Bu kitap serisi ezberlerinizi bozmak için değil aksine bir kısım ezberlerinizi sağlamlaştırmak için, ön yargıları yıkmak amacıyla değil akılcı ön yargılar oluşturmak amacıyla yazılmıştır.

İdeolojik sınırların sermaye lehine belirsizleştiği ve egemen sınıfın ideolojisinin bütün ideolojilere rengini verdiği bu zaman diliminde, serinin bu dördüncü cildi ile yapılan şey, bir “ideolojik kadastrolama” denemesidir.

Bu kitap serisi, toplumda özellikle sömürülen sınıflara hâkim olan düşünsel belirsizliği ve oryantasyon bozukluğunu bir nebze olsun azaltmayı amaçlamaktadır. Sadece “bir uykudan uyanmak” değil, aynı zamanda “bir uykudan başka bir uykuya uyanmamak” için de bu ideolojik kuşatmayı fark etmek ve yarmak gerekir.

Ayrıntıları kitapta verilen bütün bu ideolojik dönüşümler ve ideolojilerin kendi içindeki dönüşümleri tamamen “fabrika ve büro huzuru” içindir.

Seslendiğin insanların Artık olmaması…

Seslendiğin insanların Henüz olmaması…

Mevcut olmayan bir şeye seslenmek, hem “gitmiş”e hem de “gelmemiş”e yönelik bir “dokunamama” hâlidir.

Var olmayana seslenmek, “artık” ile “henüz” arasında sesin zamansız konumlanışıdır.

Bu ülkede ahmaklaşma, kitlelerin en büyük özgürlüğüdür.

Yeni Orta Çağ düzeninde ahmaklaşmanın anahtarı okumaktır.

Sadece çok satan kitaplarla değil, aynı zamanda ağır ilan edilen kitaplarla…

Gözleri kör eden sosyolojiyle, hipnotize eden ve mistisizm saçan romanlarla, anlatan değil anlatmayan felsefeyle…

Bir iletme ve anlatma aracı olarak değil iletmeme, saklama, gösterdiği şeyle arasına duvar örme aracı olarak kullanılan dille…

Yeni Orta Çağ’da topluma enjekte edilen edebiyat ve felsefe akıl değil akılsızlık üretmektedir.

Sanat, edebiyat ve felsefe, tarihin hiçbir döneminde bu kadar ideolojik olmamış ve bugünkü kadar silah olarak kullanılmamıştır.

Yeni Orta Çağ’da edebiyat ve felsefe bir mermi gibi namlulara sürülmüş ve namlular da topluma çevrilmiştir.

Ben Prometheus!
Soyağacımı sorarsanız titan İapetos’un oğ­luyum. Tanrılar Hakanı Zeus ile aynı soydan geliyorum. Annem Okeanos (Okyanus) kızı Klymene’dir … Atlas, Menoitios ve Epimetheus adlarında üç de erkek kardeşim var.

Sadece tanrıların kullanımında olan ateşi çalıp insanoğlunun hizmetine sunmamla anılırım daha çok.

Kardeşim Atlas’ın adını duymayanınız pek azdır sanı­rım. Hani gök kubbeyi omuzları üzerinde taşı­yan bir dev var ya, onu hepiniz bilirsiniz. Atlas o işte.
Bir diğer kardeşim Menoitios’un ise benim öykümle doğrudan bir ilişkisi yok. Tanrılar Hakanı Zeus onu çılgınlığı ve aşırı gücü nede­niyle yıldırımlarıyla vurarak karanlıklar ülkesi Erebos’a göndermişti.
Bir de en küçük kardeşim Epimetheus var… Pandora ile anılır daha çok. “Ben ne yaptım?” demesiyle ünlüdür.

Ben Paris, Troya’nın sonuncu kralı Priamos’un en küçük oğluyum. Annemin adı Hekabe’dir. Ünlü yiğit Hektor ağabeyim olur. Soyağacım baba yönüyle Tanrılar Hakanı Zeus’a ve Troya yöresine adını veren Dardanos’a dayanır.

İlk çağların en görkemli krallığının bir prensiyim. Ne var ki kral saraylarında büyümedim ben. Daha bebekliğimden başlayarak çocukluğum ve gençlik dönemimin bir bölümü dağlarda geçti. Beni vahşi hayvanlar ve İda Dağı’nın (Kaz Dağı) çobanları bakıp büyüttüler. Troya kralları soyundan bir prens olduğumu ve doğumumdaki gizemi ise nice yıllar sonra öğrendim.

99 alçağa tahammül ettiren, henüz görmesen de görme olasılığın olan 100. insana duyulan umuttur. 

Bu, 99 alçağın içindeki mikroskobik insan parçacıklarının kazısıdır. 

Düşünce; kütlesini kazanamamış bir potansiyel… Varlığında cisimleşeceği toplumsal maddesini arıyor.

Cabir Alacatlı çok sevilen bilmece ve şakalarının yenilerini yazmaya devam ediyor. Buz Gibi Espriler hem düşündürecek hem de güldürecek… 

    • Bölgenizdeki arama kurtarma ekibini nasıl desteklersin?
    • Kaybolarak.

