Yanık Dere Erzurum'un doğusunda Aziziye Tabyaları'nın batısında Tabya ile şehir arasında Palandöken dağlarından süzülerek akan suyu şehre getiren ince, sıradan bir dereydi. Benim çocukluğumun geçtiği yerlere yakındı burası. İlkokul yıllarında sevgili öğretmenlerim bizi derenin bulunduğu yere görürüp "İşte burası Yanık Dere'dir." dediler. Anlattılar neden Yanık Dere olduğunu, ama biz birşey anlamadık o yıllar. Fakat içimde hafızamda hep bir yanık dere kalmıştı ne olduğunu tam bilmeden. Hafızamda bir de Mahallebaşı semtinde "Fransız Hatanesi" kalmıştı. O da ilkokulu okuduğum Mahallebaşı'nda hemen okulumuzun karşısındaydı. Üç katlı, yıkık, yer yer yanık izleri olan ve sadece duvarları ayakta kalan harabe, taş bir bina. Sonra nenemin kardeşinin Ermeni askerlerince sandıkta sürgülenişi anlatılırdı çocukluğumda. Çocukluğumda o eve her gidişimde o sandığı görürdüm. Sonra duyduklarım ve okuduklarım, on bir kişinin idamı Gürcükapısında Sediyov ve Belediye Başkanının katledilmesi Ezirmikliler evlere, odalara, ahırlara doldurularak katledilen insanlar... Bütün bunlar beni tekrar Yanık Dere'ye götürdü. Ermeni askerlerin türlü bahanelerle şehirden topladıkları Erzurumluları bu dereye götürüp kurşunladıklarını kimilerini sırt sırta bağlayıp kurşunla ya da süngüyle öldürdüklerini bununlada yetinmeyip üzerlerine gaz dökerek yaktıklarını dereden günlerce su yerine kanın aktığını tespit ettim onlarca eser ve anılar arasından.
Yanık Dere Erzurum için çok önemli yermiş meğerse. Bunu çok geç anladık; ama iş işten geçti artık. Sonra bir şey daha öğrendim içimi sızlatan:
Tehcir sırasında Erzurum'dan yola çıkan Ermenilerin yollarda ölüme gidişleri...
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.