Enes adında genç bir adam vardı, otizmliydi ve en büyük tutkusu üzümlü kek yapmaktı. Konuşamıyordu ama iyi bir gözlemciydi. Hayata dair bambaşka ritimler duyuyor ve her defasında şaşırıyordu. Ancak insanların mutsuz olduğu, durmaksızın birbirini çekiştirdiği; savaşların, ölümlerin yaşandığı bu dünyayı anlayamıyor, sorguluyordu.

Bir kez olsun Enes’in gözlerinden bakmalısınız dünyaya… Mutluluğu, sevgiyi, acısıyla tatlısıyla yaşamı; güneşin sıcağını, yağmurun serinliğini, karın beyazını bir de onun hikâyesini dinledikten sonra kucaklamalısınız,
çünkü yaşam çok kısa…

Enes’in sözlerine kulak verdikten sonra aşkın her rengini tatmak, yaşamı dolu dolu içinize çekmek isteyecek ve sahip olduklarınıza şükredeceksiniz...

Bugüne dek yazdıklarıyla hayata bakışınızı değiştiren davranış bilimleri uzmanı Aşkım Kapışmak, yepyeni ve sarsıcı romanı Üzümlü Kek ile yüreğinize dokunacak bir hikâye anlatıyor.

“…Cenevizliler, Rumlar, Ermeniler, Yahudiler, Süryaniler, Türkler, Kürtler, Iraklılar, Siyahlar ve Translar isyan etme noktasına gelmiş. Kurtuluş çok bozulmuş. Suriyeliler basmış muhiti. Üstelik Suriyelilerin gelişinden daha bir ay geçmeden hırsızlık, uğursuzluk, âlemcilik, gasp ve fuhuş başlamış semtte...”

“...Kendisine taşınacak bir semt arıyordu Barış. Adalara gelmek en çok istediği şey olsa da, kış tarifesi vapur saatleri mesai saatlerine bir türlü denk gelmiyordu. ‘Kurtuluş olabilir o vakit,’ dedi. Her kültürün iç içe yaşadığı bir semt çok cazip geliyordu medeni bir insana neticede.

‘Olmaz oğlum,’ dedim pişkin pişkin... ‘Kurtuluş çokbozuldu, başka semt bulalım sana.’

‘Şaşırdım bu söylediğine,’ dedi.

‘Daha yeni sordum Pakrad Abi’ye, Kurtuluş harika bir semt dedi.’

‘Nesi harika be!’ dedim; demez olaydım...”

Hayko Bağdat, kimsenin kimseyi beğenmediği yurdumuzda yeni kitabı Kurtuluş Çok Bozuldu ile kahkaha ve gözyaşını aynı satırlara sığdırırken, uzun yıllar yerini kaybetmeyecek bir çentik de atıyor edebi hayatımıza...

O dükkana ne açılsa tutmadı cümlesindeki “dükkân” gibi bir insanım. Alışmakla kabullenmek arasındaki o ince çizgide çömelmiş bir halde… Bazen kendimi aşure götürdüğüm komşularımızın kaçının kâseyi geri getirdiğini sayarken falan buluyorum. Öyle bir testosteron saçmalaması bendeki. Kâse demişken, Melahat Abla hiç geri getirmiyor kâselerimizi! Geçen gün irmik helvası götürdüğüm kâseyle bize sütlaç getirip kâseyi geri istedi. İki saat anlattım, bir kâse hakkında ne kadar uzun konuşulabilirse o kadar uzun konuştum. Ama kâseyi kurtaramadım, Melahat yine kazandı.

Neymiş efendim; iyi şeyler düşünelim ki iyi şeyler olsunmuş, hayır abicim; önce iyi şeyler olsun, sonra iyi düşünelim.

Bu arada edebiyat dünyasına yeni bir soluk getirmekten ziyade edebiyat dünyasına tavla, okey takımı, oyun konsolu, disko topu gibi şeyler getirme peşindeyim. Arz ederim.

