“Lisan bahsinde esas derdim tad ve ahenktir. Zira şu kanaatteyim ki Türkçemizin öbür Türkçelere ve birçok ecnebi lisanlara üstün vasfı asırlardan beri elimizde armonize edilmiş, lezzetli hale gelmiş olmasıdır.

Bizim Türkçemiz hem tatlı hem ahenklidir,” diyen Refik Halid Karay’ın Tan, Akşam, Aydede ve Yeni İstanbul’da yayımlanmış yazılarını bir araya getiren Türkçenin Tadı ve Ahengi, dilinin güzelliğiyle akıllarda yer etmiş; hem dil inkılabıyla, dilde sadeleşmeyle, dil siyasetiyle hem de kelimeler arasındaki ince nüansları hafızasına kaydeden dil işçisi bir yazarın özel dünyasına açılan bir kapı.

Her satırında leziz bir üslupla dile, gramere, toplumsal değişime, dil reformuna, deyimlere, Türkçeye eğilen yazar kelimelerin bilinmeyen tarihinde katmerli ve elbette eğlenceli bir yolculuk vaat ediyor.

Her kalem erbabının öyle kolay kolay üstüne kafa yoramayacağı konularda bitmeyen bir iştahla, kılı kırk yaran bir merakla kalem oynatan ender yazarlarımızdandır Refik Halid Karay. Yazarın Tan, Akşam, Yeni İstanbul, Aydede, Aile, Mizah gibi gazete ve dergilerde yayımlanan yazılarından bir araya getirilen Ağaç ve Ahlak; mevsimler, çiçekler, hayvanlar ve ağaçlardan bahisle zevk ehli bir yazarın hayatın her anına dair sunduğu fotoğraflardan oluşuyor. Gömleği dışarıda bırakma modasından tutun, haşerelerin keçisi pireye, parfüme, ilkbahar cinayetlerine, İstanbul’un sesine, kokulara ve renklere kadar uzanan bir cümbüşün içerisinde Refik Halid’in lisanı ile baş başa kalacaksınız.

"Halk edebiyatının duruluğu bulanmaz, coşkunluğu dinmez, çağıltısı eksilmez bir kudret kaynağı vardır. Bir kaynak ki, uçsuz-bucaksız ummanlar onun bir katresi; her yanı kaplayan, coşup, köpürüp kabaran dalgalar bir zerresi. Bir kaynak ki ezelden coşmuş, ebede akmakta. Her çağıltısından insani bir duygu doğmakta." Yunus Emre, tasavvuf şiirinin en önemli ismi. İnsanın hangi düşüncesi var ki, Yunus o düşünceyi işlememiş olsun; insanlığın hangi derdi var ki, Yunus o derdi dert edinmemiş bulunsun. Tasavvuf şiirinin bu ilk akla gelen ismi, aynı zamanda en çok örnek alınan ve ilham veren şairi oldu. Eşrefoğlu, Nizamoğlu, Kaygusuz Abdal, Pir Sultan Abdal, Kul Himmet... Yunus Emre’nin izinden giden onlarca halk şairi, okuma yazma bilmeyen, dönemin din ve ilim dili olan Arapça ya da edebiyat dili olan Farsçaya hakim olmayan geniş halk kitlesi için, onun sevgisini, yergisini, övgüsünü, sövgüsünü kendi diliyle şiire uyguladı, vezne soktu, nağme haline getirdi. XIII. yüzyıldan XX. yüzyıla Türk tasavvuf şiiri, halkın ortak dili oldu.

Batı Edebiyatının kaynaklarından bugüne kadarki gelişimini topluca ele alan bu eserde, söz konusu edebiyatın oluşumuna büyük katkıda bulunan ve onun başlıca dalları olan Yunan, Latin, İtalyan, İspanyol, Fransız, İngiliz, Alman, Rus, İskandinav, ve Amerikan edebiyatları ayrı ayrı bölümlerde toplanmıştır. Her ulusun edebiyat tarihinin ana çizgileri bölüm başlarında kısaca gösterilmiştir. Toplam olarak 114 sanatçıdan 155 parça seçilmiştir. Sanatçıların hayatları ve sanatlarının özellikle ayrı ayrı belirtildiği gibi; destan, oyun, roman v.b gibi büyük eserlerin konularının özetleri verilmiş, bunlardan seçilen parçaların bütün içindeki yerleri ayrıca belirtilmiştir. Kişilerin ve eserlerin seçiminde, onların hem kendi devirlerini temsil etmeleri, hem de Türk edebiyatını etkilemiş olmaları özellikle dikkate alınmıştır. Kitabın sonuna, ayrıca bir mitologya ve edebiyat terimleri sözlüğü eklenmiştir. Binlerce kişi ve eser arasından özenle ve dikkatle seçilmiş kişi ve eserleri bir araya toplayan bu kitap, insanlığın gelişmesinde büyük katkısı olan batı sanat ve kültürünün özünü kitaplığınıza topluca kazandırmış olacaktır.

