Ben rengini bilmezdimBir şeyler taşırırdım tarif edemediğimBir ayet iner gibi güney göklerindenErik aylar çizerdim esrik defterlerimeEsrik bakışlar çizerdim: Portakal!Sen olduğun bilmezdim.
Yüzümdeki çizgiler neden böyle acemiÜzülünce kederli, sevinince çılgınSenin bozkıra bahçeler doğuran çılgınlığınVe acemi gülüşlerin: Portakal!Hatırlarsın koynuna bakınca ellerini...
Bir Eskimo hayretiyle bakıyorsam yüzüneVe yakıyorsa dilimi avuçlarımı rüyaPortakal!Gerçeği parmak ucundan öpen bir masal...
İçimde gümüş bir kısrak yeleleri turuncuGün doğumunu taşıyor üşümelerin içinGem tutmaz ve kan sevmez ve korkar bıçaklardanBiliyor uykusunun portakal olduğunu...
Diyorum, çatlatalım yalnızlığın taşınıTaşıralım kendimizi bir pınar çıkaralımKıyısına dünyanın her yüreğinden tutkuDünyanın her vicdanından bir avuç toprakŞiir olsun, ekelim: Portakal!
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.