İnsanlık, kaç zamandır bir değerler erozyonu yaşıyor. Yaşlı küremizi çöle dönüştüren yalnızca toprak kaybı değil. Erozyonun götürdüğünü alüvyon bir miktar telafi ediyor.Fakat, kaybolan değerler telafi edilmiyor. Gönüllerimiz de topraklarımız gibi hızla çoraklaşıyor.
Çorak toprağı rehabilite etmek mümkün. Lakin çorak gönülle- ri kim ne ile rehabilite edecek? Sevmeyi, özlemeyi, sızlamayı, ağlamayı unutan insana, kim geri kazandıracak bu değerleri. Onlar ki, insan onlar sebebiyle insandır.
Sevmeyen yüreğin taştan farkı ne? Özlemeyen, sızlamayan, yanmayan gönül gazaba uğramamış değil de nedir? Tüm ser- mayesi yaşarmayan bir göz, kızarmayan bir yüz olanlar, insan- lığa mutluluk sakası gibi gönül gönül muhabbeti nasıl taşıyacaklar.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.