1932, Türkiye’nin doğusu. Erkan Demir büyük bir ailenin tek vârisidir. Çok sevilen yakışıklı Erkan’ın geleceği önceden yazılmıştır. Bir gün, geleneklere göre Anadolu’daki topraklarının ağası olacaktır. Ancak bu göz alıcı geleceğin bedeli Erkan’ın bir arzu adamı olduğunu unutması demektir. Erkan gider. Doğduğu topraklardan uzaklara, her defasında mümkün olduğunca daha da uzağa gider. Terk ederek başlattığı yeni geleceği, Erkan’ı sonunda Paris’e götürür. Paris’te çeşitli işler yapan Erkan, özgürlüğüne yakınlaştığını sandıkça doğuda bırakmaya çalıştığı tabularla Paris’te de yüzleşecek, geçmişin siluetleri farklı şekiller ve bedenlerle de olsa karşısına çıkmaya devam edecektir.

İran edebiyatının en önemli şairlerinden biri olan Sadi güller şehri olarak bilinen Şiraz’da dünyaya gelmiştir. 30 yıl boyunca Hindistan ve Kuzey Afrika’yı dolaşmış, yaşadıklarını Kur’an ayetleri, hadisler ve İran edebiyatının köklü geçmişinden beslenen eserlerle zenginleştirerek Bostan ve Gülistan adlı eserlerinde hikmetli hikayelere dönüştürmüştür. Yüzyılları aşan bu gül kokulu eser dilinin yalınlığı ve anlatımının şiirsel örgüsüyle de her çağın insanına seslenebilmeyi başarmıştır. Sadi’nin büyük eseri Gülistan, sadece içinde doğduğu coğrafyayı etkilemekle kalmamış başta Türk edebiyatı olmak üzere tüm dünya edebiyatında kalıcı izler bırakmıştır. Şeyhlerden birinin huzuruna varıp, "Filan kimse benim hakkımda ‘kötülük yapıyor’ şeklinde ileri geri konuşuyormuş," diye şikayette bulundum. Şeyh ise cevap verip, "Sen de onu iyilik yaparak mahcup et," dedi. Sen iyi huylu ol, düşman da senin hakkında dedikodu yapmaya sebep bulamasın. Saz hep ahenkli çalsaydı, çalgıcı onun kulağını büker miydi?

"Çocuğun yaşamak için yapması gereken tek şey, kolu çevirip kapıyı açmaktı. Bu kadar basitti. Diğer seçeneği, kapı koluna yapışıp kalan derisi gibi ruhuna yapışan son umut parçalarını koyverip, burada huzur içinde ölmekti. Ölmek ya da gümüşi yağmurun altına çıkmak. Okul kilisesindeki papazların bahsettiği cehenemin içine..." 21. yüzyılda, Osmanlı İmparatorluğu hala ayaktadır. Etkisinin yüksek olduğu bir Kuzey Afrika metropolü olan El İskenderiye’de ise Eşref Bey de dahil olmak üzere hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Seattle’deki hapishaneden apar topar kaçırılan ZeeZee, İskenderiye Havaalanı’na vardığında artık Eşref Bey olmuştur. Peki, kim Eşref Bey? Çin mayfasından paçayı kurtarmaya çalışan azılı bir gansgter mi, soylu bir Osmanlı aristokratı mı? Tilki’nin rehberliği olmadan kendisi bile kim olduğundan ya da kimmiş gibi davranması gerektiğinden pek emin değildir.

Franz Kafka’nın, öldükten sonra yakması için dostu Max Brod’a verdiği yapıtları arasında yer alan Dönüşüm, insanın terk edilişinin ve yalnızlığını ölüm ile paylaşmasının anıtsal bir anlatımıdır. Hiçliğin kesinliğinin mutlak olduğu bir dünyada, korkunun karabasanında tuzağa düşmüş bireyin trajedisini anlatan Kafka, yabancılaşmış, anlaşılmaz ve makineleşmiş bir dünyada insanın evsizliğini ustalıkla işler. Kafka’nın kahramanları hiçbir yere ait değildir.

Bedensel dönüşümünü gözlemleyen Gregor Samsa, bu anlaşılmaz dünya içerisinde kendi bedenine yabancılaşır. Bedenindeki dönüşüme alıştıkça böcekleşir, böcekleştikçe de yalnızlığın o koyu ve vazgeçilmez dünyasına adım atmış olur. Artık Gregor yalnızlığını ölümle paylaşır.

Sorgulama gereği duyulmayan yaşamın kemikleşmiş kurallarına, insan ilişkilerine, toplumsal yaşayışa bir başkaldırı öyküsü olan Dönüşüm’de, güçlü bir toplum eleştirisi yapılmış ve insanın modern toplumda yabancılaşması ustalıkla işlenmiştir.

Normal koşullarda karşılaşma şansı olmayan iki insanın öyküsü... Kader onları yaklaştırır. Aralarında büyük bir aşk gelişir. Beklenmedik, eksiksiz ve yıkıcı bir aşk. Yıkan ve dirilten, hem cennet hem cehennem. İlahları kıskandıracak kadar mükemmel bir aşk. Her türlü zorlukla karşılaşıp bedeller ödemek zorunda olan, denetlenemeyen bir tutku. Olay, aşk şehri Gümülcine’de geçiyor. Buradan her geçen, bir parçasını burada bırakıp, bedeninde Anadolu’nun kokusunu duyacak. Bu gizemli tutkunun dünyasına iyi yolculuklar.