına. Gölgelerimize nakşolmanın bir yolunu buluyor hayat. Bu izlerle hatırlanıyoruz… belki de unutulmak isteniyoruz.  Bu kitap Dilek Şenol Orhon’un kalemine has doğallığıyla yazılmış, hiç karşılaşmadığınız gölgelere ve onların insanlarına kısa misafirlikler sunuyor.

Hayat bu! Mevzuu zaaflar ve değerlerse tüm sahip olduklarını unut! Gücün yetiyorsa bir tek, benliğini ayakta tut. Zaafları bir insanı yaşarken kaç kez öldürebilir ki? Ya değerleri! Değerleri için ölümü göze alırken, aynı değerler artık yaşamak için de yeterli gelir mi? Ona hangisi başlattı bu psikolojik savaşın kısır döngüsünü peki... Zaafları mı, yoksa değerleri mi? Varlık içinde büyümüş, şehvetle günahlarını yoğurmuş, popüler, güçlü birisi; sırlarına rağmen, benliğini defalarca kendi duvarlarına çarpa çarpa da ayakta tutabilir mi? Şimdi tüm bildiklerini tekrar unut! Peki ya aşk! Aşk gerçekten her şeyi affeder mi?

Makul Kelimeler

Sürmene'den Çıktım Yola

Ne vardı ki bunca şeyi yaşamaya
Bilmeseydim kendimi
Müziğin içinde nakarat olsaydım
Elvedalarda dökülen su mesela
Bilmeden sapla samana aldırış etmeden
Yaşasaydım diyorum bazen
Geceleri uyumak için uyansaydım
Yolları yürümek
Karanlığı tatmak için yıldızsız geceleri yakalasaydım
Bir çift göze hapsolmakta nereden çıktı şimdi
Dalsaydım ben de aynaların yalanına
Kanmasaydım bu kadar hayata
Geldik gidiyoruz gibi beylik cümleler
Hep geçseydi aklımdan

Ne vardı ki kendimi bu kadar yormaya
Düşen yapraklara mı mahsusdur
Rüzgarlara emanet yaşamak
Sırf inadına güneşin doğuşuna tanık olmadıktan sonra

Ne vardı ki bu kadar ciddi olmaya
Her vakit ölüme yaklaşmaya

Ufuk çizgisindeki muazzam kızıllığa bakışını çevirdiğinde gözlerinden iki damla yaş yanağına damlamıştı ve orada kalmıştı. İki kızıl elmas gibi parlıyordu gözyaşları elmacık kemiklerinin çıkıntısında. O sırada sağ yanına biri gelip oturdu ama Nevra farkına bile varmadı. Oturan kişi; dağa tırmanırken Nevra’nın dikkatini çeken koşan adamdı. Nevra’nın yüzündeki hüznü ve gözlerindeki yaşları çoktan fark etmişti. “Tanrıça kadar güzel görünen bu muhteşem kadına hüzün hiç yakışmıyor” diye içinden geçirdi adam.

Hangi yaşta olursak olalım, “Nasıl hissettiğimiz” veya “Neden böyle hissettiğimiz” gibi bir sorgulamaya açık olmak, yaşamın getirdiği zorluklarla baş ederken, yol gösterici bir bakış açısı sunar. Bu sayede, temel değer ve inanışlarımızı gözden geçirir, alternatifler geliştirir ve uyum sağlayıcı çözümleri, açıklıkla görme şansı bulabiliriz.

Psikiyatrinin En Çok Merak Edilen Konuları ile, Kendini Anlama Yolculuğu, arkadaş sohbetlerinden psikoterapi görüşmelerine, hayatın pek çok alanında, sıkça konuşulan ve anlaşılmaya çalışılan tanıdık bazı sorulara, güncel yaklaşımlarla cevaplar sunuyor.