    • Ödevlerine baban mı yardım etti?
    • Hayır, bu kez tüm hataları kendim yaptım.

Vasat Edebiyatı, bir çürüme ve çürütme düzeneğidir. 
Vasat Edebiyatı, bir sürüleştirme ve ahmaklaştırma aracıdır.
Ahmaklaştırdıkça ahmaklaşmakta, ahmaklaştıkça ahmaklaştırmaktadırlar.
Nice şanlı isyanı tutuşturan, küçük bir tiksinme duygusunun kıvılcımı olmuştur.
Bu kitap bir iğrenme çağrısıdır.

Robot teknolojisi çok ilerledi! 

Artık robotları insanlardan ayırmak neredeyse imkânsız... Bunu fark eden kahramanımız Paslı bir plan yapıyor. Yetimhaneden kaçarak robot fabrikasında bir kutuya giriyor. Ve zengin bir aileye satılmayı bekliyor. Plan bu kadar basit... Robot taklidi yapmak ne kadar zor olabilir ki? Bunu hepimiz oyun oynarken yapmıyor muyuz?

Ama işler hiç de planlandığı gibi gitmiyor. Çünkü Paslı zengin bir aileye satılsa da ailenin şımarık bir oğlu olacağını hesaba katmamış. Ve bu çocuk robotlara eziyet etmekten, kollarını koparıp gözlerini oymaktan keyif alan bir tip! 
Paslı bu duruma ne kadar dayanabilecek? Sahte robot olduğu anlaşılmayacak mı? 
Ve hepsinden önemlisi, robotun robota kırdırıldığı Ölümcül Dövüş’ten sağ çıkabilecek mi? 

Ayşe neden öfkeleniyordu? Üstelik bu ilk değildi. Zaman zaman evde, okulda öfkeleniyor, sonra hatırladıkça üzülüyordu. Çünkü öfkeliyken sonradan pişman olduğu davranışlar sergiliyordu. Buna bir çare bulmalı diye düşündü. Öfke neydi? Öfkeliyken neler oluyordu? İnsan ne hissediyordu? Bu tatsız durumu yaşamamanın bir yolu var mıydı? Herkes öfkelenebilir miydi? Öfkelenmek kötü bir şey miydi? Öfkeyi anlamak için ne kadar da çok soru vardı.
Diğer bütün duygularımız gibi öfke de doğal bir duygu durumumuzdur. Unutmayın ki herkes zaman zaman öfkelenebilir. Bu çok doğal… Hatta öyle ki gerektiğinde öfkelenmemek ise doğal bir durum değil. 
Şimdi gelelim en temel soruya. Öfke nedir?
Öfkenin o kadar çok tanımı var ki… En dikkat çekici, en çarpıcı tanımıyla öfke kısa süreli bir delilik halidir.

Cabir Alacatlı’nın çok sevilen bilmecelerine yenileri eklendi. Şiirimsi Bilmeceler serisinin üçüncü kitabı Manilerle Bilmeceler çocuklar, gençler, yetişkinler… Kısacası, bilmece ve mani seven herkes için… Hortum gibi; bacaksız, Yaşar otsuz, ocaksız, Çatal dil koku alır, Avı sokar bıçaksız.

Ece ve Arda, dayıları Serkan Bey’le birlikte bu gezilere başladıklarında iki de küçük kız kardeşleri vardı.  Üç yaşındaki Mine ve henüz bir yaşını bile doldurmamış Çağla. İkisi de yaşlarının küçüklüğü nedeniyle bu gezilere katılamamışlardı. Ama biraz daha büyüdüklerinde onlar da ablaları ve ağabeyleri gibi, ülkenin değişik yerlerini gezip görme isteklerini her fırsatta dışa vurmaya başladılar.

Dedeleri de kısa bir eski İstanbul turu düzenleyerek onların bu isteklerini yerine getirebilmek, onları mutlu etmek istedi.

Çok ilginç bir geçmişi olan, görülmesi gereken yerlerden başlamalıydılar ilk gezilerine. Yedikule, sur dipleri ve oralardaki bostanlar ve sonra biraz da iç kesim; Kocamustafapaşa ile Samatya... Kısacası Surdibi Mahalleleri...

Suarez isimli gemi 1670 yılında Galata limanına geldi. Gemide çok önemli bir yazma eser vardı; İbni Sina’nın anatomi çalışması. Eser, Galata’nın arka sokaklarının karanlık adamının eline geçti. Denizci Kasım, kendisine emanet edilen bu eseri sahibine ulaştırmak için çabaladı. Eserin yolu aradan geçen iki asırdan sonra, ressam, arkeolog, müzeci Osman Hamdi Bey’le kesişti. Fakat eser ansızın ortadan kayboldu bir kez daha. Yoksa bu Osman Hamdi Bey’in yarattığı bir gizem miydi? Nihayet, günümüzde, Gölge Hırsız diye adlandırılan biri tarafından çalınan eser, dört arkadaşın katkılarıyla müzedeki yerine döndü. Gölge Hırsız kimdi, İbni Sina’nın bu eserinin macerası nasıldı? Bu kitap bu maceranın peşinden gidiyor.