Dünyanın bütün tarihleri ve kültürleri buyuruyor, gösteriyor: Aldatma! On Emir’den Kinsley Raporu’na kadar herkesin burnunu soktuğu bir eylem alanı burası. Aldatma’yı aşkın sınırları içinde karşı cinsle bir ilişkiden öteki ilişkiye geçişte yaşanan bir eylem sapması olarak özetleyebilir miyiz? Onu bir biçime sokmak, tek bir ifade, roman ya da aidiyetle açıklamak mümkün mü? "Aldatma Öyküleri" antolojisi tam olarak bu sorularla ortaya çıktı. Bütün aşıklar ve aşkın bütün durumları, aldatma için tek bir hedef gösterirler: Başka biri. Bu hareket yerine göre bencillik ve çoğu zaman da suçu başkasına atmanın esaslı bir yolu yöntemi değil midir? Aldatmaya kimi zaman cinsel politikalar ve kimi zaman da histeriler neden olabilir. Ve hayatın devam ettiğine dair bütün söylem ve söylentiler. Aldatmanın en önemli bahanesi bunlar değil midir? "Aldatma Öyküleri" antik aşkların büyük yazıcısı Tibullus’tan James Joyce’a, Mahmut Şevket Esendal’dan Ayfer Tunç’a kadar uzanan bir antoloji. Aşk acılarını biraz olsun hafifletebilmek, aşkı daha iyi anlayabilmek için yapıldı... Çünkü eminiz bunun için yazıldı o öyküler...

"Hemen şimdi," dedi kadın, "Colas’a gidip benden haber alana kadar şatoda görünmemesi için uyar onu ve buraya geldiği zamanlar giydiği kıyafeti ödünç vermesini benim adıma rica et; giysiyi alınca, Jeannette, benim vefasız kocamın gözbebeği Louison’u bulacaksın ve ona beyefendi tarafından gönderildiğini, efendinin buyurduğu üzere önlüğünde taşıdığın o giysileri giymesini, buraya her zamanki yoldan değil de bahçeden geçerek gelmesini, beyefendi gelip onu bulana kadar da şapelin yanındaki odacıkta saklanmasını söyleyeceksin ve bu değişikliklerle ilgili sorularına -ki mutlaka birşeyler soracaktır- cevap olarak, tüm bunların nedeninin kıskanç hanımefendinin her şeyi öğrenmiş olması ve normalde kullanılan o yola gözcü dikmesi olduğunu söyleyeceksin. Eğer korkuya kapılırsa içini rahatlatacaksın; ona bir armağan sunacaksın ve beyefendinin bu akşam hanımefendinin kıskançlık krizinden sonra olanlarla ilgili önemli şeyler söyleyeceğini, bu nedenle gelmeyi kesinlikle ihmal etmemesini öğütleyeceksin." - Marquis de Sade, İNTİKAMCI KADIN -

"Dünkü Ankara’ya tepeden bakarken içinde bir yer şiltesi ve bir basma yorgan duran bir oda düşünüyordum; şilteye uzanmak ve yorganı başıma çekmek, yarı ölmek için... Bugünkü Ankara karşısında ava çıkarılmış bir seter gibi enerji, keyif bataryası kesilmiştim; canlı, neşeliydim; koşmaya, iş görmeye, zevk sürmeye kendimde sonsuz bir kudret, taşkın bir istidat buluyordum." -Refik Halid Karay

Aşkın, sevginin, lirizmin şiirdeki izini süren 100 Aşk Şiiri, şairlerin genel eğilimlerini resmeden şiirlerden oluşuyor.

Türk şiirinin güçlü sesi, İkinci Yeni’nin öncü ve kurucu şairi Cemal Süreya’nın edebiyatımızın özel kalemlerinden seçtiği aşk şiirleri, Divan şiirinin parıltılı ve geniş zamanı içinde dönen aşk anlayışından uzaklaşan Türk şiirinde, 1923 ve 1940 sonrasında yazılan şiirlere ruh veren bir perspektifle okuyucusunu baş başa bırakıyor.