• Kalp kırıklığının tedavisi var mı?
• Kaygı neden en sık ruhsal sıkıntı?
• Öfkesini kontrol edemeyenlerin beyin yapıları farklı mı?
• Ağrılarım gerçekten var, neden kaynağı bulunamıyor?
• Panik krizlerini yaşayan biri, kalp krizi geçiriyor olamaz mı?
• Dikkati toplamak öğrenilebilir mi?
• Unutmanın nasıl geliştiğini bulursak durdurabilir miyiz?
• Tükenmişlik sendromunda mıyım, yoksa depresyonda mı?
• Mutluluğu sağlayan bir ilaç var mı?
• Maalesef mükemmeliyetçiyim, tek kusurum bu...
• Cinsel yönelim ve cinsel kimlik farklılıklarına modern psikolojinin bakışı nasıl?
• Psikiyatrik tedavilerde kullanılan ilaçlar hakkında gerçekler ve yanılgılar…
Kendini Anlama Yolculuğu, hepsine ve daha fazlasına cevaplar bulabileceğiniz bir kitap…

Neye aşıksan onun rengine boyanırsın!

Şimdi ikisinin de yazgısı aynı yolda, aynı rotanın üzerinde birleşmişti. Zaman durmadan geçiyor, gün akşama doğru ilerliyor, Esma ve Fırat gidiyorlar. Esma’nın aydınlık yüzüne ölümün karanlığı sinmiştir. Tıpkı Gılgamış gibi güneşin doğuşu yönünde dağdan ve karanlık tünelden geçerek, uzun, tehlikeli karanlık bir yol izleyerek ölümsüzlük otunun peşine düşecekler. Kadim zamanların, kadim kültürlerin, kadim seslerin peşinden gidecekler.
Aşkın ve ölümün birleştiği yolda, sevgi ve nefretin iç içe geçtiği bu kadim topraklarda lirik aşkların coşkusu ve sevginin ışığı yeniden aydınlanacak.

Aydınlık ve karanlık dünyanın başlangıcından beri durmadan yer değiştirip duruyorlar. İnsanın da içinde bir parça aydınlık, bir parça karanlık vardır. İç gözümüz hangisini daha iyi görürse ona doğru yöneliriz. Bilginler aydınlığa doğru, cahiller karanlığa doğru yürürler. Karanlıkta yürüyen kişi bütün dünyayı karanlıktan ibaret sanır, bu yüzden ışığı arama zahmetinde bulunmaz. Ama karanlıktan aydınlığa çıkan geri dönmeyi asla aklından geçirmez. Kimi insanlar yüreğinde ışığı, kimileri de karanlığı taşırlar; kötüler gittiği yere karanlığı, iyiler gittiği yere aydınlığı götürürler.

Ey Atinalılar! Beni suçlayanların iddialarından nasıl etkilendiğinizi bilmiyorum, fakat öyle ikna edici konuştular ki, ben bile kim olduğumu unutuyordum neredeyse."

Ahmed Arif 23 Nisan 1927 yılında Diyabakır'da dünyaya gelmiştir. Asıl adı Ahmet Hamdi Önal'dır. Diyarbakır Lisesi'nden mezun oldu.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe bölümünde okudu. 1940-1955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladığı şiirlerinde kullandığı kendine has lirizmi ve hayal gücüyle Türk edebiyatındaki yerini aldı. Şiirlerinin toplandığı tek kitabı, *Hasretinden Prangalar Eskittim* 1968'de yayımlandı.

Türkiye'de en çok basılan kitaplar listesindedir. Ahmet Kaya,Cem Karaca gibi sanatçılarca birçok şiiri bestelenmiştir. 1983’te anacığı Arife’yi kaybetti.

Okutulmamıştı onun gözünde şirin bir kadındı. Ancak anacığı, oğlunu Ankara’ya gitmiş ve komünist olmuş diye tanımlıyordu.

Velhasıl, artık evinde yalnız yaşıyordu.

2 Haziran 1991’de kalp krizi geçirdi. Kalbi yalnızlığa mı dayanamamıştı, yoksa çok mu yorgundu…

Sabahattin Ali'nin detaylı psikolojik çözümlemeler sunduğu bu roman içimizdeki kötülüklerle yüzleşmemizi sağlayan tahlilleri önümüze seriyor. Sabahattin Ali'nin karanlık siyasetin bireyler üzerindeki baskısını zamanın sözde aydınlarının yozlaşmış ve çelişkili yönlerini incelikle ortaya koyduğu bir roman İçimizdeki Şeytan. İnsanın sorumluluktan kaçma çabası iradesizliği ve aczini gözler önüne sererken "İnsanı kendi davranışlarının sorumluluğunu taşımaktan alıkoyan nedir?" sorusuna derin sorgulamalarla çarpıcı yanıtlar veriyor. Günümüz insanında yansımalarını gördüğümüz karakterlerin ruhsal çözümlemeleri; felsefeye siyasete topluma ve bireye yönelik sarsıcı eleştirileri ile bu ölümsüz roman hiç şüphe yok ki Türk edebiyatının en değerli eserlerinden biri.