Londra’da, kendisini evlat edinen annesiyle sıradan bir yaşantısı olan bir öğrenciyken, Maya atalarının ona yüklediği sorumluluğu fark edince yaşamı değişen Guatamala doğumlu bir kız Bella Balistica. O, Mayaların kutsal hazinesinin koruyucusu.

Arkadaş canlısı, haksızlıklar karşısında dayanamayan; her çocuk gibi ebeveynleriyle didişen, bu didişmenin arkasındaki sevgiyle beslenen, arkadaşlarını korumak için öne atılmaktan çekinmeyen, futbol oynamaya bayılan; doğa aşığı, hayvanların dostu Bella Balistica.

Bella Balistica, doğaüstü güçleri ve hayvan ikizi olan Quetzal kuşunun akıl hocalığına rağmen, Maya hazinelerini çalmayı kafaya koymuş olan arkeolog Briggs’i yenebilecek mi? Yoksa, akıl ve iradenin en büyük güç olduğunu kavrayan Bella, Guatamala’nın tropik ormanlarının içindeki bir tapınakta sonsuza kadar yok mu olacak?

Tarih sahnesine MÖ iki bin yıllarında çıkan Kimmerler, Kırım, Kuban, Dinyeper, Don, Kiev, Poltava, Volga, Ural-Altay, Kafkaslar, Macaristan, Balkanlar ve Anadolu gibi çok geniş bir coğrafyada başta kurganlar olmak üzere birçok balbal, bark ve eserler bıraktılar.

Barbar diye algılatılmaya çalışılan Kimmerlerin, insanlığın uygarlık değerlerine önemli katkılar yaptığı son yüzyılda daha iyi ortaya çıktı.

MÖ 2.yy’da Pergamon Kralı İkinci Eumenes, düşmanları Selevkosları yenerek şimdiki Denizli merkez ve Pamukkale’nin bulunduğu bölgeye egemen olmuş. Kral Yolu üstünde olması nedeniyle bu bölgenin ticari önemini hemen kavramış. Kutsal suların bol olmasından dolayı da büyük bir kent kurulursa hem ticari açıdan gelir getireceğini ve hem de sağlık açısından çok yararlı olacağını düşünmüş. Mimarlarına emir vermiş. O zamana kadar küçük bir köyün bulunduğu bu yere gelen Pergamos’un ünlü mimarları, yüz dekar alana kent merkezini kurmuşlar. İkinci Attalos, kente sevgili eşi Hierai’nin adını vermiş: Hierapolis...

Onlar, çölün gizemli ve büyüleyici ortamında yaşayan arkadaşlardı. Her çocuk gibi meraklıydılar. Yaşamlarının her günü, heyecan veren bir keşif ve öğrenme yolculuğuydu ve bir gün, bu yolculuk onları müziğin büyüleyici dünyasıyla buluşturdu. Artık, doğanın eşsiz seslerinden müziği keşfeden insanoğlunun müzik yolculuğunun bir parçasıydılar.

Poyraz hayvanları seviyor, Onları merak ediyor. Sorular sora sora Cevapları arıyor.

Bazı soruları acayip Ama onların da var cevabı. Şimdiki soru şu: Salyangozlar çorba içer mi?

Okumadan bilemezsin. Çorba içer mi salyangozlar, Sormadan göremezsin. Nerede saklanıyor cevaplar?

Kim demiş Evrim Teorisi zordur diye Alın size resimler ve de kafiye Okuyacaksınız hem eğlenip hem öğrenerek Elinizden bırakamayacaksınız hikâyenin sonunda dek Darwin amcanızla çıkın bu yolculuğa Yelken açın dünyanın dört bir yanına…

Pireler gitsin diye
Saymayı öğrendi kedi.
Sayıları öğrense de
Kovamadı pireleri

Çünkü yaramaz pireler
Bilmiyordu saymayı.
Anladı ki küçük kedi,
Kovmak için pireleri
Pire tasması edinmeli.

Çok sevindi küçük kedi
Öğrenince sayıları.
Öğrenerek başarıyordu
Hayatı tanımayı

Daha önce yayımladığımız Cömert Ağaç ve Kim Ucuz Bir Gergedan Almak İster kitaplarıyla çok sevilen Shel Silverstein’den yepyeni ve özgün bir yapıt daha…

Bir Buçuk Zürafa

Shel Silverstein bu kitabında da insan-hayvan ilişkisini şiirimsi bir dille eğlenceli ve etkileyici bir şekilde anlatıyor.

“Bir zürafanız olsaydı eğer
Ve o gerilseydi yarısı kadar
Olurdu bir buçuk zürafanız…”

Hey selam, ben Sherlock Bones.

Sherlock Bones da kim, diyorsunuz.

Peki, övünmeyi sevmem ama sadık dostum Watts, müzemizdeki en iyi dedektif olduğumu söyler.

