Bu kitap, Fransız Hâkim Béatrice Blohorn-Brenneur tarafından “Fransa’da Herkes İçin Arabuluculuk” adıyla yazılan ve 8 ülkede çevirisi yapılan eserin Türkiye uyarlamasıdır.

Birinci kısımda, arabuluculuğun ne olduğu ve arabuluculuğa ilişkin genel metotlar anlatılmaya çalışılmıştır. İkinci kısımda ise arabuluculuğun ülkemizdeki yeri, 2020 yılına kadar geçirmiş olduğu evreler, tabi olduğu yasal düzenlemeler ve mevcut uygulamalar paylaşılmıştır.

Neden “herkes” için? Neden “arabuluculuk”?

Türkiye’de kitapta da aktarıldığı üzere belli bazı uyuşmazlıklar için mahkemeye gitmeden önce arabuluculuğa başvurma şartı aranmakta olup, resmi arabuluculuk görevi de belli birtakım niteliklere sahip olmak kaydıyla hukuk fakültesi mezunlarına verilmiştir.

Ancak bu kitap sadece resmi arabulucu olan veya olabilecek kişiler için değil toplumun her kesiminden insanın arabuluculuğu anlaması ve bundan faydalanabilmesi amacıyla kaleme alınmıştır. Çünkü günlük hayatta herkes, her an ve her yerde bir uyuşmazlığın parçası olabilir. Herkes yaşamakta olduğu bir uyuşmazlığı çözmek ya da yaşanması muhtemel bir uyuşmazlığı önlemek için bir yol arayışına girebilir. (Aile içinde, okul yaşamında, iş hayatında, komşuyla, ticari, politik ve idari ilişkilerde vs. birbirini anlamak, uyuşmazlıkları çözmek, ilişkileri tamir etmek gibi...) Arabuluculuk, bu yol arayışında kişilerin kendi uyuşmazlıklarını barış içerisinde çözmelerine, en uygun çözüm yolunu bulup seçmelerine katkı sağlayabilir.

Türk-Fransız işbirliği ile hazırlanan bu kitabın arabuluculuk yolunda herkese ışık tutması dileğiyle...

Yıllardan beri her iktidar döneminde, hep aynı iddiayı taşıyan politik demeçler çınlatılır; "Hukukun üstünlüğüne inanmış bir hukuk devleti olarak..." Derken kıyısından köşesinden; tetikçileri, suikastçıları, haraççıları, uyuşturucu kaçakçılarıyla resmi kimliklere de bürünmüş yasa dışı suç örgütlerinin umacı tırnakları görünmeye başlar; onların peşine düşmeye kalktıkları halde, başarıya ulaşamamış bazı sorumlu kişilerin açıklamalarıyla, önleri barikatlanmış bazı savcı iddianamelerinde. Zaman zaman dört bin savcı ve yargıç eksikliğiyle, üç bin de mahkeme binası eksikliğinin dile geldiği ve Adalet Bakanlığı’nın bütçeden ancak binde 9’luk pay aldığı bir ülkede; kazara, "hukuk betonarmesi" çürük bir "devlet"in gerçekte "gizli bir çeteye" dönüşeceği korkusundan dem vurunca da; Solmaz Kâmuran’ın, ince bir titizlikle gerçekleştirdiği bu kitaptaki belgesel serüvenler yaşanır. On yıl önce yaşanmış olan o serüvenlerde ortaya çıkan umacı tırnakları; bugün de, "Ergenekon davası" etiketli haber yayınlarında kıpırdarken, ne tür kanlı darbelerin planlandığı da ortaya döküldükçe dudakları uçuklatmakta. "Devlet çeteye dönüşmemeli" uyarısıyla temennisinde bulunurken; çok da haksız olmadığımızı kanıtlamayı, bugün de sürdürüyor olaylar. Ve bu kitabın sunduğu gözlüklerle, sütrelenmiş bambaşka bir Türkiye başlıyor görünmeye... Çetin Altan

Devlet düzenine geçen bütün toplumlarda işlenen "rüşvet" suçunun bir çürüme belirtisi olduğu üzerinde bütün hukukçular ve sosyologlar birleşmişlerdir. Önlenmesi olanaksız bulunan bu suçun dayanılabilir düzeyde tutulması çürüme ögelerinden birinin denetim altında bulunmasını sağlar. Tarihsel mirasları zengin toplumlarda, özellikle çürüme, bozulma zamanlarında rüşvet suçları son derece artmıştı. Bundan dolayı günümüzde rüşveti bir ölçüde de olsa önleyebilmek için tarihsel gelişimi çarpıcı noktalarıyla bilmek gerekir. Osmanlı Devleti’nde de bürokrasinin bütün kollarında ve en önemli toplumsal işlevi gören yargıda rüşvet bir hayli yaygındı. Rüşvet olayının Osmanlı Devleti ağırlıklı olarak işlendiği bu kitapta yargıdaki durum daha da ayrıntılı olarak gösterilmeye çalışılmıştır. Ayrıca okuyucuya, rüşvetin belli başlı bütün sistemlerdeki gelişimi ve görünümü de verilmek istenmiştir. Böylece daha çarpıcı sonuçlara ulaşmak kolaylaşmış sayılabilir.

"Bu kitabın ilk baskısının yayınlandığı tarihten itibaren devletler dünyasındaki gelişmeler yeniden değerlendirilmiştir. Devlet kavramında uluslarararası niteliğe doğru biçim değiştirmenin hızlandığı günümüzde hem uluslararası hem de uluslarüstü kuruluşların olgunlaşma süreçleri ayrıca incelenmiştir. Bu arada bugüne kadar pek sağlam yapılı olarak nitelenen kimi devletlerin çöküşleri de irdelenmiştir. Ama şurasını de söylemek yerinde olur: Dünya ulusları bağımsızlığı devletlerin birincil varlık nedeni kabul ettikleri sürece devlet olgusunu sadece sosyolojik ve siyasal bakımdan değil, onlardan da yoğun olarak normativ (hukuksal) açıdan incelemek gerekmektedir. Eğer hukukun görevi devletler arasında ve devlet içinde barışı kurmak ve sürdürmek ise devletlerin hakları ve yükümlülükleri hem kendi aralarında hem de yurttaşları açısından çok belirgin ve seçik biçimde düzenlenmelidir. İşte bu hukuksal düzenlemeleri incelemek, gerekiyorsa yapılması yerinde olacak değişlikleri işaret etmek Genel Devlet Kuramı’nın görevidir. Bu iş yapılırken günden güne küçülen dünyamızda uluslararası kurallar, karşılaştırmalı hukuka dayanılarak yapılacak değerlendirmeler ve anayasa hukukundaki sorunlar ise çözümleri anlam kazanmaktadır. Hukuk kuramı, hukuk felsefesi ve hukuk tarihi elbette bu anlamın kavranılmasında büyük rol oynayacaklardır. Hele bugün insan haklarının giderek sağlamlaşması hukuk düzenlerinde bireyin korunması zorunluluğunu daha da ön plana çıkarmakta, dolayısı ile hukukun en görkemli işlevinin bu hakların sağlanıp iyice sağlamlaştırılmasını sürdürmek olduğunu göstermektedir. Bütün bu düşünceler ve kaygılar bu kitapta okuyucuya sunulmaktadır."