Sabahattin Ali'nin sandığından çıkanlar derlenip toparlanıp bu kitap hazırlanmıştır. Asıl adı Çakırcalı Mehmet Efe olmakla birlikte söyleme kolaylığından 'çakıcı' ya dönüşmüş itabın içinde bulunan en uzun öyküdür.

Grup Yorum’un Yıldızlar Kuşandık albümünde ki Kavuşma parçasında da Çakırcalı'nın bahsi geçmiştir...

Pir sultan soyundan akan yiğitler
Börklüceyle cenke kalkan yiğitler
Çakırcalı'dan beri konaklar yakıp yıkan
Zulmün bileğini büken yiğitler

Haydar Ergülen dünya görüşü ve şiir anlayışı bağlamında uzlaşmaz çelişkileri yaşayanların ortak şairidir. Alevi kültürü ve sol gelenek içinde yetişen hiçbir zaman ötekine sırtını dönmeden bu ülke topraklarının beslendiği kültür birikimlerini benimseyen Ergülen, vefa kuşağı şairlerindendir. Bir yanda Nâzım Hikmet’le Necip Fazıl’ı yalnızlığın efsaneleri içinde okuyan diğer yanda Deniz Gezmişlerin idamını protesto için metinler yazıp sürgünlüğü lisedeyken yaşayan; bir yanda ODTÜ Edebiyat Kulübü’nden başlayıp yaklaşık kırk yıl sosyalist sanat çevresi adına söz alan diğer yanda Sezai Karakoç, Nuri Pakdil, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt gibi İslamcı şairleri okuyup yazmayı ihmal etmeyen Haydar Ergülen, Türk edebiyatının şiir adımlı, üretken bir yolcusudur. Şiir Adımlı Bir Yolcu’yla okurlarımıza A’dan Z’ye bir Haydar Ergülen Sözlüğü sunuyoruz.

Yokluktan kıpırdandım, nefes nefese süründüm zamana. Soğuk, havasız ve kirli toprağa karıştım. İnce bir yol açtım kendime, köküne ulaştım. Oradan ışığa, oradan da gövdene vardım. Yapraklarından yaşamını soludum. Ben buraya çok uzun bir yoldan geldim; yalnızlığımdan. “Hayat, karşında isteklerini dinleyip, not edip sonrasında kahkahalar eşliğinde yakarmış o kâğıdı. Sen ise torpilli bir çocukla kavga etmiş, haklı olmana rağmen haksız bulunmuş tek ayak tahtada beklerdin. Mükâfatın ise kırılmış bir gurur, artık ayakta durmaktan veya durur gibi yapmaktan yorulmuş bir vücuttur.”

Kendi çocukluğum çocuğuma nasıl yansıyor? Çocukluğumuzda yaşadığımız iyileri, kötüleri, keşkeleri, pişmanlıkları bilerek ya da bilmeden çocuklarımıza aktarıyor muyuz?

Yaşadığımız “hayat okulunda” birçok anıyı belleğimize gömeriz. Bazı anıları taptaze dün gibi tutarken bazı anıları da anne baba olana kadar hatırlamayız. Ebeveyn olduğumuzda bu sihirli anı kutusu açılır içinden keşkeler, pişmanlıklar ortaya çıkar. Çocukluğumuza ait özlemleri “Ben görmedim o görsün. Ben yaşayamadım o yaşasın” arzusuyla çocuğumuzda gidermeye çalışırız.