Değil mi Watts?

Watts’ı duyamayabilirsiniz çünkü kendisi aslında bir DOLDURULMUŞ PAPAĞAN ama neyse ki Watts’ın ne düşündüğünü her zaman biliyorum.

Şu anda düşündüğü şey şu: Kayıp MAVİ ELMAS vakasını çözebilecek miyiz ve çok geç olmadan DOĞA TARİHİ MÜZESİ’Nİ kurtarabilecek miyiz?
 
Watts?..

Serra Kadembasan büyülü geçmişini geride bırakmaya kararlı… İnsanlarla çevrili normal bir hayat istiyor. Bu yüzden insanların yaşadığı bir kasabaya taşındı.

Peki, inli cinli ve de perili geçmişi onun yakasını bırakacak mı?

Bu biraz zor görünüyor. Ev arkadaşı Düş Emici bir canavar, kiracısı bir Cin ve kapı komşusu da boynuzlu bir iblisken hele…
Ya insanlar? Onlar Serra’nın gözünde büyüttüğü kadar şahane yaratıklar olabilir mi?

Aslında kız yavaş yavaş bunu da sorgulamaya başladı. Ne de olsa plastik kirliliği, ağaç katliamı ve iklim değişikliği gibi sorunların kaynağı insanlar. Sanki başka yaşayacak yer varmış gibi Dünya’nın sonunu getirmek için ellerinden geleni esirgemiyorlar.

Bu kitapta üç değişik Serra Kadembasan macerası bulacaksınız. Esrarengiz Serra’nın gerçekte kim olduğu hakkında yavaş yavaş fikir edinirken bir yandan da tuhaf maceralarına şaşıracaksınız.

Korku aklımızla ve isteğimizle denetim altına alamadığımız ve bizi tedirgin eden bir tehdit duygusudur. Korku hayatımızın temel, en insani duygularından biridir. İnsanoğlu bütün insanlık tarihi boyunca korku duygusuyla var olmuştur.

Korktuğumuzda soluklarımız hızlanır, titreyebilir, terleyebiliriz. Rengimiz sararabilir. Korkmak aslında biraz da sağlıklı kalabilmemize, kendimizi korumamıza yardımcı olan bir duygudur. Bütün duygularım gibi korkularım da benim sağlıklı olduğumu gösterir. Asıl anormallik korkmam gerektiğinde korkmamamdır.

Ama biz yersiz ve gereksiz korkuyu keşfetmeli ve bunun üstesinden nasıl gelebileceğimizi öğrenmeliyiz.

Bu kitaptaki mektuplar çocukların dünyasını, onların düşünce ve özlemlerini dile getiriyor. Mektupların kimi bilgece bir dostlukla, kimiyse büyük bir saflıkla yazılmış. Bilgiçlik taslayanı, sıradanı, saygılısı, biraz küstahı var içlerinde. Ama mektupların içeriğindeki özlemler, inançlar, sorular ve kuşkular dünyanın tüm çocuklarının yarattığı o ortak evreni yansıtıyor. Çoğu inanılmaz bir ciddiyette. Ama birazı var ki ister istemez gülümsetiyor insanı.
Kitaptaki mektupların tümü büyük bir güven duydukları, umutla bağlandıkları tanrıya yazılmış. Ama kendilerinin tanımladığı, büyükler dünyasınca henüz kafalarında biçimlendirilmemiş tanrıya. Onların, çocukların tanrısına...

Nedim; Danimarka’ya annesi ve dayısıyla birlikte göç etmiş mülteci bir çocuk.
Babası ve kız kardeşi Samira’yı savaşta kaybetmiş, yalnız ve mutsuz.
Annesi iş bulup çalışmaya başlar ama Nedim’in mutsuzluğu daha da artar. Okula gitmek istemez.
Annesi Nedim’i ikna edemez ama dayısı devreye girip bir çözüm bulur.
Samira artık onlarla olmasa da Nedim’e çok faydası dokunacak.
Morten Dürr’den trajik başlayıp mutlu sonlanan sıcacık bir öykü.

Emre iki gündür ateşli bir halde bitkin yatıyor. Muhtemelen, kişisel temizliği konusunda yeterince özenli olmadığı için mikrop kapmış olmasının sonucu bu.

Ailesi, ateşi düşmediği için endişeleniyor. Bunun nedeninin Covid-19 olup olmadığını öğrenmek için hastalık kontrol merkeziyle iletişime geçtiler.

Emre’yi hasta yatağına düşüren neydi?

Emre’ye Covid-19 bulaşmış olabilir mi?

Emre’nin hikâyesini, görünmeyen düşmanlarımız olan virüsler, bakteriler, parazitler hakkında şaşırtıcı şeyler öğrenerek okuyacaksınız.

Okumayı yazmayı
öğrenmeseydi küçük köpek,
olmazdı iki sözü,
bu dünyaya söyleyecek.

Yüzlerce dostu var,
şimdi küçük köpeğin.
Söyler ona kitaplar,
cevabını bilmecelerin.