Sarı Paşam, yirminci yüzyılın en büyük lideri Mustafa Kemal Atatürk’ün çocukluğuna, gençliğine, psikolojik ve düşünsel köklerine yapılan derin ve büyülü bir yolculuğun gerçek hikâyesidir. 1800’lü yılların sonudur... Osmanlı İmparatorluğu, emperyalist bir kuşatmayla çevrilmiştir. İstanbul’da Sultan II. Abdülhamit nefes aldırmayan bir istibdat düzeniyle tüm dizginleri ele geçirmeye çalışmaktadır. Selanik’te vatansever, özgürlükçü subaylar gizli bir cemiyet kurmuş, ihtilal hazırlığı yapmaktadırlar. Jön Türkler Avrupa’da çalışmalarını sürdürmekte, İttihatçı fedailer içeride kan dökmeye devam etmektedirler. Mustafa Kemal, bir taraftan geleceğini hazırlarken diğer taraftan vatan ve hürriyet mücadelesi vermekte, bazen de aşk acısıyla yanmaktadır. Bu kitap sizi geçmişte bir yolculuğa çıkaracak: Önce Mustafa Kemal’i tanıyacaksınız bu yolculukta; hiç bilinmeyen özelliklerini öğreneceksiniz; gerçekleşecek çocukluk düşlerine tanık olacaksınız. Onunla Manastır, Selanik, Şam ve İstanbul arasında gidip geleceksiniz. Sonra, Jön Türklerle ve İttihatçılarla tanışacaksınız: Enver, Talat ve Mithat Şükrü’yle Selanik’in arka sokaklarında bir evde yapılan vatan ve hürriyet konulu gizli toplantılara kulak misafiri olacaksınız. Teğmen Atıf ve Yakup Cemil’le silahların gölgesinde çatışmaya girecek, icabında "yarıp çıkacaksınız!" Ve sonra Sultan II. Abdülhamit’i tanıyacaksınız; Padişah’ın gizli dünyasının kapılarını ardına kadar aralayacak; duygularını, düşüncelerini, kaygılarını, korkularını, doğrularını ve yanlışlarını öğreneceksiniz. Yıldız Sarayı’nın büyük salonunda Padişah’la diz dize oturup konuşacaksınız!

Türkiye’de “radyo” denilince ilk akla gelen isimlerden biridir Nihat Sırdar…

Yıllardır en çok dinlenen ve en çok sevilen programlar onun eseridir.

Nihat Sırdar’ın radyoda yaptığı ilk programı dinleyemedim ama ilk kitabının heyecanına tanık oluyorum. Eminim ki, o ilk programı dinleyenler, geleceğin başarılı bir radyocusuna kulak verdiklerinin farkındaydılar. Sırdar’ın ilk kitabını okuyanlar da, yazın dünyası için aynı düşünceye sahip olacaklar.

Elinizde tuttuğunuz “Bir Nihat Sırdar Kitabı”…

Ve 35 numaralı otobüs, içine sizi de almak için kapılarını açıyor…

Sunay Akın

Nihat Sırdar ilk kitabı Otuz Beş’i Beklerken’le hayatı ıskalamayan bir dille İstanbul’un o eski sokak aralarında dolaşıyor, dükkan önlerinde top koşturup misket oynayan çocuklarla zamanın uçuculuğuna keskin bir parantez açıyor. Söyleyecek bir sözümüzün her zaman olduğunu hissederek yapıyor bunu.  

Artık Kocamustafapaşa 35 C Taksim tabelalı otobüse atlayıp Nihat Sırdar’la zamanda bir yolculuğa çıkma vaktidir. Yitip giden zamanda ülkece neleri geride bırakıp nereye doğru yol alıyoruz bir de onun hikâyelerinden dinleyin…

“Evet sana çok kızdım, çok kırıldım, bazen de çok özledim seni. Ama biliyor musun, günler geçtikçe tüm bu karmaşık duygular yerini sadece minnete bıraktı. Çünkü sen beni karanlık bir dünyadan çekip çıkardın, dünyanın harika renklerle dolu muhteşem bir yer olduğuna inandırdın, her şeyden önemlisi kendime inanmamı sağladın. Sadece bunun için bile sana çok şey borçluyum, sana hayatımı borçluyum...”

Şu koca dünyada bazen kendini yapayalnız hisseder, sığınacak bir liman, sıcacık bir insan nefesi arayıp durursun... Sonra birden, tam da ümidi kesmişken, hayat yolunda tek başına kalmış ve beklemekten yorulmuşken, koca ömürden vazgeçmeye hazırken; işte tam da o sırada gerçekleşir mucize... Hiç ummadığın yerden gelir... Artık ümidi kestiğin anda, kimseye verecek hiçbir şeyinin kalmadığını düşünüp yıllardır biriktirdiğin hazinelerini kilit altına aldığın anda çıkagelir... 