Ama o bizim çocukluğumuz değildir ki! Kendi çocukluğumuzda yaşadıklarımızla barış imzalayıp, çocuğumuzun gelişim yolculuğuna odaklanmamız daha iyi olmaz mı? İçimizdeki çocuğun istekleri bitmeden kendi çocuğumuzun istekleriymiş gibi okumayı da bırakmak gerekir. İçimizdeki çocuğu hayat okulundan mezun edip kendi çocuğumuzu hayat okuluna kaydedersek, onun birey yolculuğunun seyrine doyum olmayacaktır.

-Çocukluğunun tadını çıkartın, ömür boyu çocuk kalmayacaklar.

-Çocuklarımızın yanımızda düşmelerine izin verelim ki hayatı prova etsinler.

-Ailemizde yetiştirdiğimiz prens ve prenseslere hayat gerçeği gösterecektir.

-Çocuk yetiştirme zorluğunu yaşayan sadece siz değilsiniz.

-Mükemmel çocuklar isteriz de biz mükemmel miyiz?

-Hazır yaşıyorken tadını çıkarın.

İnsanoğlu; var oluşundan bu yana sürekli olarak bir arayış içerisinde olmuştur. Doğayı, evreni keşfetme yolculuğunda birçok araç geliştirmiş, yeni ve farklı gereçleri kullanmayı öğrenmiştir. Son iki yüz yılda ise bilim ve teknoloji adına insanlığın rahatı ve konforu adına birçok icatlar meydana getirmiş ve kullanıma amade olarak sunmuştur. Modernlik adına, gelişmişlik adına yeni yerleşim yerleri, dev binalar, muazzam üretim ve enerji tesisleri, hayalleri neredeyse aşan teknolojik ürünler, evrenin sırlarını keşfedecek büyük araştırma merkezleri ile gelişmişliğin zirvesinde seyahatine devam etmektedir. Peki, gerçekten bunca bilimsel ve teknolojik gelişmeler, endüstri devrimleri, modern ve yüksek binalı şehirler, gerçekten ve gerçekten insanlığa mutluluk getirmiş midir? Diğer bir ifadeyle bu “gelişmişlik” dediğimiz şeyin bedeli nedir?

Fetullah’ın Copları, Şeytanın İmamları, Islak imza gibi ses getiren yapıtlara imza atan Zübeyir Kındıra, bu anı/deneme türü son kitabında gazetecilik anılarını siyasal kült olaylar döngüsünde anlatıyor.

Kındıra, geçmişe yaptığı yolculukta dönemin muhalif gazetecilik pratiklerini gözler önüne sererken, gazetecilik mesleğinin medya sahiplik yapıları tarafından biçimlendirilmesine eleştirel bir yaklaşım da gösteriyor. Gazeteciliğin, sermaye ve iktidar düzleminde işleyişindeki arızalara da işaret eden Kındıra’nın su gibi akıcı ve öyküsel anlatım tarzıyla keyifli bir yolculuğa çıkacaksınız.

Kındıra, önceki kitaplarında olduğu gibi yine bir kaynak kitap yazarak, yakın tarihin unutulan pek çok kritik olayını anımsatıyor, perde arkasında neler olup bittiğine dair bilgiler aktarıyor.

Bu kitap, özelde medyanın genelde ülkenin "neden bu durumda" olduğu sorusuna yanıt aramak için yazılmış değil ama okuyucunun bu sorunun yanıtını bulabileceği bir kitap.

Bilgisayar başında çiftlik oyunu oynarken gözlerim acımıştı. Geçen zamanın farkında bile değildim. Dedem beni elimden tutup masanın başından kaldırdı. Kamyonete bindik. Nereye gittiğimiz sürprizdi. Derken sanki bir sihirle az önce oynadığım oyunun ortasına düştüm. Hayal ettiğim hayalimin içindeydim. Ve asıl serüven o zaman başladı. Bu internette bir oyun değildi. Bugerçek bir çiftlikti. Hem de Ati ile başımıza nelerin geleceğini bilmediğimiz Çılgın Olaylar Çiftliği.