“Ben daha küçüğüm, her şeyi bilmiyorum, ama büyükler de bazen bilmiyor her şeyi.
Ben çocuğum ya, her şeye şaşırıyorum; ama büyükler de şaşırıyor bazı şeylere.
Bu büyükleri anlamıyorum bazen, ama çok seviyorum annemin kucağına zıplamayı.
Bir de bana kitap okunmasını, güzel uykulara dalmadan önce.”

Eski bir Mısır yazması şöyle der:

"Karya’lar, denizin yüreğindeki adalarda yaşayan insanlardır.” Denizci ve savaşçı özellikleri öne çıkan Karyalılara, komşu ülkelerdeki halklar kısaca “Karlar” diyordu.

Bronzdan silahlar satan Karyalı gemiciler aynı zamanda iyi savaşçılardı. Fırsat buldukça adalara, Helen anakarasının kıyılarına saldırıyor, yağma yapıp dönüyorlardı. Zamanla adalarda ve Ege'nin karşı sahillerinde korkulan insanlar oldular.Tarihin ilk paralı askerleri onlardı ve düşmanları bile onları kiralamak isterdi.

İzmir Aydın demiryolu hattının yapımının ve işletmesinin ayrıcalığını Osmanlı yönetiminden alan İngilizler hemen çalışmaya başlamışlardı. Ayasulug'a (İzmir'in Selçuk ilçesi) sürekli İngilizler geliyor ve ölçümler yapıyorlardı. Gelenlerden biri de mühendis Wood'tu.

Çocukluğundan beri arkeolojiye meraklı olan Wood, bu toprakların geçmişte dünyanın en zengin uygarlıklarından birine ev sahipliği yaptığını okumuştu. Okuduğu kaynaklardan bir tanesi, dünyanın yedi harikasından biri olan Artemis Tapınağı'nın Efes'te olduğunu yazıyordu. Wood'un, demiryolu yapımına katılmasının nedeni de bu tapınağı bulmaktı. Wood Artemis Tapınağı'nı bulabilecek miydi?

Pergamon; ilkçağların dünya incisi kentlerinden biriydi. Dünyanın en değerleri heykelleri, mermer işçiliğinin en mükemmeli bu kentteydi. Tıp bilimine uygun ilk hastane burada açılmıştı. Keçi derisinin işlenerek üzerine yazı yazılmasına uygun hale gelmesiyle oluşan parşömen bu kentte bulunmuştu.

Pergamon, ilkçağda da yakınçağda da acımasızca yağmalandı. Yakın çağlardaki yağma, Alman mühendis Carl Humann’ın 1865’de gelişiyle başladı.

Carl Humann, yağmanın büyük ödülü olan eşsiz Zeus Sunağı’nı, parça parça Almanya’ya götürdü.

“Biz Çöp Değiliz” Gezegenemiz ve Biz Dizisi’nin ikinci kitabı. İki Turnanın Dünya Seyahati’nden sonra çevre sorunlarını irdeleyen, bu sorunlar karşısında daha aktif bir tavır almanın peşinde koşan, geleceğimizden ödünç aldığımız bu dünyayı bizden sonrakilere sorunsuz devretme peşinde olanların, çevre sorunları karşısında daha duyarlı ve bilinçli olan çocuklarımızın kitabı. Büyüklere ithaf olunur.

Daha önce yayımladığımız “Cömert Ağaç” isimli kitabıyla büyük beğeni toplayan Shel Silverstein’in bu kitabını da okurken duygularınızın ağır basacağını ve büyük bir ilgiyle okuyacağınızı düşünüyoruz.

Ana teması doğaya saygı, hayvan sevgisi, insan hayvan ilişkisi olan “Kim Gergedan Almak İster”, şiirimsi bir dille; alınıp satılan, bir eşya muamelesi gören, evin çocuğu için bir oyuncaktan farkı olmayan ev hayvanlarının durumunu gözler önüne sermekte.

Kim Ucuz Bir Gergedan’ı diğer bütün kitaplardan ayıran, en başta bu özelliğidir.

Mete okuldaki arkadaşları Kaya ve Sarp'ın kışkırtmaları ve çeşitli yerlerde karşısına çıkan reklamlar yüzünden Online Duty oyunu canavarına dönüşür. Sırasıyla bitirdiği görevlerden sonra sokağın muhafızıyla karşılaşır.

Mete üçüncü görevi bitirip Kaya ve Sarp'a yetişebilecek mi? Oyundaki sürpriz isim kim? Sokağın muhafızının Online Duty oyunuyla ne ilgisi var? Bu kitapta gerçek, düş ve sanal ortam birbirine giriyor. Düşleyen Kazanır!

“Uçaktan inip bavullarımızı aldığımızdan bu yana neredeyse yarım saat geçmişti. Birlikte yolculuk yaptığımız herkes çoktan çıkıp gitmişti. Bizi almaya bir kamp görevlisi gelecekti. Onu beklediğimiz bekleme salonunda in cin top oynuyordu. Can ve benden başka kimsecikler yoktu.