Bir gün kapın çalar ve sen heyecanla yerinden sıçrarsın. Gözyaşlarını, tüm kötü anılarını, birikmiş hayal kırıklıklarını ardında bırakır ve kapıya uzanırsın.

Ali Deniz Uslu kaleminden neyin döküldüğünü ve neden yazdığını iyi biliyor. Denizinde hem dalga, hem fırtına hem de dinginlik var. Zamandan bağımsız şiir evreninin kara deliklerinden süzülüyor her dizesi. Şiirleri zihinlerin arka odaları için tekinsiz birer davet olduğu kadar, kışkırtıcı bir manifestonun da parçası.

Algı ve anlamın kırılma noktalarında okuyucusunu yakalayan Uslu, tekrar okumalarında farklı kapılara açılan sonsuz odalı bir labirentin kapısında bekliyor. Yazar, Girdap Balıkçısı’yla bizi kendisiyle tanıştırıp, Karganın Duyduğu ile düşlerine ve kırılmalarına davet etmişti. Asfalt Yengeci’nde ise bu sefer zihinlerimize konuk oluyor.

Değerli edebiyatçı ve edebiyat araştırmacısı Cevdet Kudret tarafından hazırlanmış "Üç Büyükler" dizisinde, edebiyatımızın çeşitli kesimlerinin ve türlerinin temsilcileri ve temel taşları sayılan üçer sanatçının hayat ve sanatlarını inceleyen geniş birer araştırma yazısı ile, seçme parçalara yer verilmiştir. Bütün öğrencilerin ve edebiyat meraklılarınnın gereksemelerini karşılamak ve kolayca anlamalarının sağlamak amacıyla , seçilen parçalara açıklama ve notlara eklenmiştir. Dizinin "Halk Şiirinde Üç Büyükler" bölümünde Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan; "Divan Şiiirinde Üç Büyükler" bölümünde de Fuzuli, Baki, Nedim ele alınmıştır.

Issızlığının içinde en kalabalık yanındır aşk…

Sözcükleri uykusundan uyandır…
Ne söylesen eksik kalacak bir yolculuktur kalbin yolculuğu.
Yüreğine, gönlüne akan her şey mavi bir sessizliktir kimi zaman.
Sessizliğin yorganını üstüne örtersin. Sıcak tutsun diye değil, seni korusun diye.
Sözcüklerden bir ormanın olur kimi zaman. O ormanda kaybolmak, şarkılar mırıldanmak istersin. Ayağına dolansın istersin börtü böcek. Kuş seslerinden, rüzgârın uğultusundan, yaprağın hışırdayışından, karıncanın telaşından ince bir düş senfonin olsun istersin. Telaşla değil, incelikle kalbin yolunu adımlamak istersin.
Düşlerinden yaşama sarkıttığın bir ipin olsun istersin. O ipe tutunmak ve kendi şarkını mırıldanmak istersin.
Uzun sürsün, hiç bitmesin istersin kalbindeki uyku.

“Mutluluğa gelince... Büyük mutluluklar, büyük hüzünler... Büyük kavuşmalar, büyük ayrılıklar... Büyük umutlar, büyük hayal kırıklıkları... Hep oldu. Ama şunu gördüm ki: Kim olursan ol ya da kiminle olursan ol, bir insanı bedbaht eden devamsızlık değil, istikrarsızlıktır! Ve inan bana; istikrarsız bir katılımcıyla kıyaslıyorsan eğer, istikrarlı bir devamsız, bin kat daha iyi insandır.”

“Alkol kötü bir alışkanlıktır, ama bütün kötülüklerin anası olduğu kesinlikle doğru değildir. Hatta evrendeki kötülükler listesinde ilk üçe bile giremez alkol... Bütün kötülüklerin anası ne midir? Yalandır. Rakı içeni siroz eder, bilemedin öldürür. Yani zararı içenedir. Oysa yalanın zararı söyleyenden çok söylenenedir. Söyleyeni öldürdüğüne rastlamadım, ama söyleneni süründürdüğüne defalarca tanıklık ettim şu hayatta...”

“İhsan, ‘Konuşmak şart mı? İnsan birlikte susarak da mutlu olabilir... Hele böylesine mucizevi bir an yaşamışken,’ diye cevap verdi. Azize gülümsedi,

‘O zaman birlikte huzur içinde susabilenlere,’ diyerek kadehini kaldırdı.”

Candaş Tolga Işık’ın kaleminden sessizce ve kesintisiz bir şekilde yaşama teğet geçen anlar…