Yanardağın Üstündeki Kuş’a şiirler söyleten, karanlıkları gelincik tarlasına dönüştüren, şarkılara söz veren, bizim için güneş toplayan bir şiir işçisi…
Vitrinde, gündemde olmaktan pek hoşlanmayan, şair gibi değil şiiri gibi yaşayan, onurlu bir mahcubiyet...
Olgun sesine, yaslandığı kadim bir gelenek kadar bir çocuk çekingenliği de katan, bir incelikler yontucusu…
Nazlı bir şiir coğrafyasında nostalji takıntısından uzak, sahici yaşanmışlıklar bulunan, çarpıcılığını yalınlığından alan dizeleriyle bir Akdeniz şairi görüntüsü sergileyen bir usta… Hatırlanan dizeleriyle değil, unutulmayan dizeleriyle sevilen, İkinci Yeni’nin hem içinde hem dışında gürültüsüz bir kalem…

Şiirleri, yazıldıktan sonra yayımlanmaya vakit bulamadan dillere düşen; bir yerde okusa, hemen ezberlenen ve yüksek sesle okunan, dizeleri, başına yaşamının sonuna değin sürecek büyük dertler açan; gençlik dönemlerinde yazdığı, en az bir kitap oluşturabilecek tek nüsha birçok şiiri ya ilgi duyduğu kızlarda ya da poliste kalan bir şiir tutkunu…
Sözcükleri, yarasına bastığı, hem acıtan hem kanı kesen bir tütün olarak gören; tüm hayatını, kıstırılmış insanın trajedisini canında duyma üstüne biçimlendiren; kurumlaşmış haklılıktan kuşku duyan, egemen doğruyu küçümseyen bir aydın…
‘Umudun, inceliğin, korkusuzluğun; onurun, alçakgönüllüğün, derinliğin ve yalınlığın şiiri’ni yazan, baştan sona somut gerçeklere dayanan zor bir şiiri, tek bir kez kekelemeden, biçim sıkıntısı, dil, anlatım sıkıntısı çekmeden, benzetmelerin imgelerin en özgürünü bularak yazmış, bir mısra boyu macera…
Kimin hasretinden prangalar eskittiği, kan güllerini kimlerin saçına takmak istediği, şimşeğin masmavi
usturasına hangi sevdayı işlediği Leyla’ya Mektuplara dek bilinmeyen bir suskun…
Hayatı boyunca, birkaç deneme dışında şiirin yerine başka bir ikame aracına başvurmayan, aksine şiirin kendisini bir ikamet alanı olarak seçen; bugüne değin Türkçe şiirinde pek anlatılmamış başka bir aklın ve coğrafyanın imkânlarını Türk şiirine dâhil eden, bunu da toplumcu gerçekçi bir bakış açısıyla yapan Ahmed Arif portresini Sıddık Akbayır’ın yorumuyla okurlarımıza sunuyoruz.

Orta Asya'da kurulan kültür merkezlerinin tarihi MÖ 5000 yıllarına kadar uzanmaktadır. Burada yapılan kazılar sonucu Yontma Taş Çağına uzanan gelişmiş kültür bölgeleri ortaya çıkarılmıştır. Kazılarda elde edilen bulgulardan bu kültürlerin Orta Asya'da kurulan Türk devletlerini birçok yönden etkilediği anlaşılmıştır.Anav kültürü, Batı Türkistan'da Aşkabat yakınlarında yapılan kazılarda ortaya çıkarılmış en eski kültürdür.Afanesyevo kültürü ise Altay-Sayan dağlarının kuzey batısında yapılan kazılarda ortaya çıkarılmış, Türklerin en eski kültürüdür.Andronova kültürü, Hazar Denizi'nin kuzeydoğusundan Ural Dağları'na kadar uzanan bölgede en geniş yayılma alanına sahip kültürdür Tunçtan ve altından yapılmış eşyalar ilk defa bu kültür bölgesinde bulunmuştur.Karasuk kültürü, Yenisey Irmağı'nın bir kolu olan Karasuk Nehri kenarında oluşturulmuştur. Abakan bölgesindeki Tagar kültürü ise en gelişmiş kültürdür .Bu bölgede yapılan kazılarda Tagar kültürüne ait ok uçları, iğne, bilezik, küpe, tarak vb. eşyalar bulunmuştur.