Aniden klimalar durdu. Derken salonu aydınlatan lambalar yanıp sönmeye başladı. Etrafı garip, metalik bir koku sardı.

Can, heyecanla başını okuduğu kitaptan kaldırdı. Yüzüme endişeyle baktı: ‘Ezgi, sence de bir tuhaflık yok mu? Koskoca havaalanında neden bizden başka kimse yok? Hem bu koku da ne böyle?’”

Türkiye’nin en eğlenceli spor kampı “Neşeli Orman Kampı”, Anadolu’da, küçük bir şehrin ormanlık bölgesinde dokuz - on yaşlarındaki yüz elli çocuğun farklı spor dallarında eğitim gördüğü bir yer. Çocuklar, seçtikleri spor dallarının yanı sıra insanlarla, doğayla, hayvanlarla ilişkilerini geliştiriyor.

Dizinin, kampı tanımaya başladığımız bu ilk kitabında, bakalım Ezgi ve arkadaşlarını ne maceralar bekliyor…

Yıl 1790, yer Kuzey Amerika.

Rosemary Weston, on iki yaşındadır ve Kuzey Carolina'daki bir köyde, çiftlikte yaşamaktadır. Her gün tavuklara yem verir, şifalı otlar toplar ve arta kalan vaktinde yakınlarındaki ormanı keşfe çıkar. Bu sakin köy ortamında Rosemary, kendini güvende ve mutlu hisseder.

O yaz, bazı gelişmeler olacaktır. Köye yeni birileri; bir karı koca taşınır. Fıçı ustası ve onun genç, hamile karısı. Fıçıcının karısı Rosemary'nin ilk gerçek dostu olur; birlikte hayal kurup, birlikte gülerler. Ama çok geçmeden dedikodular, cadılık hikâyeleri ve şeytan sözleri köyde kulaktan kulağa konuşulmaya başlanır. Köyünün sıcaklığını ve sakinliğini bozan dedikodular başladığında, buna ilk tepki gösteren Rosemary olur. Ortamın değişmesiyle birlikte artık Rosemary'nin ailesinin ve en yakın dostunun güvenliği de tehlikeye girer.

Rosemary Olmak Frances M. Wood'un ilk romanıdır. Okuyucuyu hemen içine çeken, güçlü ve dokunaklı bir romandır.

“İçinde bilgelik, mizah ve sihir olan bu romanı sevdim. Yazar Rosemary'nin sıradışı bir portresini yapmış. Üslûbu zengin, açık ve akıcı. Sanatın ve yaşamda farklı olmanın değerini irdeleyen bir kitaptan daha fazla ne isteyebiliriz ki? Rosemary Olmak'ı okumak bir zevk.”

Karen Cushman

Atatürk’ü ailemden, öğretmenimden ve çevremden o kadar çok dinlemiştim ki, her dinlediğimde ona olan merakım bir kat daha artmıştı.

Atatürk hakkında bir araştırma yapmaya karar verdim. Acaba Atatürk ile ortak yönlerim olabilir miydi? Bunu çok düşündüm ve hem onu hem de kendimi keşfetmek istedim.

Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşuna giden uzun ve zorlu yolculuğun tarihin akışı içindeki yerini ve önemini öğrenmek hepimiz açısından son derece önemlidir. Tarihin akışı içindeki yolculuklarını yakından tanıyıp anlamayan ulusların sonunun nasıl olduğunu yine tarih sayfalarında bulmak mümkündür. Geleceği doğru şekillendirebilmek için tarihi doğru kavramak ve tarih bilincine sahip olmak kaçınılmazdır.

Yıkılmış bir imparatorluktan Türkiye Cumhuriyeti’ne uzanan zorlu yolculuğun en önemli anlatısı Atatürk’ün kaleme aldığı NUTUK’tur.

Tarihin akışını değiştiren bu yolculuğun önderi,

NUTUK’ta, tarihin yapılışının ilk elden anlatıcısıdır.

Hiç şüphe yok ki sizler de, yetişkinlik yıllarınızda, geleceğin Türkiye Cumhuriyeti’nin aydın insanları olarak Nutuk’un tam metnini okumak ve daha derin anlamak ihtiyacını hissedeceksiniz.

Diliyoruz ki, bu küçük kitap bu yolculuğunuzun başlangıcı olsun, insanlık tarihini ve dolayısıyla tarihimizi akıl çerçevesinde ele almanız için sizlere heyecan katsın.

Yavaşlı, bu yeni kitabında kendi yaşamını öyküleştiriyor. Kişi, başkalarının yaşamını yazarken alabildiğine özgür hisseder kendini; ama sıra kendi yaşamını yazmaya gelince, kalemini özgürce kullanmaktan kaçınabilir. Yazar, kendi yaşamını yazarken de içtenlikten uzaklaşmamalıdır. Ne kadar içtenseniz o kadar inandırıcı olursunuz. Aydoğan Yavaşlı bu yazma kuralını bildiği için, kendi öyküsünü de tüm içtenliğiyle kaleme almış. Onun anlattıklarını severek okuyacağınıza inanıyor ve mutlaka okunmasını öneriyoruz. Çünkü, okur olarak bir yazarın yaşamına tanıklık etmek de azımsanmayacak bir ayrıcalıktır.

