Kor büyür de, dünyamküçülürcesine tersinebir karaya otururElimdeyse kurusundan yemişim… Dirayetim yukarı, dürtüler yukarıdünüm yanar da, kor ateşim yukarıKaldıracın saymadığı yükümle sıcağımGöğü aşarımDoğalı, biribirimleri aşarımDeğil mi ki adımlar öncebasar yere, sonra sıçrarTa ki göğsü taşır istemsizbu havadar sokaklarİlgim yukarı, arzum şehvaniDahili uzvum sen, senher biriniz yukarı Gölgeyle kavgalıyızizdüşümü bırakmayı inkar edercesine…
– İsimsiz Bir Anne –Ömer Alkan’ın ölümü bile üretimini durduramamış. Nasıl bir yücelik… Bu kitap hangi doğuma işaret ediyor acaba, kimin çocuğunun doğumuna tanık oluyor…
– Tarihten Bir Anne –Bu kitapta beklenen çocuğa vurgu yapıyor Alkan, bir büyük doğacak ve kurtaracak bizi, bir gözle süzecek ve açık edecek doğruyu, gerçeği…
– Geleceğin Köründen Bir Anne –Bekliyorum, çocuğuma vurgu yapıyor Alkan, doğumum kutlu olacak, kurtaracak bizi, bir gözle süzecek ve düşmanı açık edecek, çocuğum doğacak ve yırtacak yalanın saklandığı perdeyi.
– Her Çağın İçinden Anneler –Öldü Alkan ve çocuğumu besliyor söylediği, kitabını kulağına okuyorum uykudan önce, bir kurtarıcı geliyor benim kanımdan yeryüzüne…
– Ömer Alkan –Öldüm ve yine doğuyorum her çağın içinden, okuyorum kulağıma küçük sözler, sayıca çokluğa akıyor doğduğum nehirler, biricik her biri ve kendince tekiller. Meğer bereket sadelikte birikirmiş. Meğer söz gökten inmez, toprakta yetişirmiş…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.