“Aşkın büyük bir tutku olması ya da büyük bir tutku halinde şiire akması ilk Yahya Kemal ve Ahmet Haşim’le başlamıştır,” diyen Cemal Süreya, kendisine yeni yollar arayarak, dal budak sararak genişleyen, kendi yatağında akan şiirimizin aşka nasıl baktığını elinizdeki bu özel antolojide gösteriyor.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı 30 Ağustos Zafer Bayramı 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı

Edebiyat tarihi, bir ulusun çağlar boyunca oluşturduğu edebiyat yapıtlarını, bunları yaratan edebiyatçıların yaşayışlarını ve sanat anlayışlarını tarihsel gelişim sürecinde inceleyerek o ulusun edebiyatının izlediği yolu, geçirdiği evreleri anlatan, edebiyat yaşamını bütün olarak değerlendiren bilimsel bir çalışmadır. Türkiye’de edebiyat tarihi denildiğinda ilk akla gelen ad Atilla Özkırımlı’dır. Bu önemli yapıt onun onlarca yıllık deneyimlerinin ve titiz çalışmalarının sonucunda ortaya çıkmış; yalnızca edebiyat severlere değil, içinde yaşadığımız kültürün kapılarından birini, bu kültürü soluyan ve tanımak isteyen herkese aralamak için kaleme alınmıştır. Türk Edebiyatı Tarihi adlı bu büyük eser alanında önemli bir boşluğu dolduracağı gibi öğrenciler ve öğretmenler için bir el kitabı, edebiyat severler ve araştırmacılar için önemli bir kaynak olacaktır inancındayız.

Hüseyin Rahmi Gürpınar, Halit Ziya Uşaklıgil, Ömer Seyfettin, Memduh Şevket Esendal, Halikarnas Balıkçısı, Refik Halit Karay, Reşat Nuri Güntekin, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Nahit Sıtkı Örik, Sadri Ertem, Ahmet Hamdi Tanpınar, Sait Faik Abasıyanık, Sabahattin Ali, İlhan Tarus, Ziya Osman Saba, Kemal Tahir, Rıfat Ilgaz, Salim Şengil, Orhan Kemal, Peride Celal, Haldun Taner, Samim Kocagöz, Aziz Nesin, Tarık Buğra, Feyyaz Kayacan, Yusuf Atılgan, Necati Cumalı, Vüs’at O. Bener, Zeyyat Selimoğlu, Yaşar Kemal, Oktay Akbal, Nezihe Meriç, Erhan Bener, Adalet Ağaoğlu, Fakir Baykurt, Muzaffer Buyrukçu, Bilge Karasu, Mahmut Makal, Sevim Burak, Leyla Erbil, Tarık Dursun K., Ayhan Bozfırat, Selçuk Baran, Orhan Duru, Muzaffer İzgü, Bekir Yıldız, Tahsin Yücel, Oğuz Atay, Demirtaş Ceyhun, Ümit Kaftancıoğlu

Adnan Özyalçıner, Fürûzan, Erdal Öz, Demir Özlü, Ferid Edgü, Onat Kutlar, Sevgi Soysal, Ayla Kutlu, Osman Şahin, Oya Baydar, Rasim Özdenören, Nursel Duruel, Tezer Özlü, Tomris Uyar, Sevinç Çokum, Güven Turan, İnci Aral, Necati Tosuner, Mustafa Balel, Nazlı Eray, Pınar Kür, Mustafa Kutlu, Erendiz Atasü, Burhan Günel, Sulhi Dölek, Feyza Hepçilingirler, Barlas Özarıkça, Hulki Aktunç, Mehmet Güreli, Necati Güngör, Selim İleri, Sevgi Özel, İbrahim Yıldırım, Nedim Gürsel, Feride Çiçekoğlu, Cemil Kavukçu, Mahir Öztaş, Zeynep Aliye, Murat Tuncel, Murathan Mungan, Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Buket Uzuner, Mario Levi, Neşe Cehiz, Özcan Karabulut, Nalan Barbarosoğlu, Ayfer Tunç, Müge İplikçi, Aslı Erdoğan, Muat Gülsoy

"Müzik hayatın neşesi, ruhu, sevinci, ve her şeyidir. Güfte ise ruh güzelliğinin dışa vurumudur bir bakıma. Bu dışa vurum, bir renk, bir söz, bir ses olmuş; dilde, gönülde, telde şekillenmiştir. Özetle Güfte, bir müzik eserinin veya parçasının sözleridir. Bu sözlerin derin ve asil duygularını en çok duyabilen ve duyurabilen ise güfte yazarları, yani şairlerdir. Günümüze kadar yayımlanmış nice güfte kitabı vardır. Derleyenleri şükranla anıyorum. Ancak, bu kitaplarda TRT repertuvarının dışına çıkılmadığı görülmektedir. Ben sizleri 2002 yılı sonu itibariyle çoğu yılın şarkısı seçilmiş ve hafızalara yerleşmiş Türk Sanat Müziğimizin seçkin eserlerini ve bir kısım fantezi eserlerin mümkün olduğu kadar sağlıklı biçimde hatasız ve eksiksiz olarak elinizdeki "Dildeki, Gönüldeki, Teldeki Güfteler" adlı kitabımda sunmaya çalıştım." Refik Özcan Acem makamından Zavil makamına kadar 2060 eser...