“Konya’da İz Peşinde” isimli çocuk kitabımın temel hedefi 9-11 yaş aralığındaki çocuklara kültürel miras sevgisini ve bilincini alışılagelmişin dışında bir yöntemle vermektir. Kitabı okuyarak ve kitaptaki aktiviteleri uygulayarak çocuklar Konya'nın kültürel mirasından bir kesit öğrenirken, bir yandan da kültürel mirası koruma anlamına gelen konservasyon terimi ile tanışmış olacaklar. Bu önemli bilim dalının faydalarını, yöntemlerini ve eserlerin nelerden bozulduğunu oyunlarla keşfedecekler. Tamamlayacakları sekiz tane aktivitenin yanı sıra kitap boyunca bir yandan 5 harfli bir şifrenin izini sürüyor olacaklar. Eğlenerek ve uygulayarak öğrenmeyi ön plana çıkaran bu kitapta çocuklar nokta birleştirecek, şifreli harfler çözecek, mıknatıslı alanlarda yapbozlar yapacak, sihirli bir fenerle keşif yapacak, hiç bilmedikleri bir dilin Türkçe'ye çevrilmesi için bir yüzeyi kazıyacak ve kitaptaki kodu kullanarak bir mobil oyun oynayacak. Bu kitabı ilginç kılan bir özellik de resimlerin bir kısmının çocuklarım Eren ve Arda'nın ellerinden çıkmış olması ve kitap boyunca anlatıcı olarak arkadaşları Nazlı ve Duru ile birlikte okuyucuya eşlik ediyor olmaları.

Yukarıda öncelikli olarak bahsetmiş olduğum temel hedefe ulaşabilmek için kendim kurgulamış olduğum öğrenme metodolojisini şu şekilde özetleyebilirim: yalnızca tarih ve arkeoloji odaklı olmak yerine aynı zamanda koruma bilimi odaklı olmak; kronolojik olayları ezberletmeye odaklı olmak yerine şeçilmiş bazı somut ve somut olmayan kültürel miras öğelerine odaklı olmak (‘obje odaklı öğrenme’) ve pasif öğrenmeye odaklı olmak yerine interaktif öğrenmeye ve bilgiyi içselleştirmeye odaklı olmak. Bu şekilde kurgulanmış bir öğrenme modelinin çocuklarda arkeoloji ve kültürel mirası koruma konularına karşı ilgi, merak, sevgi ve sorumluluk hislerini uyandıracağı inancındayım. Bu hedefi gerçekleştirmek amacıyla çıktığım bu yolda ilk durağım, o bölgeye yönelik bir farkındalık projesi ihtiyacının doğmasıyla birlikte, Konya oldu. Ancak burada amaç çocuklara Konya’nın tüm tarihçesini öğretmek değildir. Amaç obje odaklı bir yaklaşımla çocuklara eser koruma (konservasyon) biliminin fayda ve yöntemlerinden bahsederken, bir yandan eserlerin kırılganlığını öğretmek ve çocuklarda eski eserlere karşı sevgi, ilgi ve koruma dürtüsü uyandırmaktır. Nihai hedefim ise, aynı yöntemi farklı illerimiz ve coğrafi bölgelerimiz için uygulayarak yoluma devam etmek olacaktır.

Bulut Yayınları’ndan çıkan ve VEKAM (Vehbi Koç Ankara Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi) 2015 Araştırma Ödülü’nü kazanmış olan kitabım, aynı zamanda Müze Çalışmaları alanında yazmış olduğum lisansüstü tezimin bir proje çıktısı olarak akademik temellere dayanmaktadır.

Felsefenin yöntemleriyle düşünmeyi çoktan bırakmış olan estetik kendi bilimsel alanını oluştururken özellikle yapıtlar araştırmasında sınırlanıyor yani doğrudan doğruya somut güzelle ya da güzelin kendisiyle ilgileniyor. Bu yüzden onu laboratuar estetiği diye nitelendiriyoruz. Laboratuarın estetikteki anlamı oldukça geniştir ve insanın bugüne kadar yaratmış olduğu tüm yapıtları içerir. Yeni estetik demek ki temellerini doğaüstünde değil doğrudan doğruya yapıtlarda arayan estetiktir. Estetikçi için de hatta bir çeşit estetikçi olan eleştirmeci için de asıl sorun yapıtı oluşturan nitelikleri okuyabilmek ya da ortaya çıkarabilmektir.