Kolomb öncesi Amerika, Amerika olarak adlandırılan bölgede Avrupalı sömürgecilerin varlığının hissedilir derecede olan döneme kadarki tarihsel dönemi kapsar. Bu uzun dönem Eski Taş Çağından Orta Çağa kadar uzanır. Teknik olarak Kolomb öncesi dönem Kolomb’un 1492 ile 1504 yılları arasında yaptığı yolculuklara vurgu yapsa da bu tarihsel dönem yerli Amerika halkların egemenliğinin Avrupalılarca sona erdirilmesine kadar sürer, bu bazı durumlarda Kolomb’un Yeni Dünya’ya gelişinden sonra birkaç yüzyıl sürmüştür.

Kolomb öncesi terimi daha çok Amerika’da ortaya çıkan büyük uygarlıklar olan Olmek, Toltek, Teotihuacan, Zapotek, Mixtec, Aztek, Maya (Orta Amerika) ve İnka, Moche, Chibcha, Cañaris (And Dağları) uygarlıklarını kapsar. Kolomb öncesi uygarlıklardan birçoğu kalıcı konutlar, şehirler kurmuş, tarım ve sosyal hayatta ilerlemiş, önemli mimari yapılar inşa etmiş, karmaşık sınıfsal topluluklar kurmuşlardır. Bu uygarlıkların bazıları, kalıcı ilk Avrupalı sömürgecilerin gelmesinden önce ortadan kalkmıştır ve sadece arkeolojik buluntular sayesinde bilinmektedir.

Diğerleri ise tarih anlatımları sayesinde bilinmektedir. Bu uygarlıklardan çok azı kendi tarihini yazmıştır. Ancak bu yazılı belgeler Avrupalılar tarafından dine karşı metinler olarak görüldüğünden Hristiyan din adamları tarafından imha edilmiştir. Günümüze ancak çok iyi saklanan az sayıda belge ulaşmıştır. Yerel Amerika halklarının ve Avrupalıların aktarımlarına göre Avrupalılarla karşılaştıklarında bu halklar çok önemli gelişmeler kaydetmişlerdi. Örneğin, Aztekler dünyadaki en gözalıcı şehirlerden birisi olan Tenochtitlan (günümüzdeki Meksiko) şehrini inşa etmişlerdi.

Şehir, suyun üzerine mükemmel bir mühendislik harikası olarak inşa edilmişti ve o dönemde nüfusunun 200 binden çok olduğu tahmin ediliyordu. Ayrıca bu halkların astronomi ve matematik alanlarında ileri durumda oldukları bilinmektedir. Bu eski uygarlıklardan ve halklardan gelenler günümüzde bazı gelenekleri ve uygulamaları Kolomb öncesi atalarına bağlayarak hâlâ uygulamaktadır.

Yeryüzünde ilk uygarlıkların kurulduğu alanlardan biri de Akdeniz kıyılarıdır. Bu kıyılarda iklimin elverişli olması, tarımın gelişmesini sağlamıştır. Ancak Akdeniz uygarlıklarındaki tarım Mezopotamya, Mısır, Çin ve Hint uygarlıkları kadar gelişmemiştir.

Bunun yanı sıra denizciliğe elverişli olan Akdeniz, kıyı kesiminde yaşayan uygarlıkların birçok liman yapmasını, ticaretin gelişmesini ve denizcilik alanında ilerlemelerini sağlamıştır.

Afrika, yüz ölçümü ve nüfus yoğunluğu açısından dünyanın en büyük ikinci kıtasıdır. Kendisine bitişik kabul edilen adalar ile birlikte 30,8 milyon km²'lik alanı ile dünya yüz ölçümünün %6'sını ve dünya üzerindeki toprakların %24,4'ünü kapsar. 1 milyar kişilik nüfusuyla dünya nüfusunun %15'ini barındırır. Afrika, kuzeyde Akdeniz, güneyde Hint Okyanusu, batıda Atlas Okyanusu, doğuda Sina Yarımadası, Kızıldeniz ve Süveyş Kanalı ile çevrelenmiştir. Madagaskar'ı ve çeşitli takımadaları bünyesinde barındırır. Kıtada 54 adet diplomatik olarak tanınmış bağımsız devlet, dokuz bölge ve 3 adet de sınırlı tanınmış devlet bulunur.