“Bilimin ve felsefenin daha doğrusu üst düzeyde düşünmenin başlıca sorunu yöntem sorunudur. Gündelik yaşamda düşünmenin temel sorunu bile yöntem sorunu olmalıdır: yöntemsizlikte ne kadar zaman ve güç harcıyoruz. Kendiliğinden yöntemli olmakla yöntemi sorun etmek aynı şey olmamalı. Bilimin ve felsefenin temel sorunu özellikle Yeniçağ’ın başlarından bu yana yöntem sorunudur. Yöntem zamanla felsefeden çok bilimde belirleyici oldu ve bilim denince yöntem akla gelir oldu. Görüşler ortaya koymaktan çok doğrulara ulaşmak yöntemli olmayı gerektiriyordu. Bilim alanlarında çalışanlar en iyi sonuçları ya da en verimli sonuçları almak için yönteme zorunlu olduklarını gördüler. Onlar bu gerçeği görebilmek için aşağı yukarı XVII. yüzyıla kadar beklediler. Bunu zamanını beklemek diye de anlayabiliriz belki: üst düzey düşüncenin gelişiminde bazı erken oluşumlar olsa da her şey kendi zamanını bekler gibidir. Meyvanın tam olgunlaşması gene de zaman alır. Eskilerin yöntem diye belirgin bir sorunları yoktu.

"Tatil, insanın hiçbir işe yaramadan boş boş oturması, denize girip serinlemesi ya da bilinçsizce gezip tozması demek değildir. Kafası ve yüreğiyle yaşayanlar için tatil, yeni şeyler yaşamak, bilgi ve görgüyü arttırmak, kültürel besinden payına düşeni almak demektir." Tatil Günlüğü’nü tutan Doğukan on üç yaşında ve tıpkı böyle düşünüyor. Babasının önerisini de değerlendirip iki aylık yaz tatili boyunca yaşadıklarını, yaşadıklarından aldığı önemli kazanımları sizlerle paylaşmak istiyor. Okuyunca siz de göreceksiniz: Gerçekten, çok akıllı, çok duyarlı bir çocuk Doğukan. Yakın ve uzak çevresinde olup biten herşeyle ilgileniyor. Hani "Büyümüş de küçülmüş" derler, öyle biri... Bize kalırsa, Doğukan başından beri büyük! Çünkü böyle yaşıyor, böyle düşünüyor. Olaylara, olaylar içindeki insanlara yaklaşımı büyük... İyisi mi, Doğukan’ın Tatil Günlüğü’nü siz okuyun, kararı siz verin. Zaten doğrusu da bu!

Hikayemiz Manisa’da geçiyor. Ege bölgesinin bu ünlü kentinde çok eskiden Lidya Devleti vardı. Devletin başkenti Sard kentiydi.

Sard, görkemli yapıları, mermer, mozaik işlemeleriyle günümüzde bile ayakta duruyor ve görenleri büyülemeyi sürdürüyor.

Anadolu’nun en köklü devletlerinden biri olan Hititler, MÖ 1200 yıllarında düşmanlarının saldırıları sonucu yıkıldı. Hitit Devleti’nin yıkılmasından hemen sonra yeni kurulan devletlerden biri de Frigya Devleti’ydi.

Frigya Devleti yaklaşık dört yüz-beş yüz yıl kadar yaşadı.

Eski Yunanlılar, bölgede yaşayan insanlara Frig diyorlardı. Bu yüzden bölge insanlarının kurduğu devlete de Frigya Devleti adı verildi.

Günümüzde Ankara, Afyonkarahisar, Eskişehir, Kütahya, Uşak, Denizli illerinde izlerine rastlanan Frigler, bize çok değerli tarihi eserler bıraktılar.

Hititler, Orta Anadolu’da MÖ 1700-1200 yılları arasında büyük bir devlet kurdular. Uygarlık tarihine büyük katkılarda bulundular. Batı uygarlığı; Eski Yunan, Eski Roma uygarlıkları, Bizans İmparatorluklarında Hititlilerin izlerine bol miktarda rastlanır.

Bronz çağının en güzel örneklerini günümüze bıraktılar. Güneş, geyik heykelleri onların simgeleri oldu. Bronz çağından sonra demir çağını başlattılar.

Mısırlılarla Suriye üzerinde güç savaşları yaptılar. Bu savaşlardan, MÖ 1286 yılında yapılan Kadeş Savaşı, dünya savaş tarihinin en önemli savaşlarından birisi olarak anılmaktadır.

Amazonlar gerçekten var mıydı?
Yaşadılar mı?
Kadınların yönettiği bir devlete sahipler miydi?
Sinop, Terme, Amasya, Smirna (İzmir), Efes kentlerini onlar mı kurdular?
Truva’yı Yunanistan’dan ve Ege adalarından gelen yağmacı Akalara karşı savundular mı?
Amazon Ormanları ile Amazon Nehri’ne neden onların adı verildi?

Amazonlar yaşadı.
Günümüze bolca iz, isim, resim bıraktılar.
Orta Karadeniz’de bir devlet kurdular.
Bu devletin yarattığı uygarlık, Hititler başta olmak üzere birçok Anadolu uygarlığına ışık tuttu.

Tarihteki en ünlü kentlerden biri…
Paris ve Helen’in aşkı,
Ölümsüzlük Suyu’na batırılmış Aşil (Akhilleus) ve Hektor,
Tahta At (Truva Atı)…
Dünya durdukça unutulmayacak…